وصیت امام حسین(ع) به محمد بن حنفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''وصیت امام حسین(ع) به محمد بن حَنَفیّه''' نوشته [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] هنگام واپسین خروج از [[مدینه]] به سمت [[مکه]]، خطاب به برادرش [[محمد بن حنفیه|محمد حنفیه]] است. در این [[وصیت‌نامه]]، امام حسین(ع) ضمن شهادت به [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] اهداف قیامش را ذکر می‌کند. او [[قیام امام حسین(ع)|قیام خود]] را نه از سرمستی، فساد و ظلم، بلکه برای طلب اصلاح در امت پیامبر، [[امر به معروف و نهی از منکر]] و عمل به [[سیره نبوی|سیره پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] معرفی می‌کند.

این وصیت بدون ذکر سلسله سند و با اختلاف در نقل، توسط [[ابن‌اعثم کوفی]]، اخطب خوارزم و [[محمد بن ابی طالب حائری|حسینی حائری]] گزارش شده است. همچنین [[علی بن مهدی طبری مامطیری|طبری مامطیری]] و [[ابن‌شهرآشوب|ابن شهرآشوب]] نیز بخشی از این وصیت را به عنوان سخن شفاهی امام حسین(ع) به [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل کرده‌اند.

[[رسول جعفریان]] با توجه به نقل بدون سند این وصیت در [[الفتوح (کتاب)|کتاب الفتوح]]، این روایت را بدون سند دانسته و تضعیف کرده است. این رویکرد به دلیل جایگاه کتاب الفتوح و تایید مضمون وصیت توسط روایات دیگر مورد نقد قرار گرفته است. در نقل ابن اعثم و خوارزمی در کنار سیره پیامبر(ص) و سیره امام علی(ع) به سیره خلفاء راشدین نیز اشاره شده است که به گفته [[سید مرتضی عسکری]] از تحریفات بوده و بعدا به کلام امام حسین(ع) اضافه شده است. [[محمدهادی یوسفی غروی|یوسفی غروی]] نیز به همین دلیل نقل ابن‌اعثم را ضعیف دانسته و گزارش ابن‌شهر آشوب را تقویت می‌کند.