پرش به محتوا

حلال‌زادگی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حلال‌زادگی''' به تولد از راه مشروع و حلال گفته می‌شود. حلال‌زاده کسی است که از راه مشروع و حلال مانند [[ازدواج|ازدواج صحیح]] متولد شده باشد.
'''حلال‌زادگی''' به تولد از راه مشروع و [[حلال]] گفته می‌شود. حلال‌زاده کسی است که از راه مشروع و حلال مانند [[ازدواج|ازدواج صحیح]] متولد شده باشد.


در [[فقه]] با عنوان «طهارت مَولِد» از حلال‌زادگی سخن گفته شده و در برخی [[ابواب فقه]] به عنوان شرط به کار رفته است. فقها حلال‌زادگی و [[ولد الزنا|زنازاده]] نبودن را از جمله شرط‌های [[مجتهد|مجتهدی]] که از او می‌توان [[تقلید (فقه)|تقلید]] کرد، شرط [[امام جماعت]]، [[امام جمعه]]، [[قضاوت|قاضی]] و [[بینه شرعی|شاهد]] دانسته‌اند.
در [[فقه]] با عنوان «طهارت مَولِد» از حلال‌زادگی سخن گفته شده و در برخی [[ابواب فقه]] به عنوان شرط به کار رفته است. فقها حلال‌زادگی و [[ولد الزنا|زنازاده]] نبودن را از جمله شرط‌های [[مجتهد|مجتهدی]] که از او می‌توان [[تقلید (فقه)|تقلید]] کرد، شرط [[امام جماعت]]، [[امام جمعه]]، [[قضاوت|قاضی]] و [[بینه شرعی|شاهد]] دانسته‌اند.
خط ۲۴: خط ۲۴:
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|کتاب بحار الانوار]] در بابی با عنوان «أن حبهم عليهم السلام علامة طيب الولادة و بغضهم علامة خبث الولادة؛ همانا محبت اهل‌بیت(ع) نشانه پاکی ولالت و بغض ایشان علامت خبث ولادت (حرام‌زادگی) است»، ۳۱ حدیث گردآورده<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۱۴۵-۱۵۶.</ref> و آنها را [[تواتر|متواتر]] شمرده است.<ref>مجلسی، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ۱۴۰۴ق، ج‏۲۶، ص۴۲۰.</ref>
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|کتاب بحار الانوار]] در بابی با عنوان «أن حبهم عليهم السلام علامة طيب الولادة و بغضهم علامة خبث الولادة؛ همانا محبت اهل‌بیت(ع) نشانه پاکی ولالت و بغض ایشان علامت خبث ولادت (حرام‌زادگی) است»، ۳۱ حدیث گردآورده<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۱۴۵-۱۵۶.</ref> و آنها را [[تواتر|متواتر]] شمرده است.<ref>مجلسی، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ۱۴۰۴ق، ج‏۲۶، ص۴۲۰.</ref>


در منابع اهل‌سنت از [[عبادت بن صامت]] و [[ابوسعید خدری|ابوسعید خُدْری]]، از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]]، نقل شده که ما فرزندانمان را با محبت علی بن ابی‌طالب می‌آزمودیم. اگر آنان به علی بن ابی‌طالب محبت نداشتند، می‌دانستیم که آنها از ما نیستند و حرام‌زاده هستند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷؛ ابن‌جزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷ -۵۹؛ ابن‌مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۴ق، ص۷۶و۷۷.</ref>
در منابع اهل‌سنت از [[عبادت بن صامت]] و [[ابوسعید خدری|ابوسعید خُدْری]]، هر دو از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]]، نقل شده که ما فرزندانمان را با محبت علی بن ابی‌طالب می‌آزمودیم. اگر آنان به علی بن ابی‌طالب محبت نداشتند، می‌دانستیم که آنها از ما نیستند و حرام‌زاده هستند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷؛ ابن‌جزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷ -۵۹؛ ابن‌مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۴ق، ص۷۶و۷۷.</ref>
ابن‌عَساکِر، از محدثان و مورخان اهل‌سنت در قرن ششم قمری، نقل کرده که [[انصار]] ولدالزنا بودن را از طریق دشمنیِ شخص با علی بن ابی‌طالب می‌شناختند.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷و۲۸۸.</ref> ابن‌جَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق) محدث و فقیه شافعی‌مذهب، گفته است از قدیم تا زمان او مشهور بود که کسی غیر از ولدالزنا نسبت به علی(ع) دشمنی نمی‌کرد.<ref>ابن‌جزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷.</ref>
ابن‌عَساکِر، از محدثان و مورخان اهل‌سنت در قرن ششم قمری، نقل کرده که [[انصار]] ولدالزنا بودن را از طریق دشمنیِ شخص با علی بن ابی‌طالب می‌شناختند.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷و۲۸۸.</ref> ابن‌جَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق) محدث و فقیه شافعی‌مذهب، گفته است از قدیم تا زمان او مشهور بود که کسی غیر از ولدالزنا نسبت به علی(ع) دشمنی نمی‌کرد.<ref>ابن‌جزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷.</ref>


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴

ویرایش