قاعده حرمت اعانه بر اثم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''قاعده حرمت اعانه بر اثم''' یک [[قاعده فقهی]] و به معنای جایز نبودن کمک به دیگران در انجام گناه است. فقها برای | '''قاعده حرمت اعانه بر اثم''' یک [[قاعده فقهی]] و به معنای جایز نبودن کمک به دیگران در انجام گناه است. فقها برای اثبات این قاعده به [[عقل]]، [[قرآن]]، [[حدیث|روایات]] و [[اجماع]] استناد کرده‌اند. | ||
اعانه بر اثم نمونه‌های مختلفی در ابواب فقهی دارد. از جمله آن‌ها می‌توان به کمک به ظالم، کمک به تولید و شرب خمر و کمک در قتل غیر حق اشاره کرد. | اعانه بر اثم نمونه‌های مختلفی در ابواب فقهی دارد. از جمله آن‌ها می‌توان به کمک به ظالم، کمک به تولید و شرب خمر و کمک در قتل غیر حق اشاره کرد. بحث از حرمت اعانه بر اثم پیشینه طولانی در میان فقها دارد. اولین کسانی که به عنوان قاعده فقهی به آن استناد کرده‌اند، [[شیخ طوسی]] (درگذشت: [[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) در [[المبسوط فی فقه الامامیه (کتاب)|کتاب المبسوط]]، [[محقق حلی]] (درگذشت: [[سال ۶۷۶ هجری قمری|۶۷۶ق]]) در [[شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (کتاب)|کتاب شرائع]] و [[علامه حلی]] (درگذشت: [[سال ۷۲۶ هجری قمری|۷۲۶ق]]) در [[مختلف الشیعة فی احکام الشریعة (کتاب)|کتاب مختلف]] و [[تذکرة الفقهاء (کتاب)|کتاب تذکره]] هستند. | ||
برای اثبات حرمت اعانه بر اثم از قرآن به [[آیه تعاون]] استناد شده است. روایات منع از اعانه ظالم و روایات منع از اعانه بر تولید و شرب خمر و روایات حرمت اعانه بر قتل مؤمن نیز دیگر مستند این قاعده هستند. همچنین به دلیل عقلی قبح کمک کردن به کار حرام استدلال شده است. گفته شده نمی‌توان به [[اجماع]] به دلیل [[اجماع مدرکی|مدرکی بودن]] | برای اثبات حرمت اعانه بر اثم از قرآن به [[آیه تعاون]] استناد شده است. روایات منع از اعانه ظالم و روایات منع از اعانه بر تولید و شرب خمر و روایات حرمت اعانه بر قتل مؤمن نیز دیگر مستند این قاعده هستند. همچنین به دلیل عقلی قبح کمک کردن به کار حرام استدلال شده است. گفته شده نمی‌توان به [[اجماع]] به دلیل [[اجماع مدرکی|مدرکی بودن]] برای اثبات این قاعده استناد کرد. | ||
==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ||