Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۸۶۳
ویرایش
(←منابع: اصلاح نشانی وب) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اعتقادات شیعه}} | {{اعتقادات شیعه}} | ||
{{درباره ۲|مفهوم توسل|آشنایی با توسل به اموات مدخلِ|توسل به مردگان| }} | {{درباره ۲|مفهوم توسل|آشنایی با توسل به اموات مدخلِ|توسل به مردگان| }} | ||
'''توسّل''' واسطهقراردادن شخص یا چیزی نزد [[خدا|خداوند]]، برای [[تقرب]] به او و برآوردهشدن حاجات است. توسل از باورهای مشترک [[مسلمان|مسلمانان]] است و برای مشروعیت آن به آیاتی از [[قرآن]] نظیر [[آیه وسیله]] و نیز [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و سیره مسلمانان، روایات [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] و [[دلیل عقلی]] استناد کردهاند. | '''توسّل''' واسطهقراردادن شخص یا چیزی نزد [[خدا|خداوند]]، برای [[تقرب]] به او و برآوردهشدن حاجات است. توسل از باورهای مشترک [[مسلمان|مسلمانان]] است و برای مشروعیت آن به آیاتی از [[قرآن]] نظیر [[آیه وسیله]] و نیز [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] و سیره مسلمانان، روایات [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] و [[دلیل عقلی]] استناد کردهاند. توسل در میان شیعیان جایگاه ویژهای دارد و آنان غیر از توسل به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]]، به افرادی از خاندان ائمه(ع) همچون همسران و مادران آنان و [[امامزاده|امامزادگان]] متوسل میشوند. شیعیان به هنگام [[زیارت قبور|زیارت قبور ائمه(ع) و امامزادگان]]، [[زیارتنامه]] میخوانند که در آنها به شیوههای مختلفی به صاحب آن زیارتگاهها توسل میجویند. | ||
گفته میشود باور به توسل تا قرن هشتم | گفته میشود باور به توسل تا [[قرن هشتم قمری]] در میان همه فرقههای مسلمان رایج بود؛ در این قرن، برخی از اقسام آن مانند توسل به ذات پیامبر(ص) و بندگان صالح، توسل به مقام و منزلتی که آنان نزد خداوند دارند و [[توسل به مردگان|توسل به آنان پس از وفاتشان]]، مورد تشکیک گروهی از عالمان [[سلفیه|سلفی]] بهویژه [[ابنتیمیه حرانی|ابنتیمیه]] قرار گرفت و پس از چند قرن با رواج جریان وهابیگری از سوی [[وهابیت|وهابیان]]، توسل مورد مخالفت واقع شد. | ||
عمده دلیلی که عالمان سلفی و وهابیون به آن استناد کردهاند این است که گزارشی از عمل به این قبیل توسلها در میان [[صحابه|صحابه پیامبر]] وجود ندارد. دیدگاه سلفیه و وهابیان درباره توسل از سوی عالمان شیعه و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نقد شده است. آنان به برخی نقلها و گزارشهای تاریخی استناد کردهاند که برپایه آنها [[صحابه|صحابه پیامبر]] به این نوع توسلها عمل میکردهاند. | عمده دلیلی که عالمان سلفی و وهابیون به آن استناد کردهاند این است که گزارشی از عمل به این قبیل توسلها در میان [[صحابه|صحابه پیامبر]] وجود ندارد. دیدگاه سلفیه و وهابیان درباره توسل از سوی عالمان شیعه و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نقد شده است. آنان به برخی نقلها و گزارشهای تاریخی استناد کردهاند که برپایه آنها [[صحابه|صحابه پیامبر]] به این نوع توسلها عمل میکردهاند. | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
توسل و [[استغاثه|اِستغاثه]] از سوی برخی هممعنا تلقی شده است.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۴.</ref> برخی نیز آنها را متفاوت دانستهاند، بدین بیان که استغاثه فقط برای موقعیت و حالت شدت و سختی است، اما توسل به حالت سختی اختصاص ندارد و آسایش را نیز شامل میشود.<ref>عبدالرحمن عبدالمنعم، معجم المصطلحات والألفاظ الفقهیة، دار الفضیلة، ص۱۵۰.</ref> | توسل و [[استغاثه|اِستغاثه]] از سوی برخی هممعنا تلقی شده است.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۴.</ref> برخی نیز آنها را متفاوت دانستهاند، بدین بیان که استغاثه فقط برای موقعیت و حالت شدت و سختی است، اما توسل به حالت سختی اختصاص ندارد و آسایش را نیز شامل میشود.<ref>عبدالرحمن عبدالمنعم، معجم المصطلحات والألفاظ الفقهیة، دار الفضیلة، ص۱۵۰.</ref> | ||
=== دلایل مشروعیت توسل === | ===دلایل مشروعیت توسل=== | ||
برای مشروعیت و جواز شرعی توسل به ادله زیر استناد کردهاند: | برای مشروعیت و جواز شرعی توسل به ادله زیر استناد کردهاند: | ||
*'''قرآن:''' خدا در [[آیه وسیله]] به مؤمنان دستور داده است که برای تقرب به خداوند وسیلهای بجویند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۳۲۸؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۴۹.</ref> همچنین در [[آیه ۶۴ سوره نساء]] به گنهکاران توصیه شده که نزد پیامبر(ص) بروند و از او درخواست کنند که درباره آنها از خداوند [[استغفار|طلب مغفرت]] کند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۹۰ش، ج۷، ص۴۱۲؛ سوره نساء، آیه ۶۴.</ref> از دیگر آیاتی که بر مشروعیت توسل دلالت میکند، [[آیه ۹۷ سوره یوسف]] است<ref>مکارم شیرازی، آیات الولایة فی القرآن، ۱۴۲۵ق، ص۲۰۱.</ref> که براساس آن فرزندان [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب]] از پدرشان درخواست کردند که برای آنها [[استغفار|طلب مغفرت]] کند.<ref>سوره یوسف، آیه ۹۷.</ref> | *'''قرآن:''' خدا در [[آیه وسیله]] به مؤمنان دستور داده است که برای تقرب به خداوند وسیلهای بجویند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۳۲۸؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۴۹.</ref> همچنین در [[آیه ۶۴ سوره نساء]] به گنهکاران توصیه شده که نزد پیامبر(ص) بروند و از او درخواست کنند که درباره آنها از خداوند [[استغفار|طلب مغفرت]] کند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۹۰ش، ج۷، ص۴۱۲؛ سوره نساء، آیه ۶۴.</ref> از دیگر آیاتی که بر مشروعیت توسل دلالت میکند، [[آیه ۹۷ سوره یوسف]] است<ref>مکارم شیرازی، آیات الولایة فی القرآن، ۱۴۲۵ق، ص۲۰۱.</ref> که براساس آن فرزندان [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب]] از پدرشان درخواست کردند که برای آنها [[استغفار|طلب مغفرت]] کند.<ref>سوره یوسف، آیه ۹۷.</ref> |