پرش به محتوا

حدیث العلماء ورثة الانبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

ویکی سازی
(ویکی سازی)
(ویکی سازی)
خط ۴۷: خط ۴۷:
[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در [[شرح چهل حدیث (کتاب)|کتاب چهل حدیث]] با توجه به هدف از کسب دانش، آن را به دنیوی و اخروی تقسیم کرده و با اینکه هر دانشی موجب کمال و شرف است،<ref>مازندرانی، شرح الکافی،۱۳۸۲ق، ج۲، ص۵۴.</ref> مراد از علم در این حدیث را علوم اخروی می‌داند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref> وی مقصود از علوم اخروی را [[معرفت خدا]] (عقاید)، [[تزکیه|تهذیب نفس]] (اخلاق) و آداب و سنن (احکام) معرفی نموده و چنین علومی را موجب سعادت [[آخرت]] می‌شمرد.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref>  
[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در [[شرح چهل حدیث (کتاب)|کتاب چهل حدیث]] با توجه به هدف از کسب دانش، آن را به دنیوی و اخروی تقسیم کرده و با اینکه هر دانشی موجب کمال و شرف است،<ref>مازندرانی، شرح الکافی،۱۳۸۲ق، ج۲، ص۵۴.</ref> مراد از علم در این حدیث را علوم اخروی می‌داند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref> وی مقصود از علوم اخروی را [[معرفت خدا]] (عقاید)، [[تزکیه|تهذیب نفس]] (اخلاق) و آداب و سنن (احکام) معرفی نموده و چنین علومی را موجب سعادت [[آخرت]] می‌شمرد.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref>  


منظور از «تَضَعُ أَجْنِحَتَهَا» را چنین دانسته‌اند که فرشتگان بالهای خویش را از سرِ [[تواضع]] زیر قدم‌های عالمان پهن می‌کنند، یا اینکه [[فرشته|فرشتگان]] در مجالس علم نزول یافته و از پرواز باز می‌ایستند و یا اینکه بالهای خویش را گسترده و سایبانی برای آنها قرار می‌دهند.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۱۲.</ref> همچنین دربارهٔ عبارت «یَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ الْعِلْمِ ..حَتَّی الْحُوتِ» (حتی ماهیان دریا برای عالم طلب آمرزش می‌کنند)، [[محمدصالح بن احمد مازندرانی]] معتقد است، از ماهی نام برده؛ زیرا دورترین تناسب را به لحاظ طبیعت با عالم داشته و در ظاهر اصلا صوتی ندارد تا دعایی کند.<ref>مازندرانی، شرح الکافی،۱۳۸۲ق، ج۲، ص۵۶.</ref>
منظور از «تَضَعُ أَجْنِحَتَهَا» را چنین دانسته‌اند که [[فرشته|فرشتگان]] بالهای خویش را از سرِ [[تواضع]] زیر قدم‌های عالمان پهن می‌کنند، یا اینکه فرشتگان در مجالس علم نزول یافته و از پرواز باز می‌ایستند و یا اینکه بالهای خویش را گسترده و سایبانی برای آنها قرار می‌دهند.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۱۲.</ref> همچنین دربارهٔ عبارت «یَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ الْعِلْمِ ..حَتَّی الْحُوتِ» (حتی ماهیان دریا برای عالم [[استغفار|طلب آمرزش]] می‌کنند)، [[محمدصالح بن احمد مازندرانی]] معتقد است، از ماهی نام برده؛ زیرا دورترین تناسب را به لحاظ طبیعت با عالم داشته و در ظاهر اصلا صوتی ندارد تا دعایی کند.<ref>مازندرانی، شرح الکافی،۱۳۸۲ق، ج۲، ص۵۶.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۹۲

ویرایش