همای رحمت: تفاوت میان نسخه‌ها

همای رحمت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷

۴۲ بایت اضافه‌شده ، ۲۰ ژوئن

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۱۲

ویرایش

@@ خط ۵۴: / خط ۵۴: @@
 ==متن و تفسیر برخی ابیات==
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|[[امام علی علیه‌السلام|علی‌]] ‌ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را|که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
+| جداکننده = \\
-|دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین|به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
+| متن =
-|به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند|چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
+[[امام علی علیه‌السلام|علی‌]] ‌ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را\\که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
-|مگر ‌ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ|به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
+دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین\\به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
-|برو‌ ای گدای مسکین در خانه علی زن|که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
+به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند\\چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را
-|بجز از علی که گوید به پسر که [[عبدالرحمن بن ملجم مرادی|قاتل من]]|چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
+مگر ‌ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ\\به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
-|بجز از علی که آرد [[امام حسین علیه‌السلام|پسری ابوالعجائب]]|که عَلَم کند به عالَم [[شهدای کربلا]] را
+برو‌ ای گدای مسکین در خانه علی زن\\که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
-|چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان|چو علی که می‌تواند که بسر برد وفا را
+بجز از علی که گوید به پسر که [[عبدالرحمن بن ملجم مرادی|قاتل من]]\\چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
-|نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت|متحیرم چه نامم شه مُلک لافتی را
+بجز از علی که آرد [[امام حسین علیه‌السلام|پسری ابوالعجائب]]\\که عَلَم کند به عالَم [[شهدای کربلا]] را
-|به دو چشم خون فشانم هله‌ ای نسیم رحمت|که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
+چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان\\چو علی که می‌تواند که بسر برد وفا را
-|به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت|چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
+نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت\\متحیرم چه نامم شه مُلک لافتی را
-|چو تویی قضای‌گردان به دعای مستمندان|که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
+به دو چشم خون فشانم هله‌ ای نسیم رحمت\\که ز کوی او غباری به من آر توتیا را
-|چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم|که [[حافظ شیرازی|لسان غیب]] خوشتر بنوازد این نوا را:
+به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت\\چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
-|«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی|به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
+چو تویی قضای‌گردان به دعای مستمندان\\که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
-|ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب|غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا<ref>شهریار، دیوان شهریار(۱)، ۱۳۷۴ش، ص۹۸.</ref>}}
+چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم\\که [[حافظ شیرازی|لسان غیب]] خوشتر بنوازد این نوا را:
+«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی\\به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
+ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب\\غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا<ref>شهریار، دیوان شهریار(۱)، ۱۳۷۴ش، ص۹۸.</ref>}}
 در تحلیل و تفسیر ابیاتی از غزل همای رحمت گفته شده، شهریار در این غزل عمق ارادت خود نسبت به [[امام علی(ع)]] را به تصویر کشیده است. او در بیت اول،‌ خوشبختی همه هستی را مرهون امام علی(ع) دانسته و او را از نشانه‌های الهی بر روی زمین می‌شمارد.<ref>تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۴.</ref> وی در بیت دوم، معتقد است که بدون شناخت علی(ع)، نمی‌توان [[خدا]] را شناخت.<ref>تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۴.</ref> گفته شده بیت پنجم (برو این گدای مسکین...) به [[آیه ولایت]]‌ (آیه ۵۵ سوره مائده) و [[خاتم‌بخشی]] امام علی(ع) در حال [[رکوع]] اشاره دارد که نشان از شایستگی علی(ع) برای [[خلافت]] پس از [[پیامبر(ص)]] است.<ref>تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۵.</ref> در بیت هشتم (چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان) علی(ع) مظهر وفاداری معرفی شده و [[وفای به عهد|وفای عهد]]، جوانمردی و پایداری بر عهد و پیمان او یادآوری شده است.<ref>تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۵.</ref> بیت نهم در عین اشاره به عظمت امام علی(ع) و عبارت «[[لا فتی الا علی|لا فَتی اِلاّ عَلی و لا سَیفَ اِلاّ ذُوالفَقار]]»، [[غلو]] درباره علی(ع) را انکار کرده و او را مظهر حق شمرده است.<ref>تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۶.</ref>