پرش به محتوا

روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۵۷ بایت اضافه‌شده ،  ۱۵ مارس
اصلاح ارقام
(اصلاح ارقام)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اسفند]]|روز=[[۲۴]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
خط ۱۲۸: خط ۱۲۷:
===روزه‌خواری===
===روزه‌خواری===
{{اصلی|روزه‌خواری}}
{{اصلی|روزه‌خواری}}
در فقه اسلامی، تظاهر به روزه‌خواری در ماه رمضان حرام است و تعزیر است.{{مدرک}} همچنین در قانون مجازت اسلامی جمهوری اسلامی ایران  روزه‌خواری در ملأ عام ممنوع بوده و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است.{{مدرک}}
==فلسفه روزه==
==فلسفه روزه==
مفسران با استفاده از عبارت «لعلکم تتقون؛ باشد كه پرهيزگارى كنيد» در [[آیه روزه]] فلسفه روزه‌‌گرفتن را پرورش تقوا می‌دانند.<ref> نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۶۲۳ـ۶۲۴.</ref> در روایتی که در [[علل الشرائع (کتاب)|کتاب علل‌الشرایع]] در باب علت وجوب روزه نقل شده، فلسفه روزه چشاندن سختی و رنج گرسنگی به ثروتمندان جامعه برای ترحم به فقیران ذکر شده است.<ref> صدوق، علل الشرایع، المکتبة الحیدریة، ج۲، ص۳۷۸.</ref> همچنین در روایت دیگری آمده است هنگامی که [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم]] از [[شجره ممنوعه]] خورد، اثر آن تا ۳۰ روز در شکم او باقی ماند از این‌رو خدا سی روز روزه بر ذریه‌اش واجب کرد.<ref>صدوق، علل الشرایع، المکتبة الحیدریة، ج۲، ص۳۷۸.</ref>
مفسران با استفاده از عبارت «لعلکم تتقون؛ باشد كه پرهيزگارى كنيد» در [[آیه روزه]] فلسفه روزه‌‌گرفتن را پرورش تقوا می‌دانند.<ref> نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۶۲۳ـ۶۲۴.</ref> در روایتی که در [[علل الشرائع (کتاب)|کتاب علل‌الشرایع]] در باب علت وجوب روزه نقل شده، فلسفه روزه چشاندن سختی و رنج گرسنگی به ثروتمندان جامعه برای ترحم به فقیران ذکر شده است.<ref> صدوق، علل الشرایع، المکتبة الحیدریة، ج۲، ص۳۷۸.</ref> همچنین در روایت دیگری آمده است هنگامی که [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم]] از [[شجره ممنوعه]] خورد، اثر آن تا ۳۰ روز در شکم او باقی ماند از این‌رو خدا سی روز روزه بر ذریه‌اش واجب کرد.<ref>صدوق، علل الشرایع، المکتبة الحیدریة، ج۲، ص۳۷۸.</ref>