پرش به محتوا

فتوا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''فَتوا''' نظر [[مجتهد]] یا [[مرجع تقلید]] درباره وظایف شرعی [[تکلیف|مکلفان]] است که از [[ادله اربعه]] ([[قرآن]]، [[سنت]]، [[اجماع]] و [[عقل]]) استنباط می‌شود. بنا به نظر فقهای شیعه، [[عدالت (فقه)|عدالت]]، [[امامیه|شیعه دوازده امامی بودن]]، [[اعلمیت|اعلم بودن]]، حلال‌زادگی، آشنایی با راه‌ها و علوم لازم در زمینه استنباط احكام شرعی از شرایط فتوادهنده است.
'''فَتوا''' نظر [[مجتهد]] یا [[مرجع تقلید]] درباره وظایف شرعی [[تکلیف|مکلفان]] است که از [[ادله اربعه]] ([[قرآن]]، [[سنت]]، [[اجماع]] و [[عقل]]) استنباط می‌شود. بنا به نظر فقهای شیعه، [[عدالت (فقه)|عدالت]]، [[امامیه|شیعه دوازده امامی بودن]]، [[اعلمیت|اعلم بودن]]، [[حلال‌زادگی]]، آشنایی با راه‌ها و علوم لازم در زمینه استنباط احكام شرعی از شرایط فتوادهنده است.


فتوا معمولاً با واژه‌های [[واجب]]، [[حرام]]، [[مکروه|مکروه]]، [[مستحب]] و [[مباح]] بیان می‌شود. گاهی نیز برای بیان فتوا از عبارت‌های «اقوی آن است»، «بنا براقوی» و «اظهر آن است»  نیز استفاده می‌گردد. همچنین شنيدن از زبان مُفتى، خبردادن دو عادل، خبردادن یک عادل یا يك فرد مورد اعتماد که از سخنش اطمینان حاصل شود و نیز يافتن فتوا در [[رساله توضیح‌المسائل]] از راه‌های دستیابی به فتوای مجتهد است.
فتوا معمولاً با واژه‌های [[واجب]]، [[حرام]]، [[مکروه|مکروه]]، [[مستحب]] و [[مباح]] بیان می‌شود. گاهی نیز برای بیان فتوا از عبارت‌های «اقوی آن است»، «بنا براقوی» و «اظهر آن است»  نیز استفاده می‌گردد. همچنین شنيدن از زبان مُفْتى، خبردادن دو عادل، خبردادن یک عادل یا يك فرد مورد اعتماد که از سخنش اطمینان حاصل شود و نیز يافتن فتوا در [[رساله توضیح‌المسائل]] از راه‌های دستیابی به فتوای مجتهد است.


در فرق بین فتوا و حکم گفته شده که فتوا بیان حکم کلی برای عموم مقلدان مجتهد است؛ اما حکم، دستور حاکم به انجام یا ترک کار مشخصی است و بر همه مردمی که مورد خطاب این حکم واقع شده‌اند، لازم‌الاجرا است.
در فرق بین فتوا و حکم گفته شده که فتوا بیان حکم کلی برای عموم مقلدان مجتهد است؛ اما حکم، دستور حاکم به انجام یا ترک کار مشخصی است و بر همه مردمی که مورد خطاب این حکم واقع شده‌اند، لازم‌الاجرا است.


برخی از فتواهایی که از طرف فقهای شیعه صادر شده است عبارتند از: [[نهضت تنباکو|فتوای تحریم تنباکو]]، [[فتوای جهاد علیه داعش]] و [[فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت]].  
برخی از فتواهای مشهور که از طرف فقهای شیعه صادر شده است عبارتند از: [[نهضت تنباکو|فتوای تحریم تنباکو]]، [[فتوای جهاد علیه داعش]] و [[فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت]].  


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
خط ۲۴: خط ۲۴:
فتوا فقط در صورتی که مستند به دلیل شرعی معتبر باشد، حجت است؛ در غیر این صورت عمل به آن [[حرام]] است.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref> دلیل شرعی معتبر برای فتوا دادن از چهار منبع حاصل می‌شود که عبارتند از:
فتوا فقط در صورتی که مستند به دلیل شرعی معتبر باشد، حجت است؛ در غیر این صورت عمل به آن [[حرام]] است.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref> دلیل شرعی معتبر برای فتوا دادن از چهار منبع حاصل می‌شود که عبارتند از:
#[[قرآن]]: حدود ۵۰۰ آیه از حدود شش هزار آیه قرآن (حدود یک سیزدهم) احکام شرعی اختصاص دارد.<ref>فاضل مقداد، كنز العرفان في فقه القرآن، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۵.</ref> البته بنا به نظر [[محمدهادی معرفت]] استنباط احکام شرعی به این ۵۰۰ آیه منحصر نیست.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۲۲۸.</ref>
#[[قرآن]]: حدود ۵۰۰ آیه از حدود شش هزار آیه قرآن (حدود یک سیزدهم) احکام شرعی اختصاص دارد.<ref>فاضل مقداد، كنز العرفان في فقه القرآن، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۵.</ref> البته بنا به نظر [[محمدهادی معرفت]] استنباط احکام شرعی به این ۵۰۰ آیه منحصر نیست.<ref>معرفت، تفسیر و مفسران، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۲۲۸.</ref>
#[[سنت]]: به معنای گفتار، کردار و [[تقریر معصوم]] است.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی: اصول فقه و فقه، ۱۳۹۴ش، ج۳، ص۱۷.</ref> شیعه سنت پیامبر(ص) و ائمه(ع) را حجت می‌داند؛ اما [[اهل سنت|اهل‌سنت]] فقط سنت پیامبر(ص) را حجت می‌دانند.<ref>مرکز اطلاعات و منابع اسلامی، فرهنگ‌نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۳۱.</ref>  
#[[سنت]]: به معنای گفتار، کردار و [[تقریر معصوم]] است.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی: اصول فقه و فقه، ۱۳۹۴ش، ج۳، ص۱۷.</ref> شیعه سنت پیامبر(ص) و ائمه(ع) را حجت می‌داند؛ اما [[اهل سنت|اهل‌سنت]] فقط سنت پیامبر(ص) را حجت می‌دانند.<ref>مرکز اطلاعات و منابع اسلامی، فرهنگ‌نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۳۱.</ref>
#[[اجماع]]: اجماع به معنای اتفاق‌نظر علما در یک مسئله است.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی: اصول فقه و فقه، ۱۳۹۴ش، ج۳، ص۲۰.</ref> از نظر شیعه، [[اجماع]] در صورتی که نشانگر نظر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] یا ائمه(ع) باشد، حجت است.<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۷۹ش، ص۶۸.</ref>
#[[اجماع]]: اجماع به معنای اتفاق‌نظر علما در یک مسئله است.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی: اصول فقه و فقه، ۱۳۹۴ش، ج۳، ص۲۰.</ref> از نظر شیعه، [[اجماع]] در صورتی که نشانگر نظر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] یا ائمه(ع) باشد، حجت است.<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۷۹ش، ص۶۸.</ref>
#عقل: [[دلیل عقلی]]، حکمی که به وسیله آن، دستیابی به [[حکم شرعی]] ممکن می‌شود.<ref>کلانتری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref> البته [[اخباری|اخباری‌ها]]، [[عقل]] را به عنوان دلیل برای استنباط احکام شرعی، معتبر نمی‌دانند.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی: اصول فقه و فقه، ۱۳۹۴ش، ج۳، ص۲۲.</ref>
#عقل: [[دلیل عقلی]]، حکمی که به وسیله آن، دستیابی به [[حکم شرعی]] ممکن می‌شود.<ref>کلانتری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref> البته [[اخباری|اخباری‌ها]]، [[عقل]] را به عنوان دلیل برای استنباط احکام شرعی، معتبر نمی‌دانند.<ref>مطهری، کلیات علوم اسلامی: اصول فقه و فقه، ۱۳۹۴ش، ج۳، ص۲۲.</ref>


==ویژگی‌های مفتی==
==شرایط مفتی==
برای فتوادهنده ویژگی‌هایی بیان شده است. [[بلوغ]]، عقل، عدالت، شیعه دوازده‌امامی بودن، [[اعلمیت|اعلم بودن]] و [[حلال‌زادگی]] از جمله آنها است.<ref> سیستانی، توضیح المسائل، ۱۴۱۵ق، ص۶.</ref> همچنین مفتى بايد به راه‌هاى دستيابى به احكام شرعى و چگونگى استنباط احكام از آنها و نيز تمامى علومى كه در به‌دست آوردن احكام نقش دارند، عالِم باشد و بتواند بر احکام استدلال و مبانى آنها را تبيين كند.<ref>محقق حلی، معارج الاصول، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> از این رو مفتی باید عالم به قرآن و سنت باشد. همچنین [[ناسخ و منسوخ]]، عام و خاص، مطلق و مقید و حقيقت و مجاز آنها را بداند.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref>
برای فتوادهنده شرایطی بیان شده است که [[بلوغ]]، [[عقل]]، عدالت، شیعه دوازده‌امامی بودن، [[اعلمیت|اعلم بودن]] و [[حلال‌زادگی]] از جمله آنها است.<ref> سیستانی، توضیح المسائل، ۱۴۱۵ق، ص۶.</ref> همچنین مفتى بايد به راه‌هاى دستيابى به احكام شرعى و چگونگى استنباط احكام از آنها و نيز تمامى علومى كه در به‌دست آوردن احكام نقش دارند، عالِم باشد و بتواند بر احکام استدلال و مبانى آنها را تبيين كند.<ref>محقق حلی، معارج الاصول، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> ازاین‌رو، مفتی باید عالم به [[قرآن]] و [[سنت]] باشد. همچنین [[ناسخ و منسوخ]]، عام و خاص، مطلق و مقید و حقيقت و مجاز آنها را بداند.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref>


==احکام==
==احکام==
خط ۳۸: خط ۳۸:
*اگر فتوای مجتهد تغییر کند در وجوب  اعلان آن برای مقلدان اختلاف‌نظر است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستانی، ج۱، ص۲۶.</ref> بنا به نظر برخی از فقها اگر فتوای پیشین موافق احتیاط بوده، اعلان تغییر برای مقلدان واجب نیست.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستانی، ج۱، ص۲۶.</ref> برخی دیگر اعلام فتوای جدید برای مقلدان را واجب ندانسته‌اند؛ زیرا فتوای پیشین نیز مطابق شرایط و موازین اجتهاد ارائه شده است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستانی، ج۱، ص۲۷.</ref>
*اگر فتوای مجتهد تغییر کند در وجوب  اعلان آن برای مقلدان اختلاف‌نظر است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستانی، ج۱، ص۲۶.</ref> بنا به نظر برخی از فقها اگر فتوای پیشین موافق احتیاط بوده، اعلان تغییر برای مقلدان واجب نیست.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستانی، ج۱، ص۲۶.</ref> برخی دیگر اعلام فتوای جدید برای مقلدان را واجب ندانسته‌اند؛ زیرا فتوای پیشین نیز مطابق شرایط و موازین اجتهاد ارائه شده است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، مكتب آية الله العظمى السيد السيستانی، ج۱، ص۲۷.</ref>
*اگر مجتهدِ اَعلم در مسأله‌ای فتوا دهد، كسی كه از او تقلید می‌كند نمی‌تواند در آن مسأله به فتوای مجتهد دیگر عمل كند.<ref>اصولی، بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۱۹.</ref>
*اگر مجتهدِ اَعلم در مسأله‌ای فتوا دهد، كسی كه از او تقلید می‌كند نمی‌تواند در آن مسأله به فتوای مجتهد دیگر عمل كند.<ref>اصولی، بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۱۹.</ref>
* مفتی زمانی مجاز است فتوا دهد که مطمئن شود بر همه آنچه که در استنباط احکام دخیل است، اشراف و احاطه دارد.<ref>محقق حلی، معارج الاصول، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۱</ref>
*مفتی زمانی مجاز است فتوا دهد که مطمئن شود بر همه آنچه که در استنباط احکام دخیل است، اشراف و احاطه دارد.<ref>محقق حلی، معارج الاصول، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۱</ref>
==واژه‌های نشان‌دهنده فتوا==
==واژه‌های نشان‌دهنده فتوا==
واژه‌های نشان‌دهنده فتوا به دو صورت است:
واژه‌های نشان‌دهنده فتوا به دو صورت است:
*تعابیری که مستقیماَ فتوا است: مانند [[واجب]]، [[حرام]]، [[مکروه|مکروه]]، [[مستحب]] و [[مباح]] است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۶۷۱.</ref>؛ همچنین عباراتی مانند «اقوی آن است»، «بنا براقوی»، «اظهر آن است»، «بعید نیست»، «خالی از قوت نیست» و «احوط اقوی».<ref>اصولی، بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۱۹.</ref>  
*تعابیری که مستقیماَ فتوا است: مانند [[واجب]]، [[حرام]]، [[مکروه|مکروه]]، [[مستحب]] و [[مباح]] است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۶۷۱.</ref>؛ همچنین عباراتی مانند «اقوی آن است»، «بنا براقوی»، «اظهر آن است»، «بعید نیست»، «خالی از قوت نیست» و «احوط اقوی».<ref>اصولی، بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۱۹.</ref>
*تعابیری که در حکم فتوا هستند: مانند «بعید نیست لکن مسئله مشکل است»، «احوط اگرچه اقوی نیست»، «خالی از وجه نیست»، «مشکل است اگرچه خالی از قرب نیست» و «ممکن است قول به آن ولی خالی از اشکال نیست». مقلد در این موارد نمی‌تواند به مجتهد دیگری رجوع کند.<ref>عاملی، الاصطلاحات الفقهیه، ۱۴۱۳ق، ص۱۵۷.</ref>
*تعابیری که در حکم فتوا هستند: مانند «بعید نیست لکن مسئله مشکل است»، «احوط اگرچه اقوی نیست»، «خالی از وجه نیست»، «مشکل است اگرچه خالی از قرب نیست» و «ممکن است قول به آن ولی خالی از اشکال نیست». مقلد در این موارد نمی‌تواند به مجتهد دیگری رجوع کند.<ref>عاملی، الاصطلاحات الفقهیه، ۱۴۱۳ق، ص۱۵۷.</ref>
===احتیاط واجب و احتیاط مستحب فتوا نیستند===
===احتیاط واجب و احتیاط مستحب فتوا نیستند===
خط ۵۲: خط ۵۲:
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[فتوای تحریم تنباکو]] |:«بسم الله الرحمن الرحیم»
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[فتوای تحریم تنباکو]] |:«بسم الله الرحمن الرحیم»
«الیوم استعمال توتون و تنباکو بِأی نَحوٍ کان در حکم محاربه با امام زمان علیه السلام است..»|تاریخ بایگانی|| منبع = اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، ۱۳۷۷ش، ص۱۱۸.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
«الیوم استعمال توتون و تنباکو بِأی نَحوٍ کان در حکم محاربه با امام زمان علیه السلام است..»|تاریخ بایگانی|| منبع = اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، ۱۳۷۷ش، ص۱۱۸.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
* فتوای منسوب  به  [[شریح بن حارث کندی|شریح قاضی]] برای جوازکشتن [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] <ref>صحتی سردرودی، تحریف‌شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین، ۱۳۹۴ش، ص۲۰۲.</ref>
*فتوای منسوب  به  [[شریح بن حارث کندی|شریح قاضی]] برای جوازکشتن [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] <ref>صحتی سردرودی، تحریف‌شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین، ۱۳۹۴ش، ص۲۰۲.</ref>
*[[نهضت تنباکو|فتوای تحریم تنباکو]]: فتوای [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] که در سال ۱۳۰۹ق در واکنش به اعطای امتیاز انحصاری توتون و تنباکو از طرف ناصر‌الدین شاه به کمپانی رژی انگلیسی در چهار شهر [[ایران]]، صادر شد و به موجب آن، قرارداد مذکور فسخ شد.<ref>اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، ۱۳۷۷ش، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>
*[[نهضت تنباکو|فتوای تحریم تنباکو]]: فتوای [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] که در سال ۱۳۰۹ق در واکنش به اعطای امتیاز انحصاری توتون و تنباکو از طرف ناصر‌الدین شاه به کمپانی رژی انگلیسی در چهار شهر [[ایران]]، صادر شد و به موجب آن، قرارداد مذکور فسخ شد.<ref>اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، ۱۳۷۷ش، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>
*فتوای ‌میرزا محمدتقی شیرازی در لزوم جهاد و مبارزه با انگلیس: این فتوا در سال ۱۳۳۸ق صادر شد و آغازگر قیام مردم عراق علیه اشغال‌گران انگلیسی بود<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات الاعلام الشیعه، دارالمرتضی، ج۱، ص۲۶۳.</ref> و به رهایی عراق از تسلط [[انگلیس]] منجر شد.<ref>فقیه بحرالعلوم، زیارتگاه‌های عراق، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۲۱۲.</ref>
*فتوای ‌میرزا محمدتقی شیرازی در لزوم جهاد و مبارزه با انگلیس: این فتوا در سال ۱۳۳۸ق صادر شد و آغازگر قیام مردم عراق علیه اشغال‌گران انگلیسی بود<ref>آقابزرگ تهرانی، طبقات الاعلام الشیعه، دارالمرتضی، ج۱، ص۲۶۳.</ref> و به رهایی عراق از تسلط [[انگلیس]] منجر شد.<ref>فقیه بحرالعلوم، زیارتگاه‌های عراق، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۲۱۲.</ref>
*فتوای سید محسن حکیم در حرمت پیوستن به حزب کمونیست: این فتوا در سال ۱۳۸۰ق پس از روی کار آمدن عبدالکریم قاسم و ترویج افکار غیردینی صادر شد. [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]] طی دو فتوا، پیوستن به حزب کمونیست را شرعا غیرمجاز و در حکم [[کفر]] و الحاد یا ترویج آنها دانست.<ref> دادفر، «جماعة العلماء، احیاگر هویت سیاسی شیعیان عراق، ص۳۵.</ref>
*فتوای سید محسن حکیم در حرمت پیوستن به حزب کمونیست: این فتوا در سال ۱۳۸۰ق پس از روی کار آمدن عبدالکریم قاسم و ترویج افکار غیردینی صادر شد. [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]] طی دو فتوا، پیوستن به حزب کمونیست را شرعا غیرمجاز و در حکم [[کفر]] و الحاد یا ترویج آنها دانست.<ref> دادفر، «جماعة العلماء، احیاگر هویت سیاسی شیعیان عراق، ص۳۵.</ref>
* فتوای(حکم) اعدام [[سلمان رشدی]] از سوی [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] ۲۵ بهمن ۱۳۶۷ش، برابر با ۷ رجب۱۴۰۹ق.<ref>http://www.imam-khomeini.ir/fa/C207_44691/</ref>
*فتوای(حکم) اعدام [[سلمان رشدی]] از سوی [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] ۲۵ بهمن ۱۳۶۷ش، برابر با ۷ رجب۱۴۰۹ق.<ref>http://www.imam-khomeini.ir/fa/C207_44691/</ref>
*[[فتوای جهاد علیه داعش]]: فتوای [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]] مرجع تقلید ساکن عراق که در سال ۱۳۹۳ش علیه [[داعش]] صادر شد. او در این  فتوا دفاع از عراق و مقدسات آن را [[واجب کفایی]] دانست و از گروه‌های مردم عراق خواست به مقابله با تکفیری‌ها بپردازند. پس از صدور این فتوا، [[حشد شعبی]] شکل گرفت و منجر به بیرون راندن داعش از خاک عراق گردید.<ref>[https://b2n.ir/412056 «۹ فتوای تاریخ‌ساز معاصر»]، سایت شبکه اجتهاد.</ref>
*[[فتوای جهاد علیه داعش]]: فتوای [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]] مرجع تقلید ساکن عراق که در سال ۱۳۹۳ش علیه [[داعش]] صادر شد. او در این  فتوا دفاع از عراق و مقدسات آن را [[واجب کفایی]] دانست و از گروه‌های مردم عراق خواست به مقابله با تکفیری‌ها بپردازند. پس از صدور این فتوا، [[حشد شعبی]] شکل گرفت و منجر به بیرون راندن داعش از خاک عراق گردید.<ref>[https://b2n.ir/412056 «۹ فتوای تاریخ‌ساز معاصر»]، سایت شبکه اجتهاد.</ref>
*[[فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت]]: فتوای [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]] که در پی توهین یاسرالحبیب به [[عایشه|عایشه همسر پیامبر]]، و استفتای علمای شیعه منطقه احساء عربستان در سال ۱۳۸۹ش، صادر شد.<ref>[https://b2n.ir/059636 «قائد الثورة یحرم النیل من رموز اهل السُنة و نساء النبی(ص)»]، خبرگزاری مهر.</ref>
*[[فتوای حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت]]: فتوای [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]] که در پی توهین یاسرالحبیب به [[عایشه|عایشه همسر پیامبر]]، و استفتای علمای شیعه منطقه احساء عربستان در سال ۱۳۸۹ش، صادر شد.<ref>[https://b2n.ir/059636 «قائد الثورة یحرم النیل من رموز اهل السُنة و نساء النبی(ص)»]، خبرگزاری مهر.</ref>
خط ۷۶: خط ۷۶:


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[مرجع تقلید]]
*[[مرجع تقلید]]
* [[رساله توضیح‌المسائل]]
*[[رساله توضیح‌المسائل]]


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۲۲: خط ۱۲۲:
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* [http://ijtihadnet.ir/۹-فتوای-معاصر-تاریخ-ساز-اسماعیل-یکتا/ «۹ فتوای تاریخ‌ساز معاصر»]
*[http://ijtihadnet.ir/۹-فتوای-معاصر-تاریخ-ساز-اسماعیل-یکتا/ «۹ فتوای تاریخ‌ساز معاصر»]
{{اصطلاحات فقهی}}
{{اصطلاحات فقهی}}


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۷۳

ویرایش