سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

(ای پیامبر)بگو من هم مِثل شما بشری هستم و[لی‌] به من [[وحی]] می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است... .)

در برخی روایات در تفسیر این فرازِ آیه (فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا ترجمه: پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد، باید کاری شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند!) به ضرورت عبادت و عمل خالصانه برای خدا و مقبول نبودن عمل غیر خالص و عبادات ریائی اشاره شده است. <ref>السيوطي، جلال الدين، الدر المنثور في التفسير، ج۵۷ ص۴۷۱</ref>  و در برخی روایات نیز عمل صالح به معرفت امامان منطبق شده است.<ref>العياشي، محمد بن مسعود، تفسير العيّاشي، ج۲، ص۳۵۲</ref> در اهمیت  و جایگاه این آیه نیز در روایتی  از پیامبرخدا نقل شده که اگر بر امت من به جز آیه پایانی سوره کهف نازل نشده بود برایشان کافی بود.<ref>السيوطي، جلال الدين، الدر المنثور في التفسير، ج۵۷ ص۴۷۵

</ref>

آیات ۲۳ و ۲۴ سوره کهف به [[آیه مشیت]] معروف است. در این [[آیه|آیات]] خداوند از [[پیامبر اسلام (ص)]] و یا از او و دیگران می‌خواهد وقتی قصد خبر دادن از انجام کاری در آینده را دارند با گفتن جمله «ان شاء الله» آن کار را به اذن و [[مشیت خداوند]] معلق کنند. این آیات در مقام بیان این مطلب است که هیچ شخصی در مالکیت و فاعلیت خود دارای استقلال نیست و ملکیت شخص بر چیزی یا تأثیر بر کاری فقط به اذن و مشیت [[خداوند]] خواهد بود. گفتن جمله «ان شاء الله» را نشان دهنده رعایت ادب در پیشگاه خداوند دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، اعلمی بیروت، ج۱۳، ص۲۷۰.

خواصی نیز برای سوره کهف بیان شده است، از جمله در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «هر کس [[آیه]] آخر سوره کهف را هنگام خواب بخواند، هر ساعتی که بخواهد از خواب بیدار می‌شود».<ref>«مَا مِنْ أَحَدٍ یقْرَأُ آخِرَ الْکهْفِ عِنْدَ النَّوْمِ إِلَّا تَیقَّظَ فِی السَّاعَةِ الَّتِی یرِید» (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۴۰).</ref>

{{سوره ۰۱۸ با ترجمه}}

{{سوره‌های قرآن|18|[[سوره اسراء]]|[[سوره مریم]]}}