پرش به محتوا

امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۵۲: خط ۲۵۲:
منابع تاریخی، سال شهادت امام حسن(ع) را به اختلاف، [[سال ۴۹ هجری قمری|۴۹]] یا [[سال ۵۰ هجری قمری|۵۰]] یا [[سال ۵۱ هجری قمری|۵۱ق]] ذکر کرده‌اند.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۶۴؛ کلینی، کافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۶۱ و ۴۶۲؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ۳۶۱؛ دیار بکری، تاریخ الخمیس، دار صادر، ج۲، ص۲۹۳؛ ابن‌عبد البر، الاستیعاب فى معرفة الأصحاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۸۹.</ref> نقل‌های دیگری نیز وجود دارد.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان،۱۳۹۱ش، ص۲۶۰.</ref> برخی پژوهشگران با استناد به قراینی، سال [[سال ۵۰ هجری قمری|۵۰ق]] را درست دانسته‌اند.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان،۱۳۹۱ش، ص۲۵۵-۲۵۹.</ref>
منابع تاریخی، سال شهادت امام حسن(ع) را به اختلاف، [[سال ۴۹ هجری قمری|۴۹]] یا [[سال ۵۰ هجری قمری|۵۰]] یا [[سال ۵۱ هجری قمری|۵۱ق]] ذکر کرده‌اند.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۶۴؛ کلینی، کافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۶۱ و ۴۶۲؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ۳۶۱؛ دیار بکری، تاریخ الخمیس، دار صادر، ج۲، ص۲۹۳؛ ابن‌عبد البر، الاستیعاب فى معرفة الأصحاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۸۹.</ref> نقل‌های دیگری نیز وجود دارد.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان،۱۳۹۱ش، ص۲۶۰.</ref> برخی پژوهشگران با استناد به قراینی، سال [[سال ۵۰ هجری قمری|۵۰ق]] را درست دانسته‌اند.<ref>مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان،۱۳۹۱ش، ص۲۵۵-۲۵۹.</ref>


{{شعر۲|سبک نگارش=نستعلیق|تراز=چپ|رنگ بالا=8FBC8F |رنگ پایین=|شکل بندی اشعار=|خط اول=<small>وصال شیرازی:</small>
{{شعر جدید
|<small>در تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد</small>
| عنوان = وصال شیرازی
|<small>و آن طشت را ز خون جگر دشت لاله کرد</small>
|پلکانی = ۱
|<small>خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت</small>
|در تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد\\و آن طشت را ز خون جگر دشت لاله کرد
|<small>خود را تهی زخون دل چند ساله کرد</small><ref>عفتی، وصال شیرازی شاعر نابینا اهل بیت، ۱۳۹۰ش، ص۲۷، به نقل از دیوان وصال شیرازی، ۸۹۸-۹۰۱.</ref>
خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت\\خود را تهی زخون دل چند ساله کرد</small><ref>عفتی، وصال شیرازی شاعر نابینا اهل بیت، ۱۳۹۰ش، ص۲۷، به نقل از دیوان وصال شیرازی، ۸۹۸-۹۰۱.</ref>
}}
}}