مرجعیت زن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مرجعیت زن''' به معنای [[تقلید (فقه)|تقلید احکام]] از زن مجتهد است. بر اساس فتوای مشهوری که میان [[فقه امامیه|فقهای امامی]] بعد از [[قرن دهم هجری قمری|سده دهم هجری قمری]] وجود دارد، [[ذکوریت|مرد بودن]] از شرایط مرجع تقلید است. این شرط اولین بار توسط [[شهید ثانی]] به صراحت بیان شده و با ذکر شدن در [[العروة الوثقی (کتاب)|کتاب عروة الوثقی]]، در [[رساله توضیح‌المسائل|رساله‌های مراجع تقلید]] رواج پیدا کرده است.

مخالفین امکان تقلید از زن برای اثبات ادعای خود به [[اجماع]]، [[آیه|آیات قرآن]]، [[حدیث|روایات]]، [[انصراف|انصراف ادله تقلید به مردان]] و مذاق شارع استناد کرده‌اند. در مقابل موافقین به آیات دیگری از قرآن، [[سنت]]، [[اطلاق|اطلاق ادله تقلید]]، [[سیره متشرعه|سیره متشرعه در رجوع به متخصصان زن]] و فهم بهتر موضوعات زنانه توسط فقیهان زن استناد کرده‌اند.