پرش به محتوا

یتیم‌نوازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اردیبهشت]]|روز=[[۱۹]]|سال=[[۱۴۰۳]]|کاربر=Ma.rezapour  }}
'''یتیم‌نوازی''' حمایت مالی و معنوی از [[یتیم]] که در دین به آن سفارش شده است. دوستی و مهربانی با یتیم و گرامی‌داشتن وی، از موضوعاتی است که متون دینی به آن توصیه کرده است. اِکرام یتیم از امور باارزش و از خصلت‌های نیک انسانی دانسته شده و آن را از بزرگترین [[عبادت|عبادات]] شمرده‌اند.  
'''یتیم‌نوازی''' حمایت مالی و معنوی از [[یتیم]] که در دین به آن سفارش شده است. دوستی و مهربانی با یتیم و گرامی‌داشتن وی، از موضوعاتی است که متون دینی به آن توصیه کرده است. اِکرام یتیم از امور باارزش و از خصلت‌های نیک انسانی دانسته شده و آن را از بزرگترین [[عبادت|عبادات]] شمرده‌اند.  


خط ۴۶: خط ۴۷:
==برای مطالعهٔ بیشتر==
==برای مطالعهٔ بیشتر==
*فرهنگ‌نامه یتیم‌نوازی، محمد محمدی ری‌شهری، مرتضی خوش نصیب، دارالحدیث. ۱۴۰۲ش.
*فرهنگ‌نامه یتیم‌نوازی، محمد محمدی ری‌شهری، مرتضی خوش نصیب، دارالحدیث. ۱۴۰۲ش.
==تیتر==
گفته شده از دیدگاه اسلامی، وظیفه مسلمانان نسبت به یتیم فراتر از نیازهای مادی و عاطفی است و باید به سایر نیازهای وی مانند تعلیم و تربیت، فراگیری عقاید صحیح و آموزه‌های دینی، راه و رسم زندگی، رشد عقلی، و آشنایی با برخی کسب و کارها و مهارت‌های عملی توجه شود.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، پیام مولا از بستر شهادت، ص۱۷۰. تدوین و نگارش: محمدمهدی نادری قمی، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).</ref>
==سیره اهل بیت دربارهٔ ایتام==
تکریم یتیم از سیره اهل‌بیت(ع) دانسته شده است.<ref>انصاریان، ص۳۲۱. زیبای اخلاق.</ref> امام علی(ع) اهتمام زیادی به کار یتیمان داشت و خود را پدر یتیمان نامید.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۰، ص۲۷۲. تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶ش.</ref> امام علی(ع) در وصیتنامه خود توجه به یتیمان را در کنار توجه به نماز و قرآن قرار داده، و گفته است: «خدا را خدا را دربارهٔ یتیمان، آنها را گاهی سیر و گاهی گرسنه نگذارید و نکند با حضور شما سختی بکشند.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ش، نوبت چاپ: سی و دوم، ج۲۷، ص۱۱۳.</ref><ref>مکارم شیرازی، ناصر، از تو سؤال می‌کنند، ص۱۳۱. تهیه و تنظیم حجة الإسلام والمسلمین ابوالقاسم علیان نژادی، قم، امام علی بن ابی طالب علیه السلام، ۱۳۸۷ش.</ref>
==پرورشگاه ایتام==
سفارشات متعدد دربارهٔ یتیمان در متون دینی موجب شد که مسلمانان در طول تاریخ نگاه ویژه‌ای به یتیمان داشته باشند. در عصر صفوی، مکتب‌خانه‌هایی برای ایتام در برخی شهرهای ایران ساخته شد که از آن میان، مکتب‌خانه ایتام مشهد در کنار حرم رضوی با موقوفات بسیارش تا اواخر عصر قاجاری فعال بود.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> در دوره قاجار تحولات بسیاری در زمینه ایجاد یتیم‌خانه رخ داد.<ref>غفاری‌راد، فیروزه، «مروری بر سابقه دارالایتام های غیردولتی در دوره قاجار»، تاریخ روایی، شماره ۲۰ و ۲۱، سال ششم، بهار و تابستان ۱۴۰۰ش، ص۶۷.</ref> در دوره پهلوی دوم، اقدامات زیادی برای ایجاد پرورشگاه ایتام انجام شد. پس از انقلاب اسلامی بر اساس مصوبه دولت در ۱۳۵۸ش، کلیه مراکزی که به نوعی در نگهداری و تربیت کودکان بی‌سرپرست و یتیم سهم داشتند، به وزارت بهداری و بهزیستی منتقل شدند.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> برخی دیگر از مکاتب ایتام نیز به دست افراد نیکوکار بنا شد.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> موسسه دارالایتام مهدیه همدان تأسیس در سال ۱۳۵۱ش،<ref>«[https://www.darolaytam.ir/darolaytam/history.html معرفی و تاریخچه]» دارالایتام مهدیه همدان، بازدید: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.</ref> خانه نوباوگان محمدعلی مظفری تهران تأسیس در سال ۱۳۲۶ش،<ref>«[http://www.mozaffarikids.com/%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%ae%da%86%d9%87/ تاریخچه]»، خانه نوباوگان محمدعلی مظفری، بازدید: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.</ref> پرورشگاه مژدهی رشت تأسیس ۱۳۲۸ش<ref>«[https://itam-mojhdehi.ir/index.php?mod=pages&met=showinfo&id=13 معرفی پرورشگاه مژدهی]»، موسسه جمعیت حمایت ایتام، بازدید: ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ش.</ref> از قدیمی‌ترین یتیم‌خانه‌های ایران به شمار می‌رود.
تربیت و نگهداری یتیمان نیز در جوامع اسلامی جایگاه و اهمیت ویژه‌ای داشته است. مکتب/ مکاتب‌الایتام، مهم‌ترین و گسترده‌ترین نهاد متولی آموزش به کودکان یتیم در جهان اسلام به‌شمار می‌رفتند. دارالایتام یا یتیم‌خانه‌ها در کشورهای اسلامی از اواخر قرن سیزدهم تشکیل شد و سپس در قرن چهاردهم، رشد سریع و چشمگیری یافت.<ref>معصومی، محسن، «دارالایتام»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref>
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانویس|۲}}


==پانویس==
==پانویس==
confirmed، templateeditor
۶٬۲۶۷

ویرایش