سلمان منا اهل البیت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) (اصلاح عکس) |
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==معنای حدیث== | ==معنای حدیث== | ||
برخی ذکر کردهاند که مراد رسولالله از حدیث «سلمان منا اهل البیت»، این است که [[سلمان فارسی|سلمان]] بر دین ماست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۵۳؛ شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۵، ص۴۹۴.</ref> برخی دیگر منظور از این حدیث را [[محرمیت سببی|انتساب سببی]] یا [[محرمیت نسبی|نسبی]] سلمان به پیامبر اسلام(ص) ندانستهاند، زیرا سلمان ایرانی بود، نه عرب قریش هاشمی؛ بلکه این حدیث در بیان مقام سلمان است که از لحاظ عقیده، اخلاق و اعمال به حضرت محمد(ص) نزدیک شده است.<ref>[http://www.valiasr-aj.tel/show_question.php?id=10257 «حدیث «سلمان منّا اهل البیت» با انحصار «اهل البیت» در پنج تن آل عبا در آیه تطهیر چگونه قابل جمع است؟»]، سایت مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج)؛ | برخی ذکر کردهاند که مراد رسولالله از حدیث «سلمان منا اهل البیت»، این است که [[سلمان فارسی|سلمان]] بر دین ماست.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۵۳؛ شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۵، ص۴۹۴.</ref> برخی دیگر منظور از این حدیث را [[محرمیت سببی|انتساب سببی]] یا [[محرمیت نسبی|نسبی]] سلمان به پیامبر اسلام(ص) ندانستهاند، زیرا سلمان ایرانی بود، نه عرب قریش هاشمی؛ بلکه این حدیث در بیان مقام سلمان است که از لحاظ عقیده، اخلاق و اعمال به حضرت محمد(ص) نزدیک شده است.<ref>[http://www.valiasr-aj.tel/show_question.php?id=10257 «حدیث «سلمان منّا اهل البیت» با انحصار «اهل البیت» در پنج تن آل عبا در آیه تطهیر چگونه قابل جمع است؟»]، سایت مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج)؛ رسولی و دیگران، «ترجمه»، در مجمع البیان، ص۱۷۴.</ref> | ||
[[ابنعربی]] این جمله را شهادت و گواهی رسول خدا درباره درجه طهارت، حفظ الهی و عصمت سلمان دانسته است. زیرا خداوند، پیامبر و اهلبیت را به دلیل اینکه بنده محض او بود، از رجس (پلیدی) پاک کرد و هر کسی که به آنها شباهت دارد نیز ملحق به پیامبر و اهلبیت میگردد و [[آیه تطهیر]] نیز شامل او یعنی سلمان نیز میگردد.<ref>ابنعربی، الفتوحات المکیة، دار صادر، ج۱، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref> گرچه [[محمدمحسن فیض کاشانی|ملامحسن فیض کاشانی]] مطالب ابن عربی و سرایت آیه تطهیر به سلمان و دیگران غیر از اهلبیت(ع) را رد و حتی ذکر آن را جائز نمیداند.<ref>ملامحسن فیض کاشانی، بشارة الشیعة، ص۱۵۲، به نقل از: حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۴۴۶.</ref>[[File:کتاب سلمان منا اهلالبیت.jpg|بندانگشتی|۱۵۰px]] | [[ابنعربی]] این جمله را شهادت و گواهی رسول خدا درباره درجه طهارت، حفظ الهی و عصمت سلمان دانسته است. زیرا خداوند، پیامبر و اهلبیت را به دلیل اینکه بنده محض او بود، از رجس (پلیدی) پاک کرد و هر کسی که به آنها شباهت دارد نیز ملحق به پیامبر و اهلبیت میگردد و [[آیه تطهیر]] نیز شامل او یعنی سلمان نیز میگردد.<ref>ابنعربی، الفتوحات المکیة، دار صادر، ج۱، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref> گرچه [[محمدمحسن فیض کاشانی|ملامحسن فیض کاشانی]] مطالب ابن عربی و سرایت آیه تطهیر به سلمان و دیگران غیر از اهلبیت(ع) را رد و حتی ذکر آن را جائز نمیداند.<ref>ملامحسن فیض کاشانی، بشارة الشیعة، ص۱۵۲، به نقل از: حسینی طهرانی، روح مجرد، ۱۴۲۵ق، ص۴۴۶.</ref>[[File:کتاب سلمان منا اهلالبیت.jpg|بندانگشتی|۱۵۰px]] | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
* حسینی طهرانی، سید محمدحسین، روح مجرد، مشهد، انتشارات علامه طباطبائی، چاپ هشتم، ۱۴۲۵ق. | * حسینی طهرانی، سید محمدحسین، روح مجرد، مشهد، انتشارات علامه طباطبائی، چاپ هشتم، ۱۴۲۵ق. | ||
* [https://www.irip.ac.ir/fa/news/679/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%A8%DA%A9-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B9%D9%86%D9%88%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86%D9 «دکتر بابک عالیخانی عنوان کرد: سلمان در آیینه فتوحات»،] سایت مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تاریخ درج مطلب: ۲۲ آذر ۱۴۰۲ش، تاریخ بازدید: ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ش. | * [https://www.irip.ac.ir/fa/news/679/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%A8%DA%A9-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B9%D9%86%D9%88%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D8%AF-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86%D9 «دکتر بابک عالیخانی عنوان کرد: سلمان در آیینه فتوحات»،] سایت مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تاریخ درج مطلب: ۲۲ آذر ۱۴۰۲ش، تاریخ بازدید: ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ش. | ||
* رسولی، هاشم و دیگران، «ترجمه»، در مجمع البیان، تألیف فضل بن حسن طبرسی، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۸ق. | |||
* [https://www.khabaronline.ir/news/1879844/%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%AC%D8%B2%D9%88-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA «سرّی که سلمان را جزو اهلبیت ساخته، چیست؟»]، سایت خبر آنلاین، تاریخ درج مطلب: ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ش، تاریخ بازدید: ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ش. | * [https://www.khabaronline.ir/news/1879844/%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A7-%D8%AC%D8%B2%D9%88-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA «سرّی که سلمان را جزو اهلبیت ساخته، چیست؟»]، سایت خبر آنلاین، تاریخ درج مطلب: ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ش، تاریخ بازدید: ۲۰ خرداد ۱۴۰۳ش. | ||
* [https://imamali.info/iadl/handle/110/9448 «سلمان منا اهل البیت»]، سایت کتابخانه تخصصی امیرالمؤمنین علی(ع)، تاریخ بازدید: ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ش. | * [https://imamali.info/iadl/handle/110/9448 «سلمان منا اهل البیت»]، سایت کتابخانه تخصصی امیرالمؤمنین علی(ع)، تاریخ بازدید: ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ش. | ||
خط ۶۹: | خط ۷۰: | ||
* شیخ مفید، محمد بن محمد، الإختصاص، به تحقیق و تصحیح علیاکبر غفاری و محمود محرمی زرندی، قم، الموتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | * شیخ مفید، محمد بن محمد، الإختصاص، به تحقیق و تصحیح علیاکبر غفاری و محمود محرمی زرندی، قم، الموتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | ||
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، به تصحیح محمدباقر موسوی خرسان، مشهد، نشر المرتضی، ۱۴۰۳ق. | * طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، به تصحیح محمدباقر موسوی خرسان، مشهد، نشر المرتضی، ۱۴۰۳ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، به تصحیح هاشم رسولی و | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، به ترجمه و تصحیح هاشم رسولی و دیگران، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۸ق. | ||
* فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش. | * فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به تصحیح علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۶۳ش. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به تصحیح علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۶۳ش. |