Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
بارداری حضرت مریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بارداری حضرت مریم''' معجزه‌ای که در آن [[حضرت مریم(س)|مریم دختر عمران]] بدون [[آمیزش]] با هیچ مردی باردار شد و حاصل آن [[تولد عیسی(ع)]] بود. به گزارش [[قرآن]]، مریم برای [[عبادت]] در خلوت‌گاهی از مردم کناره گرفته بود که [[فرشته|فرشته خداوند]] بر وی ظاهر شد و به او نوید فرزندی داد. قرآن در مورد نحوه بارداری مریم تنها با تعبیر «در او از روح خود دمیدیم» یاد کرده است. برخی مفسران معتقدند که اطلاع دقیق از چگونگی بارداری مریم(س) در حیطه علم انسان نیست. | '''بارداری حضرت مریم''' معجزه‌ای که در آن [[حضرت مریم(س)|مریم دختر عمران]] بدون [[آمیزش]] با هیچ مردی باردار شد و حاصل آن [[تولد عیسی(ع)]] بود. به گزارش [[قرآن]]، مریم برای [[عبادت]] در خلوت‌گاهی از مردم کناره گرفته بود که [[فرشته|فرشته خداوند]] بر وی ظاهر شد و به او نوید فرزندی داد. قرآن در مورد نحوه بارداری مریم تنها با تعبیر «در او از روح خود دمیدیم» یاد کرده است. برخی مفسران معتقدند که اطلاع دقیق از چگونگی بارداری مریم(س) در حیطه علم انسان نیست. | ||
بنابر آیات [[سوره مریم]]، پس از طی دوران بارداری، درد زایمان مریم(س) را به‌سوی تنه درخت خرمایی کشاند؛ مریم(س) در این حال [[آرزوی مرگ]] کرد. | بنابر آیات [[سوره مریم]]، پس از طی دوران بارداری، درد زایمان مریم(س) را به‌سوی تنه درخت خرمایی کشاند؛ مریم(س) در این حال [[آرزوی مرگ]] کرد. مفسران این گفتار مریم(س) را ناشی از ترس از ملامت مردم دانسته‌اند. به‌گزارش قرآن، به مریم(س) از سوی خدا گفته شد که غمگین نباشد و برای رفع رنج‌های او نهر آبی زیر پایش جاری شد و رطب تازه در دسترسش قرار گرفت. همچنین، از مریم(س) خواسته شد از دیدار نوزاد خود شادمان باشد. | ||
بنا بر آیات قرآن، مریم(س)، که از مواجه با مردم هراسان بود، مأمور به [[روزه سکوت]] شد و به همراه نوزادش به‌سوی قوم خود بازگشت. به‌گزارش [[آیه ۱۵۶ سوره نساء]]، به مریم(س) به‌خاطر بارداری و تولد نوزاد تهمت بزرگی زدند. | بنا بر آیات قرآن، مریم(س)، که از مواجه با مردم هراسان بود، مأمور به [[روزه سکوت]] شد و به همراه نوزادش به‌سوی قوم خود بازگشت. به‌گزارش [[آیه ۱۵۶ سوره نساء]]، به مریم(س) به‌خاطر بارداری و تولد نوزاد تهمت بزرگی زدند. مریم(س) برای پاسخ‌گویی به کودک خود اشاره کرد و نوزاد به [[معجزه|اعجاز الهی]]، زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدا هستم. او کتاب (آسمانی) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است.» به نظر برخی مفسران، با این معجزه، [[عیسی (پیامبر)|عیسی(ع)]] پاکی مادر خود را ثابت کرد. | ||
==معجزه بارداری مریم(س)== | ==معجزه بارداری مریم(س)== | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{جعبه نقل قول|اما چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ دست هیچ مردی هرگز به من نرسیده است. | {{جعبه نقل قول|اما چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ دست هیچ مردی هرگز به من نرسیده است. | ||
|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان= انجیل لوقا، باب۱، آیه ۳۴|عرض=30%}} | |رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان= انجیل لوقا، باب۱، آیه ۳۴|عرض=30%}} | ||
مفسران بارداری حضرت مریم(س) را، که بدون دخالت هیچ مردی بوده، معجزه‌ای بزرگ، عملی خارق‌العاده<ref>جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> و داستانی عجیب<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> توصیف کرده‌اند. [[سید محمدحسین فضل‌الله]] (درگذشت ۱۳۸۹ش)، مفسر شیعه، وجه [[معجزه|اعجاز]] در این رویداد را این دانسته که، برخلاف قانون طبیعی در تولد انسان‌ها، فرزندی از مادری متولد که با جنس مذکر ارتباطی نداشته است.<ref>فضل‌الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۰.</ref> خداوند در [[قرآن]]، [[حضرت مریم(س)]] و فرزندش عیسی(ع) را نشانه‌ای (آیه) برای جهانیان توصیف کرده است.<ref>سوره انبیاء، آیه ۹۱.</ref> علت این توصیف این دانسته شده که زن باکره‌ای بدون اینکه [[ازدواج]] کند یا بشری او را لمس کند فرزندی به‌دنیا آورده و این رخداد معجزه‌ای بزرگ و نشانه‌ای برای مردم در همه دوران‌ها خوانده شده است.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۰.</ref> | مفسران بارداری حضرت مریم(س) را، که بدون دخالت هیچ مردی بوده، معجزه‌ای بزرگ، عملی خارق‌العاده<ref>جعفری، تفسیر کوثر، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۲۵.</ref> و داستانی عجیب<ref>زحیلی، تفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۴۶۸.</ref> توصیف کرده‌اند. [[سید محمدحسین فضل‌الله]] (درگذشت ۱۳۸۹ش)، مفسر شیعه، وجه [[معجزه|اعجاز]] در این رویداد را این دانسته که، برخلاف قانون طبیعی در تولد انسان‌ها، فرزندی از مادری متولد شده که با جنس مذکر ارتباطی نداشته است.<ref>فضل‌الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۵، ص۳۰.</ref> خداوند در [[قرآن]]، [[حضرت مریم(س)]] و فرزندش عیسی(ع) را نشانه‌ای (آیه) برای جهانیان توصیف کرده است.<ref>سوره انبیاء، آیه ۹۱.</ref> علت این توصیف این دانسته شده که زن باکره‌ای بدون اینکه [[ازدواج]] کند یا بشری او را لمس کند فرزندی به‌دنیا آورده و این رخداد معجزه‌ای بزرگ و نشانه‌ای برای مردم در همه دوران‌ها خوانده شده است.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۷۰.</ref> | ||
در قرآن، از پاکدامنی حضرت مریم(س) در [[سوره انبیاء]]<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> و [[سوره تحریم]]<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> یاد شده است. تأکید به پاکدامنی مریم(س) در قرآن را پاسخی به [[تهمت|تهمت]] یهودیان به او دانسته شده است.<ref>طاهری‌نیا، «ساختار نشانه‌ای شخصیت حضرت مریم در قرآن کریم»، ص۵۱.</ref> در برخی روایات تفسیری شیعه، تصریح شده که بارداری مریم(س) تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> در قرآن، خلقت عیسی(ع) مانند خلقت [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] دانسته شده است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۵۹.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] (درگذشت: ۱۳۶۰ش)، مفسر شیعه، وجه شباهت را این دانسته که عیسی(ع) نیز مانند آدم(ع)، بدون اینکه پدر داشته باشد، خلق شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۱۲.</ref> | در قرآن، از پاکدامنی حضرت مریم(س) در [[سوره انبیاء]]<ref>سوره انبیاء، آیه۹۱.</ref> و [[سوره تحریم]]<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> یاد شده است. تأکید به پاکدامنی مریم(س) در قرآن را پاسخی به [[تهمت|تهمت]] یهودیان به او دانسته شده است.<ref>طاهری‌نیا، «ساختار نشانه‌ای شخصیت حضرت مریم در قرآن کریم»، ص۵۱.</ref> در برخی روایات تفسیری شیعه، تصریح شده که بارداری مریم(س) تنها با دمیدن فرشته بوده است.<ref name=":2">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> در قرآن، خلقت عیسی(ع) مانند خلقت [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] دانسته شده است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۵۹.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] (درگذشت: ۱۳۶۰ش)، مفسر شیعه، وجه شباهت را این دانسته که عیسی(ع) نیز مانند آدم(ع)، بدون اینکه پدر داشته باشد، خلق شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۱۲.</ref> | ||