پرش به محتوا

امام حسن مجتبی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۸: خط ۳۸:


==آشنایی اجمالی ==
==آشنایی اجمالی ==
<div style="display: block;overflow-y: auto;">{{تبارنامه امام حسن مجتبی}}</div>
حسن بن علی بن ابی‌طالب نخستین فرزند [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و نخستین نوه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵.</ref> نسب او به [[بنی‌هاشم]] و [[قبیله قریش|قریش]] می‌رسد.<ref>ابن‌عبد البر، الاستیعاب فى معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۸۳.</ref>
حسن بن علی بن ابی‌طالب نخستین فرزند [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و نخستین نوه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵.</ref> نسب او به [[بنی‌هاشم]] و [[قبیله قریش|قریش]] می‌رسد.<ref>ابن‌عبد البر، الاستیعاب فى معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۸۳.</ref>


خط ۴۷: خط ۴۶:


[[کنیه]] او را «ابومحمد» و «ابوالقاسم» گفته‌اند<ref>ابن‌شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج‏۴۴، ص۳۵.</ref> و برای او القابی همچون مجتبی (برگزیده) و سَیّد (سرور) و زَکیّ (پاکیزه) برشمرده‌اند.<ref>ابن‌شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹.</ref> القابی نیز مشترک میان [[حسنین|حَسَنَین]] است از جمله «سیّد شباب اهل الجنة» و «ریحانة نبیّ الله»<ref>ابن‌صباغ مالکی، الفصول المهمة، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۷۵۹.</ref> و «سبط».<ref>قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۴۸.</ref> در روایتی از پیامبر(ص) آمده است: «حسن یکی از اسباط است».<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۹۰.</ref> واژه سبط را در روایات و برخی آیات [[قرآن]] به معنای امام و نَقیبی دانسته‌اند که از طرف خداوند برگزیده شده و از نسل [[پیامبران]] است.<ref>احسانی‌فر، «پژوهشی در معنای سبط»، ج۱، ص۴۷۴-۴۷۷.</ref>  
[[کنیه]] او را «ابومحمد» و «ابوالقاسم» گفته‌اند<ref>ابن‌شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج‏۴۴، ص۳۵.</ref> و برای او القابی همچون مجتبی (برگزیده) و سَیّد (سرور) و زَکیّ (پاکیزه) برشمرده‌اند.<ref>ابن‌شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹.</ref> القابی نیز مشترک میان [[حسنین|حَسَنَین]] است از جمله «سیّد شباب اهل الجنة» و «ریحانة نبیّ الله»<ref>ابن‌صباغ مالکی، الفصول المهمة، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۷۵۹.</ref> و «سبط».<ref>قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۴۸.</ref> در روایتی از پیامبر(ص) آمده است: «حسن یکی از اسباط است».<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۹۰.</ref> واژه سبط را در روایات و برخی آیات [[قرآن]] به معنای امام و نَقیبی دانسته‌اند که از طرف خداوند برگزیده شده و از نسل [[پیامبران]] است.<ref>احسانی‌فر، «پژوهشی در معنای سبط»، ج۱، ص۴۷۴-۴۷۷.</ref>  
<div style="display: block;overflow-y: auto;">{{تبارنامه امام حسن مجتبی}}</div>
===امامت ===
===امامت ===
حسن بن علی دومین امام شیعیان است. او بعد از [[شهادت امام علی(ع)]] در ۲۱ رمضان [[سال ۴۰ هجری قمری|سال ۴۰ق]]، به [[امامت]] رسید و به مدت ۱۰ سال این مقام را بر عهده داشت.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵.</ref>
حسن بن علی دومین امام شیعیان است. او بعد از [[شهادت امام علی(ع)]] در ۲۱ رمضان [[سال ۴۰ هجری قمری|سال ۴۰ق]]، به [[امامت]] رسید و به مدت ۱۰ سال این مقام را بر عهده داشت.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵.</ref>
۶٬۴۶۰

ویرایش