حدیث العلماء ورثة الانبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای کلی حدیثِ العلماء ورثة الانبیاء، دربارهٔ فضیلت و برتری علم و عالم است.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref> کلینی در کتاب کافی آن را در بخشی با عنوان ثواب عالم و متعلّم (دانشجو) آورده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۴.</ref>

امام خمینی در [[شرح چهل حدیث (کتاب)|کتاب چهل حدیث]] با توجه به هدف از کسب دانش، آن را به دنیوی و اخروی تقسیم کرده و با اینکه هر دانشی موجب کمال و شرف است،<ref>مازندرانی، شرح الکافی،۱۳۸۲ق، ج۲، ص۵۴.</ref> مراد از علم در این حدیث را علوم اخروی می‌داند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref> وی مقصود از علوم اخروی را [[معرفت خدا]] (عقاید)، [[تزکیه|تهذیب نفس]] (اخلاق) و آداب و سنن (احکام) معرفی نموده و چنین علومی را موجب سعادت [[آخرت]] می‌شمرد.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۲.</ref>  

منظور از «تَضَعُ أَجْنِحَتَهَا» را چنین دانسته‌اند که فرشتگان بالهای خویش را از سرِ [[تواضع]] زیر قدم‌های عالمان پهن می‌کنند، یا اینکه فرشتگان در مجالس علم نزول یافته و از پرواز باز می‌ایستند و یا اینکه بالهای خویش را گسترده و سایبانی برای آنها قرار می‌دهند.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۱۱۲.</ref> همچنین دربارهٔ عبارت «یَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ الْعِلْمِ ..حَتَّی الْحُوتِ» (حتی ماهیان دریا برای عالم طلب آمرزش می‌کنند)، [[محمدصالح بن احمد مازندرانی|ملاصالح مازندرانی]] معتقد است، از ماهی نام برده؛ زیرا دورترین تناسب را به لحاظ طبیعت با عالم داشته و در ظاهر اصلا صوتی ندارد تا دعایی کند.<ref>مازندرانی، شرح الکافی،۱۳۸۲ق، ج۲، ص۵۶.</ref>