پرش به محتوا

ولادت امام مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{اعتقادات شیعه}}'''تولّد مهدی موعود''' اشاره به دنیا آمدن [[منجی|منجی آخرالزمانی]] وعده داده شده در نصوص اسلامی با نام [[مهدی]] دارد. با این که [[موعودباوری|مهدی‌باوری]] در میان همه [[مسلمان|مسلمانان]] مشترک است؛ اما در برخی مسائل آن ازجمله تولد مهدی اختلاف‌نظر وجود دارد.
{{اعتقادات شیعه}}'''تولّد مهدی موعود''' اشاره به دنیا آمدن [[منجی|منجی آخرالزمانی]] وعده داده شده در نصوص اسلامی با نام [[مهدی]] دارد. با این که [[موعودباوری|مهدی‌باوری]] در میان همه [[مسلمان|مسلمانان]] مشترک است؛ اما در برخی مسائل آن ازجمله تولد مهدی اختلاف‌نظر وجود دارد.


[[امامیه|شیعیان دوازده‌امامی]] با استناد به دلایل مختلف نقلی و غیرنقلی بر این باورند، مهدی موعود، [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|محمد بن حسن عسکری(ع)]] و امام دوازدهمشان است که در [[سال ۲۵۵ هجری قمری|سال ۲۵۵ق]] در [[سامرا|سامرا]] به دنیا آمده و تا [[ظهور امام زمان|زمان ظهور]] در [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] خواهد بود. [[زیدیه|شیعیان زیدی]] باوری به [[مهدویت شخصی]] ندارند و [[مهدویت]] را مقامی‌ می‌دانند که هر کسی شرایطش را پیدا کند به آن می‌رسد. در برخی فرقه‌های [[اسماعیلیه]] نیز باور به [[مهدویت]] برخی اشخاص و غیبتشان وجود دارد. [[شیخیه]] تولد امام مهدی(عج) را می‌پذیرند اما حیات او را در عالمی فراتر از ماده تصویر می‌کنند. برخی از [[نواندیشی دینی|نواندیشان دینی]] شیعی نیز تولد امام مهدی را رد کرده یا غیر قابل اثبات می‌دانند.
[[امامیه|شیعیان دوازده‌امامی]] با استناد به دلایل مختلف نقلی و غیرنقلی بر این باورند، مهدی موعود، [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|محمد بن حسن عسکری(ع)]] و امام دوازدهم است که در [[سال ۲۵۵ هجری قمری|سال ۲۵۵ق]] در [[سامرا|سامرا]] به دنیا آمده و تا [[ظهور امام زمان|زمان ظهور]] در [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] خواهد بود. [[زیدیه|شیعیان زیدی]] به [[مهدویت شخصی]] باور ندارند و [[مهدویت]] را مقامی‌ می‌دانند که هر کسی شرایطش را پیدا کند به آن می‌رسد. در برخی فرقه‌های [[اسماعیلیه]] نیز باور به مهدویتِ برخی اشخاص وجود دارد. [[شیخیه]] تولد امام مهدی(عج) را می‌پذیرند اما حیات او را در عالمی فراتر از ماده تصویر می‌کنند. برخی از [[نواندیشی دینی|نواندیشان دینی]] شیعی نیز تولد امام مهدی را رد کرده یا غیر قابل اثبات می‌دانند.


بر اساس گزارش‌هایی که از باور [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در این رابطه وجود دارد، اکثر آن‌ها معتقدند مهدی فردی از نسل [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] است که دلیلی برای تولد و غیبتش وجود ندارد. برخی از نویسندگان اهل‌سنت برای رد مدعای شیعه در رابطه با تولد مهدی موعود، استدلال‌هایی بیان کرده‌اند که توسط نویسندگان امامیه مورد نقد قرار گرفته است. البته در میان علمای اهل‌سنت برخی به تولد [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|فرزند امام عسکری(ع)]]  و برخی به مهدویت او اذعان کرده‌اند.
بر اساس گزارش‌هایی که از باور [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در این رابطه وجود دارد، اکثر آن‌ها معتقدند مهدی فردی از نسل [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] است که دلیلی برای تولدش وجود ندارد. برخی از نویسندگان اهل‌سنت برای رد مدعای شیعه در رابطه با تولد مهدی موعود، استدلال‌هایی بیان کرده‌اند که توسط نویسندگان امامیه مورد نقد قرار گرفته است. البته در میان علمای اهل‌سنت برخی به تولد [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|فرزند امام عسکری(ع)]]  و برخی به مهدویت او اذعان کرده‌اند.


مهدویت‌پژوهان امامی برای اثبات تولد امام مهدی(ع) آثار مستقلی در این موضوع با تکیه بر ادلَه عقلی، تجربی، دینی و تاریخی نگاشته‌اند.
مهدویت‌پژوهان امامی در زمینه اثبات تولد امام مهدی(ع) آثار مستقلی نگاشته‌اند.


==اختلاف‌نظر مسلمانان در ولادت مهدی موعود==
==اختلاف‌نظر مسلمانان در ولادت مهدی موعود==
مهدی‌باوری یا اعتقاد به منجی آخرالزمانی با توجه به روایاتی که در این رابطه از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده اصلی مشترک میان [[مسلمان|مسلمانان]] است.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۷۶.</ref> با این وجود در به دنیا آمدن شخص مهدی موعود میان آن‌ها اختلاف‌نظر وجود دارد. علمای امامیه بالاتفاق بر این باورند، که مهدی موعود فرزند امام حسن عسکری(ع) است. او در سال ۲۵۵ق در سامرا به دنیا آمده و زنده است.<ref>رضوانی، تولد حضرت مهدی، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۱.</ref> از جمله عالمانی که بر این مطلب تصریح کرده‌اند می‌توان به [[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] (درگذشت:[[سال ۳۲۹ هجری قمری|۳۲۹ق]])،<ref>کلینی، الكافى، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشت:[[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]])،<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۹.</ref> [[شیخ طوسی]] (درگذشت:[[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]])،<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۸۴۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] (درگذشت:[[سال ۵۴۸ هجری قمری|۵۴۸ق]])،<ref>طبرسی، اعلام الورى، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸.</ref> [[علی بن عیسی اربلی|اِرْبلی]] (درگذشت:[[سال ۶۹۲ هجری قمری|۶۹۲ق]])،<ref>اربلی، كشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|کفعمی]] (درگذشت:[[سال ۹۰۵ هجری قمری|۹۰۵ق]])،<ref>کفعمی، البلد الامين، ۱۴۱۸ق، ص۱۸۷.</ref> و [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] (درگذشت:[[سال ۱۱۱۰ هجری قمری|۱۱۱۰ق]])<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار،  دار احیاء‌ التراث العربی، ج۵۱، ص۲.</ref> اشاره کرد.
مهدی‌باوری یا اعتقاد به منجی آخرالزمانی با توجه به روایاتی که در این رابطه از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده اصلی مشترک میان [[مسلمان|مسلمانان]] است.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۷۶.</ref> با این وجود در به دنیا آمدن شخص مهدی موعود میان آن‌ها اختلاف‌نظر وجود دارد. علمای امامیه بالاتفاق بر این باورند، که مهدی موعود فرزند امام حسن عسکری(ع) است. او در سال ۲۵۵ق در سامرا به دنیا آمده و همچنان زنده است.<ref> رضوانی، تولد حضرت مهدی، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۱.</ref> از جمله عالمانی که بر این مطلب تصریح کرده‌اند می‌توان به [[محمد بن یعقوب کلینی|شیخ کلینی]] (درگذشت:[[سال ۳۲۹ هجری قمری|۳۲۹ق]])،<ref>کلینی، الكافى، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۱۴.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشت:[[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]])،<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۹.</ref> [[شیخ طوسی]] (درگذشت:[[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]])،<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۸۴۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] (درگذشت:[[سال ۵۴۸ هجری قمری|۵۴۸ق]])،<ref>طبرسی، اعلام الورى، ۱۳۹۰ق، ص۴۱۸.</ref> [[علی بن عیسی اربلی|اِرْبلی]] (درگذشت:[[سال ۶۹۲ هجری قمری|۶۹۲ق]])،<ref>اربلی، كشف الغمه، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|کفعمی]] (درگذشت:[[سال ۹۰۵ هجری قمری|۹۰۵ق]])،<ref>کفعمی، البلد الامين، ۱۴۱۸ق، ص۱۸۷.</ref> و [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] (درگذشت:[[سال ۱۱۱۰ هجری قمری|۱۱۱۰ق]])<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار،  دار احیاء‌ التراث العربی، ج۵۱، ص۲.</ref> اشاره کرد.


در مقابل به مشهور اهل‌سنت نسبت داده می‌شود که ادعای شیعیان در وجود خارجی مهدی موعود بدون دلیل است. آن‌ها سعی کرده‌اند با استدلال‌هایی چنین باوری را غیر قابل قبول نشان دهند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۹۰.</ref> روایاتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] وجود دارد که خبر از وقوع شک و تردید در ولادت [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] در آینده می‌دهند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۳۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة،‌ ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۳۶۰.</ref>
در مقابل به مشهور اهل‌سنت نسبت داده می‌شود که ادعای شیعیان در وجود خارجی مهدی موعود بدون دلیل است. آن‌ها سعی کرده‌اند با استدلال‌هایی چنین باوری را غیر قابل قبول نشان دهند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۹۰.</ref> روایاتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] وجود دارد که خبر از وقوع شک و تردید در ولادت [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] در آینده می‌دهند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۳۷؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة،‌ ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۳۶۰.</ref>
خط ۱۸: خط ۱۸:
استدلال‌هایی است که اصل [[ضرورت امامت|ضرورت وجود امام حیّ]] را در همه زمان‌ها ثابت می‌کنند. این دلایل را در چند دسته عقلی محض ([[فلسفه اسلامی|فلسفی]])، دارای مقدمات عقلی و نقلی ([[کلام اسلامی|کلامی]])، شهودی ([[عرفان نظری|عرفانی]]) و تجربی-عقلی قرار داده‌اند.<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۱۱.</ref>
استدلال‌هایی است که اصل [[ضرورت امامت|ضرورت وجود امام حیّ]] را در همه زمان‌ها ثابت می‌کنند. این دلایل را در چند دسته عقلی محض ([[فلسفه اسلامی|فلسفی]])، دارای مقدمات عقلی و نقلی ([[کلام اسلامی|کلامی]])، شهودی ([[عرفان نظری|عرفانی]]) و تجربی-عقلی قرار داده‌اند.<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۱۱.</ref>


با تمسک به [[قاعده لطف]] گفته شده از ‌آن‌جاییکه وجود امام معصوم در جامعه بشری از جهت حراست از دین،<ref>سید مرتضی، الذریعة الی اصول الشریعة، ۱۳۷۶ش، ج۲،‌ ص۶۰۶؛ کاظمی، کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع، بی‌تا، ص۱۱۴ و ۱۴۵ و ۱۴۸.</ref> تربیت انسان‌های مستعد<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۲-۱۹۶.</ref> و الگوسازی برای انسان‌ها<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۳۱-۳۳.</ref> لطف محسوب می‌شود، لازم است خداوند امام و حجتی را در جامعه قرار دهد.<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۱۱-۳۴.</ref>
با تمسک به [[قاعده لطف]] گفته شده از ‌آن‌جایی‌که وجود امام معصوم در جامعه بشری از جهت حراست از دین،<ref>سید مرتضی، الذریعة الی اصول الشریعة، ۱۳۷۶ش، ج۲،‌ ص۶۰۶؛ کاظمی، کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع، بی‌تا، ص۱۱۴ و ۱۴۵ و ۱۴۸.</ref> تربیت انسان‌های مستعد<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۲-۱۹۶.</ref> و الگوسازی برای انسان‌ها<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۳۱-۳۳.</ref> لطف محسوب می‌شود، لازم است خداوند امام و حجتی را در جامعه قرار دهد.<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۱۱-۳۴.</ref>


گرایش فطری انسان به کمالات عالیه،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۳۴-۳۸.</ref> ضرورت وجود [[انسان کامل]] برای تحقق کَثَرات خلقی،<ref>حسن‌زاده آملی، نهج الولايه، نشر قیام،‌ ص۲۰-۲۱؛‌ رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۳۸-۴۴.</ref> ضرورت وجود انسان کامل به عنوان [[علت غایی]] وجود مخلوقات مادون،<ref>حسن‌زاده آملی، نهج الولايه، نشر قیام،‌ ص۲۲-۲۳؛ رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۴۵-۵۲.</ref> وساطت فیض امام در عالَم تشریع و تکوین،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۵۳-۶۰.</ref> ضرورت وجود امام بر اساس [[امکان اشرف|قاعده امکان اشرف]]،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۴.</ref> ضرورت وجود امام برای تحقق [[نظام احسن|نظام اَحسن]]،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۶۵-۶۹.</ref> متجلی شدن [[اسم اعظم|اسم اعظم الهی]] با وجود انسان کامل،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۰.</ref> ضرورت وجود عبودیت تام انسان کامل در مقابل الوهیت تام خداوند،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۱.</ref> ضرورت وجود رئیس و امام جامعه که عقل آن به مرتبه فعلیت تام رسیده باشد،<ref>فارابی، آراء أهل المدینة الفاضلة، ۱۹۹۵م، ص۱۲۱.</ref> عدم تبعیض در فیض الهی میان زمان‌ها و جوامع<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۲-۷۳.</ref> و علم بر وجود حجت الهی در همه زمان‌های گذشته<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۴-۷۷.</ref> از دیگر دلایلی هستند که برای اثبات وجود امام حیّ ارائه شده است.
گرایش فطری انسان به کمالات عالیه،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۳۴-۳۸.</ref> ضرورت وجود [[انسان کامل]] برای تحقق کَثَرات خلقی،<ref>حسن‌زاده آملی، نهج الولايه، نشر قیام،‌ ص۲۰-۲۱؛‌ رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۳۸-۴۴.</ref> ضرورت وجود انسان کامل به عنوان [[علت غایی]] وجود مخلوقات مادون،<ref>حسن‌زاده آملی، نهج الولايه، نشر قیام،‌ ص۲۲-۲۳؛ رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۴۵-۵۲.</ref> وساطت فیض امام در عالَم تشریع و تکوین،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۵۳-۶۰.</ref> ضرورت وجود امام بر اساس [[امکان اشرف|قاعده امکان اشرف]]،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۶۰-۶۴.</ref> ضرورت وجود امام برای تحقق [[نظام احسن|نظام اَحسن]]،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۶۵-۶۹.</ref> متجلی شدن [[اسم اعظم|اسم اعظم الهی]] با وجود انسان کامل،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۰.</ref> ضرورت وجود عبودیت تام انسان کامل در مقابل الوهیت تام خداوند،<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۱.</ref> ضرورت وجود رئیس و امام جامعه که عقل آن به مرتبه فعلیت تام رسیده باشد،<ref>فارابی، آراء أهل المدینة الفاضلة، ۱۹۹۵م، ص۱۲۱.</ref> عدم تبعیض در فیض الهی میان زمان‌ها و جوامع<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۲-۷۳.</ref> و علم بر وجود حجت الهی در همه زمان‌های گذشته<ref>رضوانی، وجود امام مهدى(عج) در پرتو عقل، ۱۳۸۶ش، ص۷۴-۷۷.</ref> از دیگر دلایلی هستند که برای اثبات وجود امام حیّ ارائه شده است.