Automoderated users، confirmed
۹٬۴۴۹
ویرایش
قطب‌الدین راوندی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(ویکی سازی) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر =قبر قطب راوندی در [[حرم حضرت معصومه(س)]] | | توضیح تصویر =قبر قطب راوندی در [[حرم حضرت معصومه(س)]] | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| سرشناسی =[[محدث]]، | | سرشناسی =[[محدث]]، مفسر، [[متکلم]]، [[مجتهد|فقیه]]، مورخ [[شیعه]] | ||
| نام کامل =سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله | | نام کامل =سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله | ||
| لقب =قطب راوندی | | لقب =قطب راوندی | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''سعید بن هبةالله راوندی کاشانی''' معروف به '''قطب راوندی''' (درگذشت: [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳ق]]) [[محدث]]، | '''سعید بن هبةالله راوندی کاشانی''' معروف به '''قطب راوندی''' (درگذشت: [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳ق]]) [[محدث]]، مفسر، [[متکلم]]، [[فقیه]] و مورخ [[شیعه]] در قرن ششم هجری و از شاگردان [[طبرسی]] صاحب تفسیر [[مجمع البیان]] است. او از قدیمی‌ترین شرح‌نویسان بر [[نهج البلاغه]] و نخستین فقیه شیعه است که کتابی در [[آیات الاحکام]] بر اساس [[ابواب فقه|ابواب فقهی]] نگاشته است. راوندی تلاش کرده است جایگاه استدلال به [[قرآن]] را در [[فقه]] شیعه تقویت کند و هر چند به لحاظ فقهی تحت تأثیر [[شیخ طوسی]] و [[سید مرتضی]] است ولی او را فقهی با اندیشه‌ای مستقل دانسته‌اند. راوندی نویسنده‌ای پرکار است ولی بسیاری از آثار او از بین رفته است. معروف‌ترین آثار وی کتاب [[الخرائج و الجرائح]]، [[فقه القرآن (کتاب)|فقه القرآن]] و [[منهاج البراعة (راوندی)|منهاج البراعه]] هستند. [[ابن شهرآشوب مازندرانی]] و [[منتجب‌الدین رازی]] مشهورترین شاگردان او هستند. مرقد او در [[قم]] و در صحن بزرگ [[حرم حضرت معصومه(س)]] است. | ||
==جایگاه و اهمیت== | ==جایگاه و اهمیت== | ||
قطب‌الدین راوندی، [[مجتهد|فقیه]]، [[محدث|حدیث‌شناس]]، مفسر و [[متکلم]] شیعه است. [[عبدالحسین امینی]] او را از پیشوایان علمای شیعه، یکی از اساتید [[فقه]] و [[حدیث]] و از نوابغ و رجال علم و ادب دانسته است.<ref>امینی، الغدیر، بیتا، ج۵، ص۳۷۹.</ref> صاحب [[روضات الجنات]] او را فقیه، فردی شاخص و [[وثاقت|موثق]] توصیف می‌کند، <ref>خوانساری، روضات الجنات، بیتا، ج۴، ص۶ و ۷.</ref> و [[افندی اصفهانی]] نیز او را شخصی فاضل، عالم، متبحر، فقیه، [[محدث]]، [[متکلم]]، آشنای به اخبار و احادیث و شاعر معرفی کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۱۹.</ref> چنان که [[شیخ عباس قمی]] وی را از بزرگ‌ترین محدثان [[شیعه]] می‌داند.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، بیتا، ج۳، ص۷۲.</ref> و [[ابن‌حجر عسقلانی]] ازعالمان [[اهل سنت]] از او با عنوان فاضل و صاحب تصنیف در جمیع علوم تعبیر کرده است.<ref>عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ ق، ج۳، ص۴۸.</ref> | قطب‌الدین راوندی، [[مجتهد|فقیه]]، [[محدث|حدیث‌شناس]]، مفسر و [[متکلم]] شیعه است. [[عبدالحسین امینی]] او را از پیشوایان علمای شیعه، یکی از اساتید [[فقه]] و [[حدیث]] و از نوابغ و رجال علم و ادب دانسته است.<ref>امینی، الغدیر، بیتا، ج۵، ص۳۷۹.</ref> صاحب [[روضات الجنات]] او را فقیه، فردی شاخص و [[وثاقت|موثق]] توصیف می‌کند، <ref>خوانساری، روضات الجنات، بیتا، ج۴، ص۶ و ۷.</ref> و [[افندی اصفهانی]] نیز او را شخصی فاضل، عالم، متبحر، فقیه، [[محدث]]، [[متکلم]]، آشنای به اخبار و احادیث و شاعر معرفی کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۱۹.</ref> چنان که [[شیخ عباس قمی]] وی را از بزرگ‌ترین محدثان [[شیعه]] می‌داند.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، بیتا، ج۳، ص۷۲.</ref> و [[ابن‌حجر عسقلانی]] ازعالمان [[اهل سنت]] از او با عنوان فاضل و صاحب تصنیف در جمیع علوم تعبیر کرده است.<ref>عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ ق، ج۳، ص۴۸.</ref> | ||
راوندی در بین علمای شیعه، نگارنده نخستین کتاب [[آیات الاحکام]] با ترتیب ابواب فقهی به نام [[فقه القرآن (کتاب)|فقه القرآن]] است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۰.</ref> کتاب او زمینه‌ساز نگارش کتاب‌های آیات الاحکام در بین فقهای شیعه شده است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۰.</ref> هم‌چنین یکی از معروف‌ترین کتاب‌ها در زمینه معجزات [[امامان شیعه|امامان]] به نام [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]] اثر اوست. او هم‌چنین جزو نخستین شارحان نهج البلاغه است به گونه‌ای که [[ابنابیالحدید]] شارح | راوندی در بین علمای شیعه، نگارنده نخستین کتاب [[آیات الاحکام]] با ترتیب ابواب فقهی به نام [[فقه القرآن (کتاب)|فقه القرآن]] است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۰.</ref> کتاب او زمینه‌ساز نگارش کتاب‌های آیات الاحکام در بین فقهای شیعه شده است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۰.</ref> هم‌چنین یکی از معروف‌ترین کتاب‌ها در زمینه معجزات [[امامان شیعه|امامان]] به نام [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]] اثر اوست. او هم‌چنین جزو نخستین شارحان نهج البلاغه است به گونه‌ای که [[ابنابیالحدید]] شارح نهج‌البلاغه شرح او را قدیمی‌ترین شرح بر نهج‌البلاغه دانسته است. <ref>ابنابیالحدید، شرح نهج البللاغه، چاپ کتابخانه آیت‌الله مرعشی، ج۱، ص۵.</ref> هر چند [[سید عبدالعزیز طباطبایی|عبدالعزیز طباطبایی]] تراث‌پژوه سرشناس این مدعا را نادرست ارزیابی کرده است.<ref>طباطبایی، «فی رحاب نهج‌البلاغه (۵)»، ص ۱۵۹-۱۶۰.</ref> | ||
آرای فقهی راوندی مورد توجه [[مجتهد|فقیهان]] پس از او قرار گرفته است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۲؛ پاکتچی، «راوندی، قطب‌الدین»، ص۵۷۵.</ref> به گفته گریوانی پژوهش‌گر آثار فقهی، [[ابن‌ادریس]]، [[محقق حلی]]، [[علامه حلی]]، [[فاضل آبی]] و [[شهید اول]] آراء او را نقل و نقد کرده‌اند.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۳.</ref> [[محقق کرکی]] کتاب او، [[آیات الاحکام|فقه القرآن]] را به عنوان منبعی برای روش اجتهاد از قرآن معرفی کرده است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۳.</ref> | |||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
نام کامل قطب راوندی سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله راوندی کاشانی است و قطب‌الدین لقب اوست. سال تولد او مشخص نیست و در [[راوند]]، نزدیک [[کاشان]] به‌دنیا آمد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> [[افندی اصفهانی]] می‌گوید: نام وی بیشتر با انتساب به جدش یعنی «سعید بن هبة الله» شناخته می‌شود.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۱۹.</ref> کنیه قطب راوندی، ''ابوالحسن'' و ''ابوالحسین'' گزارش شده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> او تحصیلات ابتدایی را در راوند نزد پدر و پدربزرگ خویش گذراند و سپس راهی [[قم]] شد. طبق گفته [[افندی اصفهانی]] وی روایاتی را از بزرگان [[حدیث]] در [[اصفهان]]، [[خراسان]] و [[همدان]] شنیده و نقل کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۲۵.</ref><br> | نام کامل قطب راوندی سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله راوندی کاشانی است و قطب‌الدین لقب اوست. سال تولد او مشخص نیست و در [[راوند]]، نزدیک [[کاشان]] به‌دنیا آمد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> [[افندی اصفهانی]] می‌گوید: نام وی بیشتر با انتساب به جدش یعنی «سعید بن هبة الله» شناخته می‌شود.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۱۹.</ref> کنیه قطب راوندی، ''ابوالحسن'' و ''ابوالحسین'' گزارش شده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> او تحصیلات ابتدایی را در راوند نزد پدر و پدربزرگ خویش گذراند و سپس راهی [[قم]] شد. طبق گفته [[افندی اصفهانی]] وی روایاتی را از بزرگان [[حدیث]] در [[اصفهان]]، [[خراسان]] و [[همدان]] شنیده و نقل کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۲۵.</ref><br> | ||