توسل: تفاوت میان نسخهها
جز
←تکنگاری
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
AliMurtazo (بحث | مشارکتها) جز (←تکنگاری) |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
آثار فراوانی درباره مسئله توسل از سوی عالمان مسلمان نگارش یافته که برخی از آنها به شرح زیر است: | آثار فراوانی درباره مسئله توسل از سوی عالمان مسلمان نگارش یافته که برخی از آنها به شرح زیر است: | ||
*التوسل مفهومه واقسامه وحکمه فی الشریعة الإسلامیة الغرّاء: نوشته [[جعفر سبحانی]]. نویسنده در این کتاب، ادلهای از قرآن و روایات در مشروعیت هر یک از اقسام توسل ذکر کرده و به نقد و بررسی دیدگاه مخالفان پرداخته است.<ref>سبحانی، التوسل...، ۱۳۷۴ش، ص۱۱۷.</ref> | *التوسل مفهومه واقسامه وحکمه فی الشریعة الإسلامیة الغرّاء: نوشته [[جعفر سبحانی]]. نویسنده در این کتاب، ادلهای از قرآن و روایات در مشروعیت هر یک از اقسام توسل ذکر کرده و به نقد و بررسی دیدگاه مخالفان پرداخته است.<ref>سبحانی، التوسل...، ۱۳۷۴ش، ص۱۱۷.</ref> | ||
*التأمل فی حقیقة التوسل: نوشته عیسی بن عبدالله حمیری. این کتاب مشتمل بر دو باب | *التأمل فی حقیقة التوسل: نوشته عیسی بن عبدالله حمیری. این کتاب مشتمل بر دو باب است. نویسنده در این کتاب به بررسی و نقد ادله مخالفان توسل و بیان مشروعیت آن با توجه به قرآن و روایاتی از متون روایی اهلسنت و همچنین دیدگاه عالمان پرداخته است.<ref>حمیری، التأمل فی حقیقة التوسل، ۱۴۲۸ق، ص۸-۱۱.</ref> این کتاب توسط سیدمرتضی حسینی فاضل به فارسی ترجمه شده و با عنوان «درنگی در حقیقت توسل»، از سوی نشر مشعر چاپ گردیده است.<ref>حمیری، درنگی در حقیقت توسل، ۱۳۹۲ش، ص۱۳.</ref> | ||
*محق التقول فی مسئلة التوسل: نوشته [[محمدزاهد کوثری]] (درگذشت: ۱۳۷۱ق)، عالم حنفی و از منتقدان و مخالفان ابنتیمیه و اندیشههای سَلَفی. نویسنده در این کتاب در ۲۲ صفحه به اثبات مشروعیت توسل و استغاثه با استناد به قرآن و [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و صحابه پرداخته است.<ref>کوثری، محق التقول فی مسألة التوسل، المکتبة الازهریة للتراث، ص۴-۱۱.</ref> | *محق التقول فی مسئلة التوسل: نوشته [[محمدزاهد کوثری]] (درگذشت: ۱۳۷۱ق)، عالم حنفی و از منتقدان و مخالفان ابنتیمیه و اندیشههای سَلَفی. نویسنده در این کتاب در ۲۲ صفحه به اثبات مشروعیت توسل و استغاثه با استناد به قرآن و [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و صحابه پرداخته است.<ref>کوثری، محق التقول فی مسألة التوسل، المکتبة الازهریة للتراث، ص۴-۱۱.</ref> | ||