۱۷٬۱۵۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن حسن عسکری(ع)''' مشهور به '''امام مهدی(عج)'''، '''امام زمان''' و '''حجت بن الحسن''' (متولد [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]])، دوازدهمین و آخرین امام [[امامیه|شیعه دوازدهامامی]] است | '''محمد بن حسن عسکری(ع)''' مشهور به '''امام مهدی(عج)'''، '''امام زمان''' و '''حجت بن الحسن''' (متولد [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]])، دوازدهمین و آخرین امام [[امامیه|شیعه دوازدهامامی]] است. [[شیعه|شیعیان]] معتقدند، او همان [[مهدی|مهدی موعود]] است که پس از دوره طولانی [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]]، [[ظهور امام زمان|ظهور]] خواهد کرد. دوره [[امامت]] او پس از شهادت پدرش [[امام حسن عسکری علیهالسلام|امام حسن عسکری(ع)]] در [[سال ۲۶۰ هجری قمری|سال ۲۶۰ق]] آغاز شده است.<br>بر اساس منابع شیعه، [[بنیعباس|حکومت عباسی]] در دوره امامت امام حسن عسکری(ع) درصدد یافتن فرزند وی بهعنوان مهدی و جانشین پدر بود؛ ازاینرو، [[ولادت امام مهدی(عج)|تولد امام زمان(عج)]] مخفی نگه داشته شد و جز چند تن از [[فهرست اصحاب امام حسن عسکری(ع)|یاران خاص امام یازدهم شیعیان]] کسی او را ندید. به همین دلیل پس از شهادت امام عسکری(ع)، برخی از شیعیان دچار تردید شده و فرقههایی در جامعه شیعه پدید آمد و گروهی از شیعیان، از [[جعفر پسر امام هادی(ع)|جعفر کَذّاب]]، عموی امام زمان(عج)، پیروی کردند. در این شرایط [[توقیعات امام مهدی(ع)|توقیعات امام زمان]] که عموماً خطاب به شیعیان نوشته میشد و توسط [[نیابت خاصه|نائبان خاص]] به اطلاع مردم میرسید، موجب تثبیت دوباره [[شیعه|تشیع]] گردید؛ تا جایی که در قرن چهارم قمری از میان فرقههایی که پس از شهادت امام یازدهم از شیعه منشعب شده بودند، تنها شیعه دوازدهامامی باقی مانده بود.<br>امام زمان(عج) پس از شهادت پدرش، در [[غیبت صغرا]] به سر برد و در این مدت به واسطه [[نواب اربعه|چهار نائب خاص]] با شیعیان ارتباط داشت. از [[سال ۳۲۹ هجری قمری|سال ۳۲۹ق]]، ارتباط مردم با او از راه نائبان خاص نیز پایان یافت و دوره [[غیبت کبرا]] آغاز شد. عالمان شیعه درباره دلایل و جزئیات [[عمر طولانی امام زمان]]، تبیینهایی ارائه نمودهاند و در [[حدیث|احادیث معصومان]]، غیبت او به خورشید پشت ابر تشبیه شده است. | ||
به اعتقاد شیعیان، امام مهدی(عج) زنده است و | |||
مفسران شیعه بر اساس روایات، پارهای از [[آیه|آیات قرآن]] را اشاره به امام زمان(عج) دانستهاند. احادیث بسیاری نیز درباره امام زمان، زندگی و [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] و حکومت او نقل شده است. گفته شده بیش از ۲۰۰۰ کتاب به زبانها و موضوعات مختلف درباره امام مهدی نوشته شده است. | به اعتقاد شیعیان، امام مهدی(عج) زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد و به همراه یارانش، حکومتی جهانی برپا میکند و دنیا را که پر از ظلم و ستم شده، آکنده از [[عدل اجتماعی|عدل]] و داد مینماید. در روایات اسلامی، بر [[انتظار فرج]] تأکید زیادی شده و شیعیان این روایات را بهمعنای انتظار ظهور امام زمان(عج) میدانند. | ||
[[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] شخصی با نام مهدی را منجی آخرالزمان دانسته و او را از نسل [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] تلقی نمودهاند؛ | |||
مفسران شیعه بر اساس روایات، پارهای از [[آیه|آیات قرآن]] را اشاره به امام زمان(عج) دانستهاند. احادیث بسیاری نیز درباره امام زمان، زندگی و [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] و حکومت او نقل شده است. گفته شده بیش از ۲۰۰۰ کتاب به زبانها و موضوعات مختلف درباره امام مهدی نوشته شده است. | |||
[[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] شخصی با نام مهدی را منجی آخرالزمان دانسته و او را از نسل [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] تلقی نمودهاند؛ با این حال تعدادی از آنها معتقدند که او در آینده متولد خواهد شد. در این میان برخی از علمای اهلسنت همچون سبط ابنجوزی و ابنطلحه شافعی، همانند شیعیان معتقدند که [[مهدی|مهدی موعود]] همان فرزند [[امام حسن عسکری علیهالسلام|امام حسن عسکری(ع)]] است که در سال ۲۵۵ق به دنیا آمده است. | |||
[[دعا|ادعیه]] و [[ذکر|اذکار]] فراوانی برای ارتباط با امام زمان(عج) در عصر غیبت نقل شده است؛ مانند [[دعای فرج]]، [[دعای عهد]]، [[دعای ندبه]]، [[زیارت آلیاسین]] و [[نماز امام زمان]]. برخی از احادیث، [[ملاقات با امام زمان|دیدار با امام زمان]] در عصر غیبت را ممکن دانستهاند و بعضی از عالمان شیعه حکایتهایی از دیدار برخی افراد با حضرت را ذکر کردهاند. اماکن متعددی به امام زمان منسوب شده است؛ از جمله [[سرداب مقدس|سرداب غیبت]] در [[سامرا]]، [[مسجد سهله]] در [[کوفه]] و [[مسجد جمکران]] در [[قم]]. | [[دعا|ادعیه]] و [[ذکر|اذکار]] فراوانی برای ارتباط با امام زمان(عج) در عصر غیبت نقل شده است؛ مانند [[دعای فرج]]، [[دعای عهد]]، [[دعای ندبه]]، [[زیارت آلیاسین]] و [[نماز امام زمان]]. برخی از احادیث، [[ملاقات با امام زمان|دیدار با امام زمان]] در عصر غیبت را ممکن دانستهاند و بعضی از عالمان شیعه حکایتهایی از دیدار برخی افراد با حضرت را ذکر کردهاند. اماکن متعددی به امام زمان منسوب شده است؛ از جمله [[سرداب مقدس|سرداب غیبت]] در [[سامرا]]، [[مسجد سهله]] در [[کوفه]] و [[مسجد جمکران]] در [[قم]]. | ||
==نام، کنیهها و القاب== | ==نام، کنیهها و القاب== | ||
{{اصلی|فهرست کنیهها و لقبهای امام مهدی(ع)}} | {{اصلی|فهرست کنیهها و لقبهای امام مهدی(ع)}} | ||
در احادیث شیعه، برای امام دوازدهم نامهایی همچون محمد، احمد و عبدالله ذکر شده است. با این همه او در میان شیعیان بیشتر با لقب مهدی شناخته میشود.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۲۸۳.</ref> بر اساس | در احادیث شیعه، برای امام دوازدهم نامهایی همچون محمد، احمد و عبدالله ذکر شده است. با این همه او در میان شیعیان بیشتر با لقب مهدی شناخته میشود.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۲۸۳.</ref> بر اساس احادیث متعدد، او همنام [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۲۸۳.</ref> در برخی احادیث و منابع مکتوب شیعه مانند [[الکافی (کتاب)|الکافی]] و [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمالالدین]]، نام او با حروف جدا و بهصورت «م ح م د» آمده است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۲۸۹-۲۹۱.</ref> این جدانویسی به سبب احادیث است که بردن نامِ او را ممنوع کردهاند.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۲۹۷-۳۰۵.</ref> | ||
*'''نهی از نام بردن''' | *'''نهی از نام بردن''' | ||
{{اصلی|تسمیة المهدی}} | {{اصلی|تسمیة المهدی}} | ||
احادیث فراوانی در منابع شیعه، بردن نام اصلی امام دوازدهم را منع کرده و [[حرام]] دانستهاند.<ref>طبسی، تا ظهور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۴.</ref> دو نظریه مشهور درباره این روایات وجود دارد: نظریه نخست از آنِ کسانی مثل [[سید مرتضی]]، [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]]، [[محقق حلی]] | احادیث فراوانی در منابع شیعه، بردن نام اصلی امام دوازدهم را منع کرده و [[حرام]] دانستهاند.<ref>طبسی، تا ظهور، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۴.</ref> دو نظریه مشهور درباره این روایات وجود دارد: نظریه نخست از آنِ کسانی مثل [[سید مرتضی]]، [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]]، [[محقق حلی]] و [[علامه حلی]] است که این حرمت را مخصوص زمان [[تقیه]] میدانند و در مقابل، [[میرداماد]] و [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] این حرامبودن را در تمام دوران قبل از [[ظهور امام زمان|ظهور]] جاری دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۱۱.</ref> [[محمدتقی مجلسی|مجلسی اول]] در کتاب [[لوامع صاحبقرانی (کتاب)|لوامع صاحبقرانی]] در شرح [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]] از [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] نقل کرده که او بردن نام اصلی را جایز میدانست ولی این کار را در عصر [[غیبت صغرا|غیبت صغریٰ]] (به سبب شناسایی امام و دسترسی دشمنان بر او) حرام دانسته و در نهایت براین باور است که چون در احادیث از تصریح به نام حضرت تا پیش از ظهور نهی شده است؛ ممکن است ممنوعیت بردن اسم (م ح م د) در عصر [[غیبت کبرا|غیبت کبریٰ]] هم باشد ولی در عصر غیبت صغریٰ حرمتش بیشتر باشد.<ref>مجلسی، لوامع صاحبقرانی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۱۵۹. | ||
</ref> | </ref> | ||
*'''کنیهها و القاب''' | *'''کنیهها و القاب''' | ||
امام دوازدهم شیعیان، در منابع مختلف و [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] با القاب و [[کنیه|کنیههای]] بسیاری وصف شده است. محدث نوری در [[نجم ثاقب (کتاب)|کتاب نجم الثاقب]] به حدود ۱۸۲ نام و لقب اشاره کرده | امام دوازدهم شیعیان، در منابع مختلف و [[دعا|ادعیه]] و [[زیارت|زیارات]] با القاب و [[کنیه|کنیههای]] بسیاری وصف شده است. محدث نوری در [[نجم ثاقب (کتاب)|کتاب نجم الثاقب]] به حدود ۱۸۲ نام و لقب اشاره کرده و در کتاب «نامنامه حضرت مهدی(عج)» حدود ۳۱۰ اسم و لقب برای امام آمده است. برخی از القابی که محدث نوری برشمرده چنین است: مهدی، [[قائم آل محمد|قائم]]، [[بقیةالله]]، منتقم، موعود، صاحبالزمان، خاتمالاوصیاء، [[منتظر (لقب)|منتَظَر]]، حجةالله، احمد، ابوالقاسم، [[اباصالح|ابوصالح]]، خاتمالائمه، خلیفةالله، صالح، صاحبالامر.<ref>طبرسی نوری، النجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۵-۱۶۵.</ref> | ||
نام و القاب امام دوازدهم شیعیان در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نیز آمده است؛ هرچند در این منابع، بیشتر از عنوان «مهدی» استفاده شده و القاب و ویژگیهای دیگر کمتر ذکر شده و لقب «قائم» در منابع اهلسنت بهندرت یافت میشود. | نام و القاب امام دوازدهم شیعیان در منابع [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نیز آمده است؛ هرچند در این منابع، بیشتر از عنوان «مهدی» استفاده شده و القاب و ویژگیهای دیگر کمتر ذکر شده و لقب «قائم» در منابع اهلسنت بهندرت یافت میشود.<ref>طبسی، تا ظهور، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۹۲.</ref> | ||
==خانواده== | ==خانواده== | ||
{{تبارنامه امام حسن عسکری |state=expanded}} | {{تبارنامه امام حسن عسکری |state=expanded}} | ||
پدر امام زمان(عج)، [[امام حسن عسکری علیهالسلام|امام حسن عسکری(ع)]]، امام یازدهم شیعیان | پدر امام زمان(عج)، [[امام حسن عسکری علیهالسلام|امام حسن عسکری(ع)]]، امام یازدهم شیعیان دوازدهامامی است که پس از شهادت [[امام هادی علیهالسلام|امام هادی(ع)]] در سال [[سال ۲۵۴ هجری قمری|۲۵۴]] تا سال [[سال ۲۶۰ هجری قمری|۲۶۰ق]]، [[امامت]] شیعیان را بر عهده داشت.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳.</ref> [[نرجس|مادر امام زمان(عج)]] به نامهای متعددی از جمله نرجس، سوسن، صقیل یا صیقل، حدیثه و حکیمه<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۳۷۱.</ref> خوانده شده و چهار گونه روایت درباره سرگذشت و ویژگیهای وی نقل شده است؛ بر اساس روایتی که [[شیخ صدوق]] در [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمالالدین و تمام النعمة]] نقل کرده،<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۲۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> شاهزادهای رومی بوده و در روایتهایی دیگر، بدون اشاره به سرگذشت او، تنها به تربیت مادر امام زمان در خانه [[حکیمه دختر امام جواد(ع)]] اشاره شده است.<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴.</ref> بنابر روایاتی که [[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] در [[اثبات الوصیة للامام علی بن ابیطالب (مسعودی)|اثبات الوصیة]] نقل کرده<ref>مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۲.</ref> مادر امام زمان علاوه بر تربیت در خانه عمه امام یازدهم، در همان خانه هم به دنیا آمده است. در روایات دیگری مادر امام زمان(عج)، کنیزی سیاهپوست معرفی شده است.<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۳.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] میگوید روایات اخیر با روایات دیگر در این زمینه اختلاف دارد، مگر آنکه آنها را درباره مادر باواسطه یا مربی امام زمان تلقی کنیم.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۲۱۹.</ref> | ||
[[نرجس|مادر امام زمان(عج)]] به نامهای متعددی از جمله نرجس، سوسن، صقیل یا صیقل، حدیثه و حکیمه<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۳۷۱.</ref> خوانده شده و چهار گونه روایت درباره سرگذشت و ویژگیهای وی نقل شده است؛ بر اساس روایتی که شیخ صدوق در [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمالالدین و تمام النعمة]] نقل کرده،<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۲۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> شاهزادهای رومی بوده و در روایتهایی دیگر، بدون اشاره به سرگذشت او، تنها به تربیت مادر امام زمان در خانه [[حکیمه دختر امام جواد(ع)]] اشاره شده است.<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴.</ref> بنابر روایاتی که [[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] در [[اثبات الوصیة للامام علی بن ابیطالب (مسعودی)|اثبات الوصیة]] نقل کرده<ref>مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۲.</ref> مادر امام زمان علاوه بر تربیت در خانه عمه امام یازدهم، در همان خانه هم به دنیا آمده است. در روایات دیگری مادر امام زمان(عج)، کنیزی سیاهپوست معرفی شده است.<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۳.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] میگوید روایات اخیر با روایات دیگر در این زمینه اختلاف دارد، مگر آنکه آنها را درباره مادر | |||
چنانکه در [[دانشنامه مهدویت (کتاب)|دانشنامه مهدویت]] آمده است مادر امام حسن عسکری(ع) و مادربزرگ امام زمان(عج) که در روایات به نام جَدّه شناخته میشود، پس از شهادت امام عسکری(ع) امور [[شیعه|شیعیان]] بهطور عمده بر دوش او قرار گرفته بود.<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۰.</ref> همچنین حکیمه دختر امام جواد(ع) و عمه امام عسکری(ع)، همزمان با چهار امام زندگی کرده و بر اساس منابع شیعه، شاهد و راوی ولادت امام زمان(عج) بوده است، مادر امام زمان در خانه او تربیت شده و بسیاری از روایات درباره ولادت امام زمان از او نقل شده است.<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۱۹۱ و ۱۹۲.</ref> | چنانکه در [[دانشنامه مهدویت (کتاب)|دانشنامه مهدویت]] آمده است مادر امام حسن عسکری(ع) و مادربزرگ امام زمان(عج) که در روایات به نام جَدّه شناخته میشود، پس از شهادت امام عسکری(ع) امور [[شیعه|شیعیان]] بهطور عمده بر دوش او قرار گرفته بود.<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۰.</ref> همچنین حکیمه دختر امام جواد(ع) و عمه امام عسکری(ع)، همزمان با چهار امام زندگی کرده و بر اساس منابع شیعه، شاهد و راوی ولادت امام زمان(عج) بوده است، مادر امام زمان در خانه او تربیت شده و بسیاری از روایات درباره ولادت امام زمان از او نقل شده است.<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۱۹۱ و ۱۹۲.</ref> | ||
[[جعفر پسر امام هادی|جعفر بن علی]]، عموی امام زمان(عج) پس از شهادت امام عسکری(ع) مدعی [[امامت]] شد و به همین دلیل جعفر کذاب خوانده میشود؛ منابع روایی، او را اهل فسق و فجور و گناهان بزرگ دانستهاند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۴.</ref> او علاوه بر ادعای امامت و انکار وجود وارث برای امام عسکری(ع)، دولتمردان وقت را بر ضد امام دوازدهم تحریک کرد.<ref>صدر، پژوهشی در زندگی امام مهدی، دارالتبلیغ اسلامی، ص۲۴۷.</ref> بر اساس برخی منابع، او تا پایان زندگی بر ادعای خود باقی ماند و خود را امام میدانست. برخی دیگر از منابع نوشتهاند که او از ادعای خود دست برداشت و [[توبه]] کرد و شیعیان به جای جعفر کذاب، او را جعفر تواب میخواندند. وی در ۴۵ سالگی در [[سامرا]] درگذشت.<ref>حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۶۵.</ref> [[سید محسن امین|محسن امین]] نویسنده [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] هم بدون ذکر منبع جعفر را با عنوان توّاب معرفی کرده است | [[جعفر پسر امام هادی(ع)|جعفر بن علی]]، عموی امام زمان(عج) پس از شهادت امام عسکری(ع) مدعی [[امامت]] شد و به همین دلیل جعفر کذاب خوانده میشود؛ منابع روایی، او را اهل فسق و فجور و گناهان بزرگ دانستهاند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۴.</ref> او علاوه بر ادعای امامت و انکار وجود وارث برای امام عسکری(ع)، دولتمردان وقت را بر ضد امام دوازدهم تحریک کرد.<ref>صدر، پژوهشی در زندگی امام مهدی، دارالتبلیغ اسلامی، ص۲۴۷.</ref> بر اساس برخی منابع، او تا پایان زندگی بر ادعای خود باقی ماند و خود را امام میدانست. برخی دیگر از منابع نوشتهاند که او از ادعای خود دست برداشت و [[توبه]] کرد و شیعیان به جای جعفر کذاب، او را جعفر تواب میخواندند. وی در ۴۵ سالگی در [[سامرا]] درگذشت.<ref>حسینی دشتی، معارف و معاریف، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۶۵.</ref> [[سید محسن امین|محسن امین]] نویسنده [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] هم بدون ذکر منبع جعفر را با عنوان توّاب معرفی کرده است.<ref>امین ، اعیان الشیعه، تحقيق و تخريج : حسن الأمين، ج۶، ص۴۲۵.</ref> در بیشتر منابع شیعه و سنی از امام زمان(عج) بهعنوان تنها فرزند [[امام حسن عسکری علیهالسلام|امام حسن عسکری(ع)]] یاد شده است،<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آلابیطالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۵۲۳؛ ابنطولون، الائمه الاثنا عشر، منشورات الرضی، ص۱۱۳؛ طبرسی، تاج الموالید، ص۵۹؛ ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۷۴؛ شبلنجی، نور الابصار، ص۱۸۳.</ref> هر چند بنابر قول دیگری، وی دو برادر و سه خواهر دارد.<ref>زرندی، معارج الوصول الی معرفة فضل آل الرسول(ص)، ص۱۷۶، به نقل از: پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، صص ۶۱۸-۶۱۹.</ref> | ||
در بیشتر منابع شیعه و سنی از امام زمان(عج) بهعنوان تنها فرزند [[امام حسن عسکری علیهالسلام|امام حسن عسکری(ع)]] یاد شده است،<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آلابیطالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۵۲۳؛ ابنطولون، الائمه الاثنا عشر، منشورات الرضی، ص۱۱۳؛ طبرسی، تاج الموالید، ص۵۹؛ ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۷۴؛ شبلنجی، نور الابصار، ص۱۸۳.</ref> هر چند بنابر قول دیگری، وی دو برادر و سه خواهر دارد.<ref>زرندی، معارج الوصول الی معرفة فضل آل الرسول(ص)، ص۱۷۶، به نقل از: پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، صص ۶۱۸-۶۱۹.</ref> | |||
==ولادت امام مهدی== | ==ولادت امام مهدی== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
درباره سال ولادت امام دوازدهم شیعیان اختلافاتی وجود دارد؛ بخشی از منابع کهن به تاریخ تولد او نپرداخته و آن را مخفی دانستهاند،<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۵۵؛ اشعری، المقالات و الفرق، ۱۳۶۱ش، ص۱۰۳؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۳۵۵ق، ص۱۰۸-۱۱۲؛ ابنخشاب، تاریخ موالید الائمه و وفیاتهم، ۱۴۰۶ق، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> اما روایات بسیاری از [[شیعه]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]، سال ولادت امام دوازدهم شیعیان را [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]]<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۱۹۲؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹.</ref> یا [[سال ۲۵۶ هجری قمری|۲۵۶ق]]<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۵۵-۵۶۹؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۹، ح۵ و ص۵۱۴، ح۱؛ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۳۰-۴۳۲.</ref> دانستهاند. این ابهام درباره ماه تولد نیز وجود دارد، اما نظر مشهور [[شعبان|ماه شعبان]] است و بسیاری از منابع کهن شیعه نیز همین ماه را بیان کردهاند.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۹۳؛ رجوع کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۲۶ق، ص۲۵۸؛ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴، ۴۳۰ و ۴۳۲؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ طبری، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۱؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۹؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۶۸ش، ص۲۶۶.</ref> در عین حال برخی از منابع شیعه و سنی، ماههای دیگری از جمله [[رمضان]]،<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۴؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۸؛ ابنطلحه شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، باب ۱۲، به نقل از إربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> [[ربیع الاول|ربیعالاول]] یا [[ربیع الثانی|ربیعالثانی]] را ماه تولد امام زمان دانستهاند.<ref>ابنخلکان، وفیات الاعیان، الشریف الرضی، ج۴، ص۱۷۶.</ref> | درباره سال ولادت امام دوازدهم شیعیان اختلافاتی وجود دارد؛ بخشی از منابع کهن به تاریخ تولد او نپرداخته و آن را مخفی دانستهاند،<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۵۵؛ اشعری، المقالات و الفرق، ۱۳۶۱ش، ص۱۰۳؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۳۵۵ق، ص۱۰۸-۱۱۲؛ ابنخشاب، تاریخ موالید الائمه و وفیاتهم، ۱۴۰۶ق، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> اما روایات بسیاری از [[شیعه]] و برخی از [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]، سال ولادت امام دوازدهم شیعیان را [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]]<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۱۹۲؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹.</ref> یا [[سال ۲۵۶ هجری قمری|۲۵۶ق]]<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۵۵-۵۶۹؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۹، ح۵ و ص۵۱۴، ح۱؛ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۳۰-۴۳۲.</ref> دانستهاند. این ابهام درباره ماه تولد نیز وجود دارد، اما نظر مشهور [[شعبان|ماه شعبان]] است و بسیاری از منابع کهن شیعه نیز همین ماه را بیان کردهاند.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۹۳؛ رجوع کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۲۶ق، ص۲۵۸؛ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴، ۴۳۰ و ۴۳۲؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹؛ طبری، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۱؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۹؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۳۶۸ش، ص۲۶۶.</ref> در عین حال برخی از منابع شیعه و سنی، ماههای دیگری از جمله [[رمضان]]،<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۴؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۸؛ ابنطلحه شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، باب ۱۲، به نقل از إربلی، کشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> [[ربیع الاول|ربیعالاول]] یا [[ربیع الثانی|ربیعالثانی]] را ماه تولد امام زمان دانستهاند.<ref>ابنخلکان، وفیات الاعیان، الشریف الرضی، ج۴، ص۱۷۶.</ref> | ||
منابع تاریخی درباره روز تولد امام دوازدهم، گزارشهای مختلفی دارند که در میان آنها، روز [[نیمه شعبان]] گزارش معروف و مشهور است<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۹۷.</ref> که در میان عالمان شیعه، [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]]، <ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴.</ref>[[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]]، <ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۳۸۴ش، ص۲۵۸.</ref>[[شیخ صدوق]]، <ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴.</ref>[[شیخ مفید]]<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹،</ref> [[شیخ طوسی]]، [[فضل بن حسن طبرسی|امینالاسلام طبرسی]]، [[سید ابن طاووس|ابنطاووس]]، [[علامه حلی]]، [[شهید اول]]، [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]]، و در میان دانشمندان اهلسنت ابنخلکان، ابنصباغ مالکی، شعرانی حنفی، و ابنطولون، این قول را گزارش کردهاند.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان وانباء ابناء الزمان، الشریف الرضی، ج۴، ص۱۷۶؛ ابن صباغ، الفصول المهمه فی معرفه احوال الائمه، ۱۴۰۹ق، فصل ۱۱، ص۲۸۱؛ شعرانی، الیواقیت و الجواهر، دار إحياء التراث العربی، ج۲، ص۱۲۷؛ ابن طولون، شمسالدین محمد، الائمة الاثنی عشر، الشريف الرضی، ص۱۱۷.</ref> | منابع تاریخی درباره روز تولد امام دوازدهم، گزارشهای مختلفی دارند که در میان آنها، روز [[نیمه شعبان]] گزارش معروف و مشهور است<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۹۷.</ref> که در میان عالمان شیعه، [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴.</ref>[[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]]،<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۳۸۴ش، ص۲۵۸.</ref>[[شیخ صدوق]]،<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴.</ref>[[شیخ مفید]]<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۹،</ref> [[شیخ طوسی]]، [[فضل بن حسن طبرسی|امینالاسلام طبرسی]]، [[سید ابن طاووس|ابنطاووس]]، [[علامه حلی]]، [[شهید اول]]، [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]]، و در میان دانشمندان اهلسنت ابنخلکان، ابنصباغ مالکی، شعرانی حنفی، و ابنطولون، این قول را گزارش کردهاند.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان وانباء ابناء الزمان، الشریف الرضی، ج۴، ص۱۷۶؛ ابن صباغ، الفصول المهمه فی معرفه احوال الائمه، ۱۴۰۹ق، فصل ۱۱، ص۲۸۱؛ شعرانی، الیواقیت و الجواهر، دار إحياء التراث العربی، ج۲، ص۱۲۷؛ ابن طولون، شمسالدین محمد، الائمة الاثنی عشر، الشريف الرضی، ص۱۱۷.</ref> | ||
===مکان ولادت و مخفی بودن آن=== | ===مکان ولادت و مخفی بودن آن=== | ||
مورخان اتفاقنظر دارند که امام زمان(عج) در خانه پدرش امام عسکری(ع) در [[سامرا]] به دنیا آمد<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴، ح۱؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۸.</ref> که هماکنون [[حرم عسکریین|حرم امام هادی(ع) و امام عسکری(ع)]] است.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۶۰۵.</ref> | مورخان اتفاقنظر دارند که امام زمان(عج) در خانه پدرش امام عسکری(ع) در [[سامرا]] به دنیا آمد<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۲۴، ح۱؛ طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۸.</ref> که هماکنون [[حرم عسکریین|حرم امام هادی(ع) و امام عسکری(ع)]] است.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۶۰۵.</ref> | ||
بنابر منابع تاریخی، [[امام هادی علیهالسلام|امام هادی(ع)]] و امام عسکری(ع) سالها پیش از | بنابر منابع تاریخی، [[امام هادی علیهالسلام|امام هادی(ع)]] و امام عسکری(ع) سالها پیش از تولد امام زمان(عج)، به سامرا، مرکز [[بنیعباس|خلافت عباسی]] خوانده شدند<ref>محلاتی، مأثر الکبراء فی تاریخ سامرا، ج۱، ص۳۱؛ موسوعة العتبات، ج۱۲، ص۸۰.</ref> و تا پایان عمر در همانجا سکونت داشتند.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۵۳۷-۵۳۸؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۶؛ ابنخلکان، وفیات الاعیان، ج۲، الشریف الرضی، ص۹۴-۹۵؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۳۴؛ ابنطولون، الائمه الاثنی عشر، الشریف الرضی، ص۱۱۳.</ref> [[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] زمان این سفر را سال ۲۳۶ق<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۰۹ق، ص۲۵۹.</ref> و [[حسن بن موسی نوبختی|نوبختی]] سال ۲۳۳ق<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ۱۳۵۵ق، ص۹۲.</ref> گفتهاند. | ||
به گفته [[شیخ مفید]]، امام عسکری(ع) به دلیل شرایط دشوار آن زمان و جستجوی شدید خلیفه عباسی، و به سبب آنکه مذهب شیعه به اعتقاد به او شناخته | به گفته [[شیخ مفید]]، امام عسکری(ع) به دلیل شرایط دشوار آن زمان و جستجوی شدید خلیفه عباسی، و به سبب آنکه مذهب شیعه به اعتقاد به او شناخته میشد و مشهور شده بود شیعیان منتظر آمدن مهدی(عج) هستند، ولادت فرزندش را مخفی نگه داشت و او را در زمان حیاتش آشکار نساخت از اینرو پس از وفاتش عموم مردم او را نمیشناختند.<ref>جعفریان، حیات سیاسی و فکری امامان شیعه(ع)، ۱۳۸۱ش، ص۵۶۷؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> بنابر روایاتی که شیخ طوسی و شیخ مفید نقل کردهاند، [[حکیمه دختر امام جواد(ع)]] و دو تن از کنیزان امام حسن عسکری، شاهد ولادت امام زمان بودهاند.<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۴۴، ح۲۱۱؛ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۳۰، ح۵؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۷۵، ح۲.</ref> بنابر گفته شیخ مفید، برخی از شیعیان خاص و مورد اعتماد امام حسن عسکری(ع) نیز امام زمان(عج) را در کودکی دیدهاند؛ از جمله [[عثمان بن سعید عمری|عثمان بن سعید]] و پسرش [[محمد بن عثمان عمری|محمد بن عثمان]].<ref>مفید، الفصول العشرة، (کتابخانه اهل بیت، ص۸۰.</ref> | ||
روایات ولادت فرزند امام حسن عسکری(ع) در پارهای از آثار اهلسنت نیز آمده است: تاریخ ابناثیر (درگذشته [[سال ۶۳۰ هجری قمری|۶۳۰ق]])،<ref>ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۷۴.</ref> وفیات الاعیان ابنخلکان (درگذشته [[سال ۶۸۱ هجری قمری|۶۸۱ق]]).<ref>ابنخلکان، وفیات الاعیان، الشریف الرضی، ج۴، ص۱۷۶.</ref> همچنین ابنطلحه شافعی (درگذشته [[سال ۶۵۲ هجری قمری|۶۵۲ق]]) در [[مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول (کتاب)|مطالب السؤول]]<ref>شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۹، باب ۱۲.</ref> و ابنصباغ مالکی (درگذشته ۸۵۵ق) در [[الفصول المهمة فی معرفة الائمة (کتاب)|الفصول المهمه]]، روایاتی درباره موعود بودن فرزند امام حسن عسکری(ع) نقل کردهاند.<ref>مالکی، الفصول المهمه، ۱۴۳۲ق، ص۴۵۱.</ref> | روایات ولادت فرزند امام حسن عسکری(ع) در پارهای از آثار اهلسنت نیز آمده است: تاریخ ابناثیر (درگذشته [[سال ۶۳۰ هجری قمری|۶۳۰ق]])،<ref>ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۷، ص۲۷۴.</ref> وفیات الاعیان ابنخلکان (درگذشته [[سال ۶۸۱ هجری قمری|۶۸۱ق]]).<ref>ابنخلکان، وفیات الاعیان، الشریف الرضی، ج۴، ص۱۷۶.</ref> همچنین ابنطلحه شافعی (درگذشته [[سال ۶۵۲ هجری قمری|۶۵۲ق]]) در [[مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول (کتاب)|مطالب السؤول]]<ref>شافعی، مطالب السؤول، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۹، باب ۱۲.</ref> و ابنصباغ مالکی (درگذشته ۸۵۵ق) در [[الفصول المهمة فی معرفة الائمة (کتاب)|الفصول المهمه]]، روایاتی درباره موعود بودن فرزند امام حسن عسکری(ع) نقل کردهاند.<ref>مالکی، الفصول المهمه، ۱۴۳۲ق، ص۴۵۱.</ref> | ||
خط ۶۸: | خط ۶۹: | ||
[[پرونده:چراغانی_در_جشن_نیمه_شعبان.jpg|300px|بندانگشتی|جشن [[نیمه شعبان]]]] | [[پرونده:چراغانی_در_جشن_نیمه_شعبان.jpg|300px|بندانگشتی|جشن [[نیمه شعبان]]]] | ||
{{اصلی|نیمه شعبان}} | {{اصلی|نیمه شعبان}} | ||
روز نیمه شعبان، که بنابر قول مشهور روز ولادت امام زمان است،<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان(ع)، ۱۳۹۱ش، ص۵۹۷.</ref> یکی از مهمترین اعیاد شیعیان است. آنان در شب و روز آن به برگزاری جشن، چراغانیهای گسترده، [[مولودیخوانی (آیین)|مولودیخوانی]]، [[قربانی]] کردن و [[اطعام|اِطعام]] اقدام میکنند.<ref>[http://shabestan.ir/detail/News/915085 «سنگتمام مسجدیها برای نیمه شعبان»]، خبرگزاری شبستان.</ref> این جشنها در [[ایران]] پررنگتر و در قالب دهه مهدویت، در چند روز برگزار میگردد<ref>[http://shabestan.ir/detail/News/1253607 «جشن های نیمه شعبان مردمی برگزار میشود»]، خبرگزاری شبستان.</ref> و بخش از آنها در مکانهای مذهبی، محلهها و بازارها برپا میشود. [[مسجد جمکران]] یکی از میزبانان اصلی برگزاری جشنهای [[مهدویت]] است.<ref>[https://www.qomnews.ir/fa/news/108439/همراهی-۱۵-کلان-شهر-کشور-برگزاری-جشن-بزرگ-نیمه-شعبان-قم «همراهی ۱۵ کلانشهر برای برگزاری جشن نیمهشعبان»]، وبگاه قمنیوز.</ref> روز نیمهشعبان در ایران تعطیل و روز جهانی مستضعفان نامیده شده است.<ref>[https://www.imna.ir/news/483694/نیمه-شعبان-روز-جهانی-مستضعفان-علت-نامگذاری-و-سخنان-امام-خمینی «نیمه شعبان؛ روز جهانی مستضعفان»]، خبرگزاری ایمنا.</ref> در [[عراق]]، شیعیان ضمن برگزاری جشن نیمهشعبان، به زیارت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] میروند. شیعیان در [[بحرین]]، [[یمن]]، [[مصر]]، [[لبنان]]، [[سوریه]]، [[هند]]، [[افغانستان]] و [[پاکستان]] نیز در نیمه شعبان جشن برگزار میکنند.<ref>مؤسسهٔ شیعه شناسی، «برگزاری مراسم جشن نیمه شعبان در نقاط مختلف جهان»، ص۶.</ref> | |||
==عمر امام زمان(عج)== | ==عمر امام زمان(عج)== | ||
به باور [[شیعه|شیعیان]]، امام زمان(عج) در [[سال ۲۵۵ هجری قمری|سال ۲۵۵ق]] به دنیا آمد<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱.</ref> و همچنان زنده است و در آخرالزمان همراه با [[عیسی بن مریم]] ظهور خواهد کرد.<ref>امین، سیره معصومان، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۳۵۱.</ref> علمای شیعه درباره چگونگی | به باور [[شیعه|شیعیان]]، امام زمان(عج) در [[سال ۲۵۵ هجری قمری|سال ۲۵۵ق]] به دنیا آمد<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱.</ref> و همچنان زنده است و در آخرالزمان همراه با [[عیسی بن مریم]] ظهور خواهد کرد.<ref>امین، سیره معصومان، ۱۳۷۶ش، ج۶، ص۳۵۱.</ref> علمای شیعه درباره چگونگی عمر طولانی، پاسخهای گوناگونی ارائه داده و «امکان تداوم حیات انسان» را از جهت علمی و عملی بررسی کردهاند.<ref>عمیدی، در انتظار ققنوس، ۱۳۸۲ش، ص۲۳۶-۲۴۳.</ref> | ||
[[شیخ صدوق]]، محدث و فقیه شیعه، در کتاب [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)| | [[شیخ صدوق]]، محدث و فقیه شیعه، در کتاب [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمالالدین]] بابی را به ذکر کسانی اختصاص داده است که عمر طولانی داشتهاند.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۵۲.</ref> [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] هم در [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] باب ۱۹ از جلد مربوط به زندگانی امام زمان(ع) را به این عنوان اختصاص داده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳، ج۵۱، ص۲۲۵.</ref> همچنین [[لطفالله صافی گلپایگانی]]، از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]]، در این باره به گفتههای زیستشناسان استناد کرده که معتقدند انسان از نظر زیستی میتواند هشتصد یا هزار سال عمر کند.<ref>صافی گلپایگانی، نوید امن و امان، ۱۳۸۶ش، ص۱۶۷-۲۰۵.</ref> | ||
در قرآن و روایات نیز مواردی از عمر طولانی ذکر شده است؛ از جمله آنکه [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] ۹۵۰ سال مردم را به دین خود دعوت نمود،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۱۴.</ref> یا در روایتی از [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] نقل شده است که یکی از سنتهایی که امام زمان از [[پیامبران]] دارد، طول عمر [[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[نوح (پیامبر)|نوح]] است.<ref>صدوق، کمال الدین ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۲.</ref> درباره چگونگی وفات یا شهادت امام زمان(عج) روایتی نقل نشده است.<ref>قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام المهدی من المهد الی اللحد، ۱۹۸۵م، ص۶۳۸.</ref> | در قرآن و روایات نیز مواردی از عمر طولانی ذکر شده است؛ از جمله آنکه [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] ۹۵۰ سال مردم را به دین خود دعوت نمود،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۱۴.</ref> یا در روایتی از [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] نقل شده است که یکی از سنتهایی که امام زمان از [[پیامبران]] دارد، طول عمر [[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[نوح (پیامبر)|نوح]] است.<ref>صدوق، کمال الدین ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۲.</ref> درباره چگونگی وفات یا شهادت امام زمان(عج) روایتی نقل نشده است.<ref>قزوینی، سیدمحمدکاظم، الامام المهدی من المهد الی اللحد، ۱۹۸۵م، ص۶۳۸.</ref> |
ویرایش