پرش به محتوا

سوگواری محرم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
طبق برخی نقل‌ها، امام رضا(ع) از [[دعبل خزاعی|دِعْبِل خُزاعی]] می‌خواست برای امام حسین(ع) مرثیه‌سرایی کند و در این امر کوتاهی نکند.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار،‌ ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۲۵۷و۲۵۸.</ref>
طبق برخی نقل‌ها، امام رضا(ع) از [[دعبل خزاعی|دِعْبِل خُزاعی]] می‌خواست برای امام حسین(ع) مرثیه‌سرایی کند و در این امر کوتاهی نکند.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الانوار،‌ ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۲۵۷و۲۵۸.</ref>


==پیشینه و تحولات ==
==پیشینه و تحولات==
سوگواری و عزاداری برای [[شهدای کربلا|شهیدان واقعه عاشورا]]، از اولین روزهای پس از [[عاشورا|عاشورای]] سال [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]] آغاز شده و همچنان ادامه دارد؛ اما شیوه‌های عزاداری در طول تاریخ تغییرات فراوانی کرده و بسیاری از آیین‌ها و سنت‌ها به آن اضافه شده است.
سوگواری و عزاداری برای [[شهدای کربلا|شهیدان واقعه عاشورا]]، از اولین روزهای پس از [[عاشورا|عاشورای]] سال [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]] آغاز شده و همچنان ادامه دارد؛ اما شیوه‌های عزاداری در طول تاریخ تغییرات فراوانی کرده و بسیاری از آیین‌ها و سنت‌ها به آن اضافه شده است.


خط ۵۱: خط ۵۱:
}}
}}


[[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه، همسر پیامبر(ص)]]، را نخستین مرثیه‌سرا در [[مدینه]] دانسته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> گفته شده ام‌سلمه به همراه زنان بنی‌هاشم، نخستین کسانی بودند که در عزای امام حسین(ع) لباس سیاه پوشیدند.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۶.</ref>
[[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه، همسر پیامبر(ص)]]، را نخستین مرثیه‌سرا در [[مدینه]] دانسته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> گفته شده ام‌سلمه به همراه زنان بنی‌هاشم، نخستین کسانی بودند که در عزای امام حسین(ع) [[سیاه‌پوشی|لباس سیاه]] پوشیدند.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۶.</ref>
[[جابر بن عبدالله انصاری]]،‌ نخستین [[زیارت]] کننده [[قبر امام حسین(ع)|قبر امام(ع)]]، در نخستین [[اربعین امام حسین(ع)]] به [[کربلا]] رفت<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۷۸۷</ref> و در آنجا به نوحه و عزاداری پرداخت.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۹۶.</ref> [[عبیدالله بن حر جعفی]]، به نقلی نخستین زائر قبر امام(ع)<ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۰۰.</ref>، نیز پس از شهادت امام حسین(ع)، به کربلا رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، دار صادر، ج۴، ص۲۳۷.</ref>  
[[جابر بن عبدالله انصاری]]،‌ نخستین [[زیارت]] کننده [[قبر امام حسین(ع)|قبر امام(ع)]]، در نخستین [[اربعین امام حسین(ع)]] به [[کربلا]] رفت<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۷۸۷</ref> و در آنجا به نوحه و عزاداری پرداخت.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۹۶.</ref> [[عبیدالله بن حر جعفی]]، به نقلی نخستین زائر قبر امام(ع)<ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۰۰.</ref>، نیز پس از شهادت امام حسین(ع)، به کربلا رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، دار صادر، ج۴، ص۲۳۷.</ref>  


خط ۸۹: خط ۸۹:
==آیین‌های عزاداری==
==آیین‌های عزاداری==
[[سوگواری]] برای [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و یارانش، آیین‌ها، سبک‌ها و قالب‌های مختلف و متعددی در مناطق مختلف شیعه‌نشین یافته و در طول تاریخ نیز تحولاتی را از سر گذرانده است. قدمت برخی از این آیین‌ها به عصر [[امامان شیعه]] می‌رسد؛ اما برخی از آنها در سده‌های گذشته به وجود آمدند. برخی از این آیین‌های سوگواری عبارتند از:
[[سوگواری]] برای [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و یارانش، آیین‌ها، سبک‌ها و قالب‌های مختلف و متعددی در مناطق مختلف شیعه‌نشین یافته و در طول تاریخ نیز تحولاتی را از سر گذرانده است. قدمت برخی از این آیین‌ها به عصر [[امامان شیعه]] می‌رسد؛ اما برخی از آنها در سده‌های گذشته به وجود آمدند. برخی از این آیین‌های سوگواری عبارتند از:
* '''[[مرثیه‌سرایی]]''': سرودن و خواندن شعر درباره [[واقعه کربلا|شهادت امام حسین(ع)]] و یارانش. مرثیه‌سرایی و مرثیه‌خوانی در دوره‌های مختلف در بین شیعیان رواج داشته است.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه‌سرایی، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref>
*'''[[مرثیه‌سرایی]]''': سرودن و خواندن شعر درباره [[واقعه کربلا|شهادت امام حسین(ع)]] و یارانش. مرثیه‌سرایی و مرثیه‌خوانی در دوره‌های مختلف در بین شیعیان رواج داشته است.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه‌سرایی، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref>
* '''[[سینه‌زنی (آیین)|سینه‌زنی]]''': متداول‌ترین گونه عزاداری مذهبی شیعیان در کشورهای مختلف است که در عزاداری محرم هم دیده می‌شود. سینه‌زنی، مکان خاصی ندارد و در همه مجالس عزاداری در مسجد، حسینیه و مراسم‌های خانگی انجام می‌شود.<ref>مظاهری، «سینه‌زنی»، ص۲۹۶.</ref>
*'''[[سیاه‌پوشی]]''': پوشیدن لباس سیاه به عنوان نماد عزاداری یکی از رسوم عزاداری برای امام حسین(ع) و بزرگان دین است.<ref>ابوالحسنی، سیاهپوشی در سوگ ائمه نور، ۱۳۷۵ش، ص۵۱.</ref> به گزارش علی ابوالحسنی این رسم از زمان پیامبر(ص) و امامان(ع) در میان شیعیان متداول بوده است.<ref>ابوالحسنی، سیاهپوشی در سوگ ائمه نور، ۱۳۷۵ش، ص۹۵-۹۶.</ref>
* '''[[روضه‌خوانی (آیین)|روضه‌خوانی]]''': روضه‌خوانی، بیان وقایع عاشورا همراه با غم و اندوه است که ذکر مصیبت سید الشهدا هم خوانده می‌شود و معمولا همراه با مرثیه‌خوانی و اشک ریختن برای امام حسین و یاران اوست.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۱۸۹.</ref>
*'''[[سینه‌زنی (آیین)|سینه‌زنی]]''': متداول‌ترین گونه عزاداری مذهبی شیعیان در کشورهای مختلف است که در عزاداری محرم هم دیده می‌شود. سینه‌زنی، مکان خاصی ندارد و در همه مجالس عزاداری در مسجد، حسینیه و مراسم‌های خانگی انجام می‌شود.<ref>مظاهری، «سینه‌زنی»، ص۲۹۶.</ref>
* '''[[تعزیه‌خوانی (آیین)|تعزیه‌خوانی]]''': تعزیه‌خوانی و شبیه‌خوانی، نمایشی است برای بازسازی وقایع کربلا که لباس‌های مخصوص و ابزار جنگی، در آن به کار گرفته می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۴.</ref> تعزیه در کشورهای اسلامی و شیعی از جمله [[ایران]]، [[افغانستان]]، [[هند]] و [[پاکستان]] به شیوه‌های مختلف اجرا می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۷.</ref>
*'''[[روضه‌خوانی (آیین)|روضه‌خوانی]]''': روضه‌خوانی، بیان وقایع عاشورا همراه با غم و اندوه است که ذکر مصیبت سید الشهدا هم خوانده می‌شود و معمولا همراه با مرثیه‌خوانی و اشک ریختن برای امام حسین و یاران اوست.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۱۸۹.</ref>
* '''[[زنجیرزنی (آیین)|زنجیرزنی]]''': زنجیرزنی، از آیین‌های رایج عزاداری شیعیان که بیشتر در [[دهه محرم|دهه اول محرم]] و [[دهه صفر|دهه آخر صفر]] در کشورهای ایران، [[عراق]]، [[لبنان]]، پاکستان و هند دیده می‌شود.<ref>مظاهری، «زنجیرزنی»، ص۲۶۱.</ref> زنجیرزنان، زنجیر را به صورت گروهی و هماهنگ و با ریتمی مشخص، بالا می‌برند و بر کتف و پشت و گاه بر سر خود می‌زنند.<ref>مظاهری، «زنجیرزنی»، ص۲۶۱.</ref>
*'''[[تعزیه‌خوانی (آیین)|تعزیه‌خوانی]]''': تعزیه‌خوانی و شبیه‌خوانی، نمایشی است برای بازسازی وقایع کربلا که لباس‌های مخصوص و ابزار جنگی، در آن به کار گرفته می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۴.</ref> تعزیه در کشورهای اسلامی و شیعی از جمله [[ایران]]، [[افغانستان]]، [[هند]] و [[پاکستان]] به شیوه‌های مختلف اجرا می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۷.</ref>
* '''[[علم‌کشی (آیین)|عَلَم‌گردانی]]''': علم‌گردانی، علم‌کشی یا علم‌برداری، آیین حمل [[توغ|علم]] در دسته‌های [[سوگواری محرم|عزاداری محرم]] که از آیین‌های رایج عزاداری در [[ایران]] است.<ref>رحمانی، «علم‌گردانی»، ص۳۵۶.</ref> شیعیان [[افغانستان]] نیز، در شب [[۷ محرم]] علم مخصوصی را بنام و یاد [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس(ع)]] به مجلس [[سوگواری|عزاداری]] آورده و نصب می‌کنند.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/07/06/1532463 «شب هفتم و حاجات گره‌خورده مهاجرین افغانستانی به عَلَم عباس(ع)»]، خبرگزاری تسنیم.</ref>
*'''[[زنجیرزنی (آیین)|زنجیرزنی]]''': زنجیرزنی، از آیین‌های رایج عزاداری شیعیان که بیشتر در [[دهه محرم|دهه اول محرم]] و [[دهه صفر|دهه آخر صفر]] در کشورهای ایران، [[عراق]]، [[لبنان]]، پاکستان و هند دیده می‌شود.<ref>مظاهری، «زنجیرزنی»، ص۲۶۱.</ref> زنجیرزنان، زنجیر را به صورت گروهی و هماهنگ و با ریتمی مشخص، بالا می‌برند و بر کتف و پشت و گاه بر سر خود می‌زنند.<ref>مظاهری، «زنجیرزنی»، ص۲۶۱.</ref>
* '''[[دسته عزاداری (آیین)|دسته عزاداری]]''': دسته عزاداری، گروه سازمان‌یافته عزاداران و جمعیتی که با آیین‌ها و تشریفات خاص، در معابر عمومی حرکت کرده و عزاداری می‌کنند. این آیین معمولا همراه با حمل نمادهایی مانند علم، بیرق، نخل و... است.<ref>رحمانی، «دسته‌روی»، ص۲۲۳.</ref>
*'''[[علم‌کشی (آیین)|عَلَم‌گردانی]]''': علم‌گردانی، علم‌کشی یا علم‌برداری، آیین حمل [[توغ|علم]] در دسته‌های [[سوگواری محرم|عزاداری محرم]] که از آیین‌های رایج عزاداری در [[ایران]] است.<ref>رحمانی، «علم‌گردانی»، ص۳۵۶.</ref> شیعیان [[افغانستان]] نیز، در شب [[۷ محرم]] علم مخصوصی را بنام و یاد [[حضرت عباس علیه السلام|حضرت عباس(ع)]] به مجلس [[سوگواری|عزاداری]] آورده و نصب می‌کنند.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/07/06/1532463 «شب هفتم و حاجات گره‌خورده مهاجرین افغانستانی به عَلَم عباس(ع)»]، خبرگزاری تسنیم.</ref>
* '''[[شام غریبان (آیین)|شام غریبان]]''': مراسم شام غریبان، آیینی در شب [[۱۱ محرم|یازدهم محرم]]، با هدف سوگواری برای رنج‌ها و مصائب فرزندان و خاندان امام حسین(ع) که حضور کودکان و زنان در آن چشمگیر است و روشن کردن شمع، از رسوم آن است.<ref>حجتی، «شام غریبان»، ص۳۰۱.</ref>
*'''[[دسته عزاداری (آیین)|دسته عزاداری]]''': دسته عزاداری، گروه سازمان‌یافته عزاداران و جمعیتی که با آیین‌ها و تشریفات خاص، در معابر عمومی حرکت کرده و عزاداری می‌کنند. این آیین معمولا همراه با حمل نمادهایی مانند علم، بیرق، نخل و... است.<ref>رحمانی، «دسته‌روی»، ص۲۲۳.</ref>
* '''[[نخل‌گردانی (آیین)|نخل‌گردانی]]''': از آیین‌های عزاداری در [[روز عاشورا]] که عده‌ای از مردان جوان و نیرومند، نخل سیاه‌پوش آذین‌بسته را با آدابی خاص در مسیر مشخصی می‌گردانند.<ref>رحمانی، «نخل‌گردانی»، ص۴۹۲.</ref>
*'''[[شام غریبان (آیین)|شام غریبان]]''': مراسم شام غریبان، آیینی در شب [[۱۱ محرم|یازدهم محرم]]، با هدف سوگواری برای رنج‌ها و مصائب فرزندان و خاندان امام حسین(ع) که حضور کودکان و زنان در آن چشمگیر است و روشن کردن شمع، از رسوم آن است.<ref>حجتی، «شام غریبان»، ص۳۰۱.</ref>
* '''[[قمه‌زنی]]''': یکی از آیین‌ها و رسوم عزاداری برخی شیعیان در صبح [[روز عاشورا]] است که عزاداران با ابزار بُرنده مانند تیغ و قمه، سر یا پیشانی خود را زخمی می‌کنند.<ref>مظاهری، «قمه‌زنی»، ص۳۸۸ و ۳۸۹.</ref> موافقان قمه‌زنی آن را از جمله شعائر عاشورا و ابزار تقویت مذهب می‌دانند و مخالفان، آن را رسمی خرافی و موجب وهن مذهب تشیع قلمداد می‌کنند.<ref>اکبرنژاد، قمه‌زنی و اعمال نامتعارف در عزاداری، ص۲۱۵.</ref>
*'''[[نخل‌گردانی (آیین)|نخل‌گردانی]]''': از آیین‌های عزاداری در [[روز عاشورا]] که عده‌ای از مردان جوان و نیرومند، نخل سیاه‌پوش آذین‌بسته را با آدابی خاص در مسیر مشخصی می‌گردانند.<ref>رحمانی، «نخل‌گردانی»، ص۴۹۲.</ref>
* '''[[تابوت‌گردانی (آیین)|تابوت‌گردانی]]''': از آیین‌های عزاداری عاشوراست که عزاداران تابوت‌واره‌ای را بر دوش گرفته و در معابر عمومی می‌گردانند.<ref>مشهدی نوش‌آبادی، «تابوت‌گردانی»، در فرهنگ سوگ شیعه، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۵.</ref> این آیین، تشییع نمادین [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و برخی دیگر از [[امامان شیعه]] است.<ref>مشهدی نوش‌آبادی، «تابوت‌گردانی»، در فرهنگ سوگ شیعه، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۵.</ref> تابوت‌گردانی علاوه بر ایران، در عراق، هند، آسیای شرقی و [[اندونزی]] نیز برگزار می‌شود.<ref>مشهدی نوش‌آبادی، «تابوت‌گردانی»، ص۱۰۷.</ref>
*'''[[قمه‌زنی]]''': یکی از آیین‌ها و رسوم عزاداری برخی شیعیان در صبح [[روز عاشورا]] است که عزاداران با ابزار بُرنده مانند تیغ و قمه، سر یا پیشانی خود را زخمی می‌کنند.<ref>مظاهری، «قمه‌زنی»، ص۳۸۸ و ۳۸۹.</ref> موافقان قمه‌زنی آن را از جمله شعائر عاشورا و ابزار تقویت مذهب می‌دانند و مخالفان، آن را رسمی خرافی و موجب وهن مذهب تشیع قلمداد می‌کنند.<ref>اکبرنژاد، قمه‌زنی و اعمال نامتعارف در عزاداری، ص۲۱۵.</ref>
* '''[[پیاده‌روی اربعین (آیین)|پیاده‌روی اربعین]]''': پیاده‌روی شیعیان از نقاط مختلف کشور عراق به طرف [[کربلا]] به مناسبت [[اربعین حسینی]].<ref>اسحاقی، «پیاده‌روی اربعین»، ص۹۹.</ref> در سال‌های اخیر، شیعیان از کشورهای مختلف مانند ایران خود را برای روز اربعین به این مراسم می‌رسانند.<ref>اسحاقی، «پیاده‌روی اربعین»، ص۹۹.</ref> جمعیت حاضر در این راهپیمایی، میلیون‌ها نفر تخمین زده می‌شود.<ref>[http://fa.abna24.com/special-issue/imam-hosein/archive/2014/12/13/657918/story.html «اجتماع ۲۰ میلیونی در کربلای معلی/ شوری وصف‌ناپذیر در اربعین کربلا»]، خبرگزاری ابنا.</ref>
*'''[[تابوت‌گردانی (آیین)|تابوت‌گردانی]]''': از آیین‌های عزاداری عاشوراست که عزاداران تابوت‌واره‌ای را بر دوش گرفته و در معابر عمومی می‌گردانند.<ref>مشهدی نوش‌آبادی، «تابوت‌گردانی»، در فرهنگ سوگ شیعه، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۵.</ref> این آیین، تشییع نمادین [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و برخی دیگر از [[امامان شیعه]] است.<ref>مشهدی نوش‌آبادی، «تابوت‌گردانی»، در فرهنگ سوگ شیعه، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۵.</ref> تابوت‌گردانی علاوه بر ایران، در عراق، هند، آسیای شرقی و [[اندونزی]] نیز برگزار می‌شود.<ref>مشهدی نوش‌آبادی، «تابوت‌گردانی»، ص۱۰۷.</ref>
*'''[[پیاده‌روی اربعین (آیین)|پیاده‌روی اربعین]]''': پیاده‌روی شیعیان از نقاط مختلف کشور عراق به طرف [[کربلا]] به مناسبت [[اربعین حسینی]].<ref>اسحاقی، «پیاده‌روی اربعین»، ص۹۹.</ref> در سال‌های اخیر، شیعیان از کشورهای مختلف مانند ایران خود را برای روز اربعین به این مراسم می‌رسانند.<ref>اسحاقی، «پیاده‌روی اربعین»، ص۹۹.</ref> جمعیت حاضر در این راهپیمایی، میلیون‌ها نفر تخمین زده می‌شود.<ref>[http://fa.abna24.com/special-issue/imam-hosein/archive/2014/12/13/657918/story.html «اجتماع ۲۰ میلیونی در کربلای معلی/ شوری وصف‌ناپذیر در اربعین کربلا»]، خبرگزاری ابنا.</ref>


== بدعت‌های سوگواری==
==بدعت‌های سوگواری==
[[سید محسن امین]] در [[التنزیه لاعمال الشبیه (کتاب)|رسالة التنزیه لأعمال الشبیه]]، رفتارهای زیر در سوگواری را [[بدعت]] و منکَر دانسته است:
[[سید محسن امین]] در [[التنزیه لاعمال الشبیه (کتاب)|رسالة التنزیه لأعمال الشبیه]]، رفتارهای زیر در سوگواری را [[بدعت]] و منکَر دانسته است:
* نقل و گفتن اموری که در منابع نیست در منابر و محافل.
*نقل و گفتن اموری که در منابع نیست در منابر و محافل.
* [[غناء]] در لحن.
*[[غناء]] در لحن.
* ضرر رساندن به بدن؛ مانند اینکه با قمه و شمشیر به سر بزنند تا خون جاری شود.
*ضرر رساندن به بدن؛ مانند اینکه با قمه و شمشیر به سر بزنند تا خون جاری شود.
* استفاده از آلات [[لهو]] مانند طبل و [[دمام]] و [[سنج]].
*استفاده از آلات [[لهو]] مانند طبل و [[دمام]] و [[سنج]].
* تشبیه مردان به زنان.
*تشبیه مردان به زنان.
* سوار کردن زنان بر هودج در حالی که رویشان باز است و آنان را به دختران رسول خدا تشبیه می‌کنند.
*سوار کردن زنان بر هودج در حالی که رویشان باز است و آنان را به دختران رسول خدا تشبیه می‌کنند.
* فریاد زنان که به گوش مردان می‌رسد.
*فریاد زنان که به گوش مردان می‌رسد.
* داد و فریاد زدن با نعره‌های منکر.
*داد و فریاد زدن با نعره‌های منکر.
* هر آنچه که به نام دین در مجالس عزاداری وارد شده و موجب هتک حرمت دین گردد.<ref>امین، رسالة التنزیه لأعمال الشبیه، العرفان، ص۳-۴.</ref>
*هر آنچه که به نام دین در مجالس عزاداری وارد شده و موجب هتک حرمت دین گردد.<ref>امین، رسالة التنزیه لأعمال الشبیه، العرفان، ص۳-۴.</ref>


همچنین [[سید عبدالحسین لاری]] فقیه [[شیعه]] در دوره قاجار، در کتاب «اکسیر السعادة فی اسرار الشهادة»، گفته است که در گریاندن مردم در عزاداری امام حسین(ع)، نباید به [[حرام|محرمات]]، [[بدعت]]ها و منکراتی همچون [[دروغ]]، [[غناء|غنا]]، [[تعزیه‌خوانی (آیین)|شبیه‌خوانی]] متوسل شد و از ابزارهایی مانند طبل، رقص، شیپور، ناقوس، نی و دف که شعار [[کفر|کفار]] و [[فاسق]]ان است، استفاده کرد.<ref>[https://www.tebyan.net/newindex.aspx?PageSize=10&USERID=457460&PageIndex=125&PID=38553 سیری در کتاب إكسیرالسعادة فی أسرار الشهادة تالیف آیة‏الله لاری]، سایت تبیان.</ref> گفته شده علمایی همچون [[شیخ عبدالکریم حائری]] و [[آیت الله بروجردی]] با مسائل خلاف شرع در آیین‌های [[سوگواری|عزاداری]] مخالفت کرده‌اند.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/3814/3975/25003/ پیشینه و جریان‌شناسی مبارزه با آسیب‌های فرهنگ عاشورا]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref> [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، نسبت به روش‌های غیرمتعارف عزاداری در [[فتوا]]یی، آنچه را موجب وهن گردد، دارای اشکال دانسته است.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/3814/3975/25003/ پیشینه و جریان‌شناسی مبارزه با آسیب‌های فرهنگ عاشورا]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>
همچنین [[سید عبدالحسین لاری]] فقیه [[شیعه]] در دوره قاجار، در کتاب «اکسیر السعادة فی اسرار الشهادة»، گفته است که در گریاندن مردم در عزاداری امام حسین(ع)، نباید به [[حرام|محرمات]]، [[بدعت]]ها و منکراتی همچون [[دروغ]]، [[غناء|غنا]]، [[تعزیه‌خوانی (آیین)|شبیه‌خوانی]] متوسل شد و از ابزارهایی مانند طبل، رقص، شیپور، ناقوس، نی و دف که شعار [[کفر|کفار]] و [[فاسق]]ان است، استفاده کرد.<ref>[https://www.tebyan.net/newindex.aspx?PageSize=10&USERID=457460&PageIndex=125&PID=38553 سیری در کتاب إكسیرالسعادة فی أسرار الشهادة تالیف آیة‏الله لاری]، سایت تبیان.</ref> گفته شده علمایی همچون [[شیخ عبدالکریم حائری]] و [[آیت الله بروجردی]] با مسائل خلاف شرع در آیین‌های [[سوگواری|عزاداری]] مخالفت کرده‌اند.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/3814/3975/25003/ پیشینه و جریان‌شناسی مبارزه با آسیب‌های فرهنگ عاشورا]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref> [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، نسبت به روش‌های غیرمتعارف عزاداری در [[فتوا]]یی، آنچه را موجب وهن گردد، دارای اشکال دانسته است.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/3814/3975/25003/ پیشینه و جریان‌شناسی مبارزه با آسیب‌های فرهنگ عاشورا]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>
خط ۱۵۰: خط ۱۵۱:
{{پایان}}
{{پایان}}


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== یادداشت ==
==یادداشت==
{{یادداشت‌ها}}
{{یادداشت‌ها}}


خط ۱۶۳: خط ۱۶۴:
*ابن عبد ربه، احمد بن محمد، العقد الفرید، تحقیق مفید محمد قمیحه، بیروت، دار الکتب العلمیه.
*ابن عبد ربه، احمد بن محمد، العقد الفرید، تحقیق مفید محمد قمیحه، بیروت، دار الکتب العلمیه.
*ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق و تصحیح عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویة، چاپ اول، ۱۳۵۶ش.
*ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق و تصحیح عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویة، چاپ اول، ۱۳۵۶ش.
*ابوالحسنی، علی (منذر)، سیاهپوشی در سوگ ائمه نور، قم، ناشر:علی ابوالحسنی، ۱۳۷۵ش.
*ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، تحقیق احمد صقر، بیروت، دار المعرفة.
*ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، تحقیق احمد صقر، بیروت، دار المعرفة.
*ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، قاهره، وزارة الثقافة و الارشاد القومی: الموسسة المصریة العامة.
*ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، قاهره، وزارة الثقافة و الارشاد القومی: الموسسة المصریة العامة.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۵۷۹

ویرایش