Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari }} | ||
[[پرونده:کتاب الکافی.jpg|200px|بندانگشتی|[[الکافی (کتاب)|کافی]]، اثر [[محمد بن یعقوب کلینی|کُلِینی]]، از [[کتب اربعه]] حدیثی شیعه]] | [[پرونده:کتاب الکافی.jpg|200px|بندانگشتی|[[الکافی (کتاب)|کافی]]، اثر [[محمد بن یعقوب کلینی|کُلِینی]]، از [[کتب اربعه]] حدیثی شیعه]] | ||
''' حدیث ''' سخنی است که از گفتار یا رفتار یا تقریر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و دیگر [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] حکایت میکند. حدیث، بعد از قرآن، دومین منبع برای شناخت آموزههای دینی است و نقشی مهم در فهم [[مسلمان|مسلمانان]] از دین و شکلگیری علوم اسلامی، همچون فقه و اصول و کلام و تفسیر داشته است. | ''' حدیث ''' سخنی است که از گفتار یا رفتار یا تقریر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و دیگر [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] حکایت میکند. حدیث، بعد از قرآن، دومین منبع برای شناخت آموزههای دینی است و نقشی مهم در فهم [[مسلمان|مسلمانان]] از دین و شکلگیری علوم اسلامی، همچون [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[کلام اسلامی|کلام]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] داشته است. | ||
کتابت حدیث را مهمترین عامل در حفظ و انتقال احادیث معصومان میدانند. نوشتن حدیث، در | کتابت حدیث را مهمترین عامل در حفظ و انتقال احادیث معصومان میدانند. نوشتن حدیث، در دورهای، بهعلت وضع سیاست [[منع حدیث|منعحدیث]] توسط دو خلیفه اول، ممنوع بوده است؛ اما صد سال بعد، به دستور [[عمر بن عبدالعزیز]]، هشتمین خلیفه [[بنیامیه|اموی]]، رسماً این قانون برداشته شد و کتابت حدیث رواج یافت. | ||
البته شیعیان، بهسفارش امامان، از همان ابتدا احادیث را ضبط میکردند و میگویند نخستین کتاب | البته شیعیان، بهسفارش امامان، از همان ابتدا احادیث را ضبط میکردند و میگویند نخستین کتاب حدیثیای که در اسلام نوشته شد، کتابُ علی یا الجامعه است. مراحل تدوین حدیث [[شیعه]]، شامل ضبط احادیث، تبویب و تنظیم احادیث، و سپس جمعآوری آنها در جوامع حدیثی میشود. | ||
مهمترین منابع | مهمترین منابع حدیثی یا [[جامع حدیثی|جوامع]] روایی شیعه امامی عبارتاند از: [[الکافی (کتاب)|الکافی]] نوشته [[محمد بن یعقوب کلینی|کُلِینی]]، [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|مَن لایَحضُرُه الفقیه]] نوشته [[شیخ صدوق]]، و [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیبالاحکام]] و [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|اِستِبصار]] نوشته [[شیخ طوسی]]. این کتابها به [[کتب اربعه]] شهرت دارند. [[الوافی (کتاب)|وافی]]، نوشته [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]]، [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] نوشته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] و [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسایلالشیعه]] نوشته [[شیخ حر عاملی|حرِّ عامِلی]] هم از دیگر جوامع حدیثی شیعهاند که در قرون بعدی، نوشته شدهاند. | ||
حدیث اقسام مختلفی دارد که از جمله آنها [[حدیث متواتر]]، [[حدیث صحیح|صحیح]]، [[حدیث حسن|حَسَن]]، [[حدیث موثق|مُوَثَّق]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. عالمان مسلمان هر حدیثی را | برخی از مشهورترین جوامع روایی اهلسنت عبارتاند از: [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]، جامع تِرمِذی. سُنَن ابوداوود، سنن نسائی و سنن اِبنماجه. اینها به [[صحاح سته|صِحاح سته]] (صحیحهای ششگانه) معروفاند. | ||
حدیث اقسام مختلفی دارد که از جمله آنها [[حدیث متواتر]]، [[حدیث صحیح|صحیح]]، [[حدیث حسن|حَسَن]]، [[حدیث موثق|مُوَثَّق]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. عالمان مسلمان هر حدیثی را نمیپذیرند و برای پذیرش حدیث، ملاکهایی چون عدم مخالفت با قرآن، مورداعتماد بودن راویان و [[تواتر|تَواتُر]] را در نظر میگیرند. برای بررسی و دستهبندی احادیث و روش فهم آنها دانشهایی شکل گرفته است که برخی از این قرار است: [[علم رجال|رجال]]، [[درایة الحدیث|درایةالحدیث]] و [[فقه الحدیث|فقهالحدیث]]. | |||
==تعریف حدیث== | ==تعریف حدیث== |