آیه ۴۲ سوره روم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] امر موجود در آیه را امر واقعی ندانسته و آن را به معنای مبالغه در موعظه عنوان کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۸۱.</ref> برخی این امر را به معنای امر به تفکر و عبرت گرفتن تفسیر کردهاند.<ref>ماتریدی، تأویلات اهلالسنه، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۲۴۸؛ طیب، اطیبالبیان، ۱۳۶۹ش، ج۶۰، ص۳۹۵.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] آمده است که منظور از سفر کردن، خواندن قرآن است که در آن اخبار گذشتگان و عاقبت آنها ذکر شده است.<ref>فیض کاشانی، تفیسر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۱۳۵.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]] نیز روایتی با همین مضمون ذکر شده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۷، ص۱۸۶.</ref> | [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] امر موجود در آیه را امر واقعی ندانسته و آن را به معنای مبالغه در موعظه عنوان کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۸۱.</ref> برخی این امر را به معنای امر به تفکر و عبرت گرفتن تفسیر کردهاند.<ref>ماتریدی، تأویلات اهلالسنه، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۲۴۸؛ طیب، اطیبالبیان، ۱۳۶۹ش، ج۶۰، ص۳۹۵.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] آمده است که منظور از سفر کردن، خواندن قرآن است که در آن اخبار گذشتگان و عاقبت آنها ذکر شده است.<ref>فیض کاشانی، تفیسر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۱۳۵.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]] نیز روایتی با همین مضمون ذکر شده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۷، ص۱۸۶.</ref> | ||
بخش پایانی این [[آیه]] تأکید دارد اکثر اقوام گذشته مشرک بودهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۵۳.</ref> به اعتقاد برخی مفسران، اشاره به کثرت مشرکان، این پیام را برای مسلمان دارد که نباید از انبوه مشرکان بترسند؛ چرا که [[خدا]] گروههای بزرگی از این دست افراد را در گذشته هلاک کرده است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۵۳.</ref> و بتهایشان نتوانستند آنها را از [[عذاب الهی]] نجات دهند.<ref>طیب، اطیبالبیان، ۱۳۶۹ش، ج۶۰، ص۳۹۵.</ref> زمخشری با استناد به این مطلب که اکثر هلاکشدگان مشرک بودهاند، میگوید اقلیتی نیز مشرک نبودهاند ولی هلاک شدهاند. وی در ادامه چنین نتیجه میگیرد که علت نابودی مشرکان و غیر مشرکان، انجام [[گناه]] بوده است نه [[شرک]].<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۳.</ref> در مقابل، برخی دیگر از مفسران هم شرک و هم معصیت را عامل نابودی اقوام گذشته بیان کردهاند.<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۹۶؛ سبزواری، ارشادالاذهان، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۱۴ | بخش پایانی این [[آیه]] تأکید دارد اکثر اقوام گذشته مشرک بودهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۵۳.</ref> به اعتقاد برخی مفسران، اشاره به کثرت مشرکان، این پیام را برای مسلمان دارد که نباید از انبوه مشرکان بترسند؛ چرا که [[خدا]] گروههای بزرگی از این دست افراد را در گذشته هلاک کرده است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۵۳.</ref> و بتهایشان نتوانستند آنها را از [[عذاب الهی]] نجات دهند.<ref>طیب، اطیبالبیان، ۱۳۶۹ش، ج۶۰، ص۳۹۵.</ref> زمخشری با استناد به این مطلب که اکثر هلاکشدگان مشرک بودهاند، میگوید اقلیتی نیز مشرک نبودهاند ولی هلاک شدهاند. وی در ادامه چنین نتیجه میگیرد که علت نابودی مشرکان و غیر مشرکان، انجام [[گناه]] بوده است نه [[شرک]].<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۳.</ref> در مقابل، برخی دیگر از مفسران هم شرک و هم معصیت را عامل نابودی اقوام گذشته بیان کردهاند.<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۹۶؛ سبزواری، ارشادالاذهان، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} |