دفاع از مظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دفاع از مظلوم''' از امور عقلی و فطری است که در [[قرآن]] و روایات اسلامی بر آن تأکید شده و [[مجتهد|فقیهان]] آن را [[واجب]] می‌دانند. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده اگر کسی ندای طلب یاریِ مظلومی را بشنود و به او پاسخ ندهد، [[مسلمان]] نیست. برخی گفته‌اند روایاتِ دفاع از مظلوم در حد [[تواتر|تَواتُرند]]. در [[حدیث|روایات اسلامی]]، پاداش دفاع از مظلوم، هم‌نشینی با پیامبر(ص) و [[کفاره|کفاره گناهان بزرگ]] شناخته شده و در مقابل، عدم یاری مظلوم را باعث خروج از اسلام و هلاکت دانسته‌اند؛ چنانچه [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] قبل از وقوع [[واقعه کربلا]] به [[عبیدالله بن حر جعفی|عُبیدالله بن حُر جُعْفی]] فرمود: «عدم اجابت [[استغائه]] امامی که مظلوم واقع شده و یاری نکردن او، باعث هلاکت انسان توسط [[خدا]] خواهد شد.»

حضور پیامبر اسلام(ص) در [[حلف الفضول|پیمان حِلْفُ الفُضُول]] و اینکه امام علی(ع) قبول حکومت را به دفع ظلم و گرفتن حق منوط کرد، از دلائل اهمیت دفاع از مظلوم دانسته شده است. فقیهان دفاع از مظلوم را محدود به مذهب و مرز جغرافیای خاصی نمی‌دانند؛ به‌همین‌دلیل برخی از آنان به وجوب دفاع از مردم فلسطین [[فتوا]] داده‌اند. در اصل سوم [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] بر «حمایت بی‌دریغ از مستضعفان جهان» تأکید شده است.