احمد الحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

  |مرتبط =  

}}

'''احمَد الحسن''' یا '''احمد اسماعیل بَصری''' (۱۹۶۸م-؟) که خود را '''احمَد الحَسَن الیَمانی''' می‌داند، مدعی [[قیام یمانی|یمانی]] است که خود را سفیر و وزیر، اولین وصی امام دوازدهم شیعیان و اولین تن از [[دوازده مهدی|مهدیان دوازده‌گانه]] پس از حکومت امام زمان معرفی کرده است. وی همچنین خود را فرزند باواسطه [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم]] و مأمور از سوی وی می‌خواند. احمد الحسن با تکیه بر روایات، صفات پرشماری برای خود برمی‌شمرد؛ از جمله آنکه خود را کسی می‌داند که زمین را پر از قسط و عدل می‌کند، باقی‌مانده آل محمد است، [[حجرالاسود]] است و نامش در تورات و انجیل آمده است.  

در نقد شیوه استدلال احمد الحسن گفته شده که وی از روایات غیرمعتبر و جعلی در راستای اثبات مدعاهای خود بهره می‌برد، روایات را [[تقطیع حدیث|تقطیع]] و تحریف می‌کند و علاوه بر آن، ضمن حمله به ضروریات مذهب، از جمله تعداد ائمه معصوم، برای در امان ماندن از نقد سندی، علم رجال را بدعت انگاشته و آن را ساخته و پرداخته علمای معاصر خوانده است. به‌گفته نصرت‌الله آیتی، احمد الحسن به‌رغم ادعای برخورداری از «[[علم لدنی]]»، ناتوان از قرائت درست قرآن بوده و اشتباه‌های ادبی نیز دارد.

===آثار انتقادی===

در نقد مدعاها و اقدامات احمد الحسن و چهره‌های وابسته به وی، آثار تألیفی فراوانی منتشر شده و نشست‌های تخصصی برگزار شده که برخی از این موارد عبارتند از:

* کتاب «بررسی نقد مستندات قرآنی جریان انحرافی احمد اسماعیل»، نوشته جواد اسحاقیان درچه که در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به چاپ رسیده است.<ref>اسحاقیان درچه، بررسی و نقد مستندات قرآنی جریان انحرافی احمد اسماعیل، ۱۴۰۰ش.</ref>

* کتاب «ستیز با آفتاب: نقد جریان انحرافی احمد الحسن مدعی یمانی»، حجت حیدری چراتی و محمدعلی فلاح که از سوی مرکز تخصصی مهدویت انتشار یافته است.<ref>حیدری چراتی و فلاح، ستیز با آفتاب، ۱۳۹۴ش.</ref>