محدثه (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُحَدَّثه''' از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های حضرت فاطمه(س)|القاب حضرت فاطمه(س)]]، به‌معنای زنی است که [[فرشته|فرشتگان]] با او سخن می‌گویند. این لقب، در روایات، درباره زنان دیگری همچون [[حضرت مریم(س)|مریم(س)]] و [[ساره]] نیز به‌کار رفته است.

امکان سخن گفتن فرشتگان با [[امامان شیعه|امامان]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] از عقاید [[شیعه|شیعیان]] دانسته شده است؛ برخی با عدم درک درست از این باور، به شیعیان نسبت می‌دهند که قائل به [[نبوت]] امامان هستند. به‌گفته محققان، امکان هم‌صحبتی با ملائکه برای غیرپیامبران، مورد اتفاق [[شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] است هرچند که نسبت به مصادیق آن اختلاف‌نظر دارند.

 

گفته شده فرشتگان در موضوعاتی مانند ابراز تسلیت، اخبار مومنان و آینده با حضرت زهرا(س)‌ سخن گفته‌اند.

لقب محدَّثه برای [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] از روایات شیعه برآمده<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۱۸۲؛ طبری، دلائل الامامه، ص۸۱، ح۲۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۲۰۶، ح۲۳.</ref> و یکی از اسامی نُه‌گانه او به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۵۹۲.</ref> علاوه بر آن، روایات مربوط به [[مصحف فاطمه(س)|مصحف فاطمه]] نیز به گونه‌های مختلف به محدَّثه بودن حضرت زهرا(س)، تصریح داشته<ref>نگاه کنید به الصفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۷۰، ح۳۴؛ مهدوی راد، «مصحف فاطمه»، ص۷۳.</ref> و در [[زیارتنامه حضرت فاطمه|زیارتنامه حضرت]] نیز از او با عنوان «الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِیمَةُ» یاد شده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، بی‌تا، ص۳۱۷.</ref>{{منبع بهتر}}

 

 

مطابق با روایات شیعی، لقب محدَّثه، برای [[حضرت مریم(س)]]، [[مادر موسی|مادر حضرت موسی(ع)]] و [[ساره]] نیز به‌کار رفته است.<ref>مجلسی، ۱۴۰۳ق، بحارالانوار، ج۴۳، ص۷۹.</ref>{{منبع بهتر}}

مُحَدَّثه، به معنای کسی است که به او سخن گفته می‌شود<ref>رحمانی همدانی، فاطمه زهرا فاطمه زهرا(س) شادمانی دل پیامبر(ص)، ۱۳۸۱ش، ص۲۴۴(پاورقی).</ref> به گفته [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]]، نویسنده [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] اصطلاح محدَّث برای کسی به کار می‌رود که [[پیامبران|پیامبر]] نیست اما [[فرشته|فرشتگان]] با او سخن می‌گویند.<ref>علامه امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۷.</ref>  برخی محدِّثه به معنای سخن‌گوینده را نیز از القاب حضرت فاطمه(س) دانسته‌اند. به این دلیل فاطمه زمانی که رحم مادرش بوده با او سخن گفته است.<ref>رحمانی همدانی، فاطمه زهرا فاطمه زهرا(س) شادمانی دل پیامبر(ص)، ۱۳۸۱ش، ص۲۴۴(پاورقی).</ref>

{{اصلی|الهام}}[[عبدالحسین امینی|علامه امینی]]، اعتقاد به محدَّث‌بودن حضرت زهرا(س) و [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] را از عقاید [[شیعه|شیعیان]] دانسته است. به گفته او باور به امکان سخن‌گفتن ملائکه با غیرپیامبران مورد اتفاق و مورد قبول شیعه و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] است.<ref>علامه امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۷–۶۸.</ref> وی تصریح می‌کند که اختلاف در این مسئله تنها در مصادیق این افراد است که به عنوان نمونه شیعیان برخلاف [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، [[عمر بن خطاب]] را محدَّث نمی‌دانند.<ref>علامه امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۸–۷۰.</ref>

 

عبدالله قصیمی، نویسنده سلفی سعودی، در کتاب «الصّراع بینَ الاسلامِ و الوَثَنیّة» به همین جهت، شیعیان را متهم به قبول [[نبوت|مقام نبوت]] برای امامان و حضرت فاطمه(س) کرده است البته علامه امینی به این اتهام پاسخ داده است.<ref>علامه امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۷۸.</ref>

همچنین برخی برای اثبات هم‌صحبتی افرادی غیر از [[پیامبران]] با فرشتگان به آیاتی چون [[آیه ۴۲ سوره آل عمران|آیه ۴۲ سوره آل‌ عمران]]، آیات ۷۱–۷۳ [[سوره هود]] و [[آیه ۷ سوره قصص]] استناد کرده‌اند که در این آیات، به سخن‌گفتن فرشتگان با برخی از زنان پاکدامن در امّت‌های پیشین اشاره شده است.<ref>رحمانی همدانی، فاطمه زهرا فاطمه زهرا(س) شادمانی دل پیامبر(ص)، ۱۳۸۱ش، ص۱۴۷–۱۴۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۷۹.</ref>{{منبع بهتر}}