پرش به محتوا

جزیره خضراء: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲: خط ۱۲:


=== شرح ماجرا ===
=== شرح ماجرا ===
==== بیان قول اول ====
==== گزارش اول ====
براساس رساله‌ جزیره خضراء، [[فضل‌بن‌ یحیی‌]] در سال ۶۹۹ هجری در شهر [[حله]]، از شخصی‌ به‌ نام‌ زین‌الدین‌ [[علی‌بن‌ فاضل‌ مازندرانی‌]] داستان‌ سفرش‌ به‌اندلس‌ را شنیده‌ است‌. زین‌الدین‌ در این‌ سفر، که‌ از دمشق‌ آغاز کرده‌ و پس‌ از درنگ‌ در [[مصر]]، راهی‌ [[اندلس‌]] شده‌ است‌، پس‌ از حوادثی‌ که‌ برایش‌ روی‌ می‌دهد به‌ سرزمینی‌ به‌ نام‌ جزایر شیعیان‌ (جزائر الرافضة) می‌رود و پس‌ از مدتی‌ درنگ‌ در آنجا، همراه‌ کشتی‌هایی‌ که‌ آذوقه مردم‌ آن‌ سرزمین‌ را آورده‌ بودند، راهی‌ جزیره خضراء می‌شود، جزیره‌ای‌ که‌ بحر ابیض‌ (سفید) گرداگرد آن‌ را فرا گرفته‌ بوده‌ و دشمنان‌ بدان‌ دست‌ نمی‌یافته‌اند. او جزیره خضراء را زیباترین‌ سرزمینی‌ معرفی‌ می‌کند که‌ تا آن‌‌روز دیده‌ بوده‌ است‌ و مردم‌ آنجا را با اوصافی‌ نیکو می‌ستاید. علی‌بن‌ فاضل‌ در آنجا با عالمی‌ دینی‌ به‌ نام‌ [[سید شمس‌الدین‌ محمد]]، که‌ نسبش‌ با پنج‌ واسطه‌ به‌ امام‌ زمان‌ می‌رسد و نایب‌ اوست‌، آشنا می‌شود و از محضر درس‌ او استفاده‌ می‌کند.
گزارش اول را علامه مجلسی از رساله [[فضل‌ بن‌ یحیی‌ طیبی‌]] که از شاگردان‌ [[علی بن عیسی اربلی]] بود،<ref>طهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۵،‌ص۱۰۶.</ref> نقل می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۵۹.</ref> [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی سید نورالله شوشتری]] که به صحت این گزارش باور دارد، بر حفظ آن تأکید کرده است.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۷۹.</ref>


سید شمس‌الدین‌ خودش‌ با امام‌ زمان‌ ارتباط‌ مستقیم‌ ندارد، اما هر صبح‌ جمعه‌ به‌ محل‌ با شکوهی‌ می‌رود و از آنجا امام‌ را زیارت‌ می‌کند و پس‌ از آنکه‌ دو رکعت‌ [[نماز]] می‌گزارد، در آنجا ورقه‌هایی‌ می‌یابد که‌ مسائل‌ و احکام‌ مورد نیاز مردم‌ روی‌ آن‌ نوشته‌ شده‌ است‌. علی‌بن‌ فاضل‌، مسائلی‌ چون‌ حکم‌ [[نماز جمعه]] در [[غیبت امام زمان|عصر غیبت‌]]، کیفیت‌ نزول‌ و جمع‌آوری‌ قرآن‌ و اینکه‌ چرا برخی‌ آیات‌ قرآن‌ با آیات‌ قبل‌ و بعد به‌ ظاهر بی‌تناسب‌ می‌نماید، رؤیت‌ امام‌ در عصر غیبت‌، زمان‌ و نشانه‌های‌ ظهور آن‌‌حضرت‌ را از سیدشمس‌الدین‌ می‌پرسد و پاسخ‌های‌ او را در کتابی‌ به‌ نام‌ [[الفوائدالشمسیة]] گرد می‌آورد. وی‌ تصریح‌ می‌کند که‌ کتاب‌ را فقط‌ برای‌ شیعیان‌ خالص‌ نوشته‌ است‌. سید شمس‌الدین‌ به‌ این‌ پرسشِ علی‌بن‌ فاضل‌ که‌ من‌ از شیعیان‌ مخلص‌ امام‌ زمانم‌، پس‌ چرا او را ندیده‌ام‌، پاسخ‌ می‌دهد که‌ تو در طول‌ همین‌ سفر، بدون‌ اینکه‌ متوجه‌ باشی‌، دوبار امام‌ زمان‌(عج) را دیده‌ای‌ و سپس‌ زمان‌ و مکان‌ دیدارها را برای‌ او بازگو می‌کند و علی‌بن‌ فاضل‌ نیز آنها را به‌ یاد می‌آورد.
بر اساس این گزارش، فضل بن‌ یحیی‌ در سال ۶۹۹ق در شهر حِلّه از شخصی‌ به‌ نام‌ زین‌الدین‌ علی بن‌ فاضل‌ مازندرانی‌ داستان‌ سفرش‌ به جزیره خضرا را شنیده‌ است‌.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۶۱.</ref> زین‌الدین‌ در این‌ سفر، به‌ سرزمینی‌ به‌ نام‌ جزایر شیعیان‌ (جزایر رافضه) می‌رود و پس‌ از مدتی‌ درنگ‌ در آنجا، به جزیره خضراء می‌رود که فرزندان امام زمان در آنجا ساکن بودند؛ جزیره‌ای‌ که‌ بحر ابیض‌ (سفید) آن‌ را فرا گرفته‌ بود و کشتی دشمنان با ورود به آن دریا غرق می‌شدند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۶۳-۱۶۶.</ref> علی بن‌ فاضل‌ در آنجا با نایب خاص امام زمان به‌ نام‌ سید شمس‌الدین‌ محمد، که‌ نسبش‌ با پنج‌ واسطه‌ به‌ امام‌ زمان‌ می‌رسد، آشنا می‌شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۶۷.</ref> سید شمس‌الدین‌ خودش‌ با امام‌ زمان‌ ارتباط‌ مستقیم‌ ندارد، اما هر صبح‌ جمعه‌ به‌ محلی‌ می‌رود و از آنجا امام‌ را زیارت‌ کرده، در آنجا ورقه‌هایی‌ می‌یابد که‌ مسائل‌ و احکام‌ مورد نیاز مردم‌ روی‌ آن‌ نوشته‌ شده‌ است‌.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۶۷-۱۶۸.</ref> علی بن‌ فاضل‌ سؤال‌های دینی متعددی را از سید شمس‌الدین می‌پرسد و آنها را در رساله‌ای به نام الفوائد الشمسیه جمع‌آوری می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۷۰.</ref> علی‌بن‌ فاضل‌ سرانجام‌ به‌ امر سید شمس‌الدین‌ بازگشته، از آنجا برای‌ گزاردن‌ حج‌، عازم‌ مکه می‌شود و سرانجام‌ به‌ عراق رفته، در نجف‌ ساکن می‌شود.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۷۴.</ref>
 
علی‌بن‌ فاضل‌ سرانجام‌ به‌ امر سید شمس‌الدین‌ با همان‌ کشتی‌ که‌ آمده‌ بود، باز می‌گردد و از آنجا برای‌ گزاردن‌ [[حج‌]]، عازم‌ [[مکه]] می‌شود و سرانجام‌ به‌ [[عراق]] می‌رود و در [[نجف‌]] ساکن می‌شود.


==== بیان قول دوم ====
==== بیان قول دوم ====
confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۲۵۷

ویرایش