سید محمدمهدی خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| وب‌گاه رسمی =

}}

'''میرزامحمدمهدی خراسانی''' <small>(۱۲۱۸ ـ ۱۱۵۲ق)</small>، ملقب به شهید ثالث یا رابع، عالم دینی [[شیعه]]، فقیه و فیلسوف قرن دوازدهم و سیزدهم [[قمری]]. وی سرسلسله خاندانی سرشناس از عالمان است كه به «شهیدی»‌های [[خراسان]] مشهور شده‌اند.

وی مدتی شاگرد [[وحید بهبهانی]] بود. [[سید محمدحسن زنوزی]]، [[سید دلدار علی نقوی هندی]]، [[سید محمد مهدی بحرالعلوم]] از شاگردان وی بوده‌اند. او در مسائل اجتماعی و سیاسی فعال و صاحب نفوذ بود. فعالیت‌های وی باعث کینه‌ورزی صاحب منصبان حکومتی و توطئه کشتن وی شد. سرانجام در [[رمضان]] ۱۲۱۸ در [[حرم امام رضا(ع)]]، به [[شهادت]] رسید.

==ولادت، نسب و درگذشت==

سید محمد مهدی را به دلیل ولادتش در [[اصفهان]] و اقامتش در [[مشهد]]، اصفهانی و مشهدی و به سبب [[سیادت|سیادتش]] موسوی خوانده‌اند. خراسانی ملقب به شهید ـ شهید ثالث یا رابع ـ است. او در ۱۱۵۲ (و به نقلی ۱۱۵۳) در خانواده‌ای اهل علم و تقوا متولد شد. پدرش هدایت‌اللّه نام داشت و در سلسله نَسَب وی، نام [[شاه نعمت‌الله ولی]]، ذكر شده است.<ref>ر.ک:آزاد كشمیری، نجوم‌السماء، ص۳۵۳؛ قمی، فوائدالرضویه، ج۲، ص۶۷۱؛ رضوی، شجره طیبه، ص۴۱۲؛ مدرس، تاریخ علماء خراسان، ص۵۴ـ۵۷</ref>