سید محمدکاظم طباطبایی یزدی: تفاوت میان نسخهها
جز
←زندگینامه
(تمیزکاری) |
جز (←زندگینامه) |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
سید محمدکاظم، در [[۲۸ رجب]] ۱۳۳۷ق (۱۲۹۸ش) بر اثر ذاتُالرّیه، درگذشت و در [[مسجد عمران بن شاهین (نجف)|مسجد عمران بن شاهین]] در [[حرم امام علی(ع)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، اعیانالشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۸.</ref> در رحلتش، در [[عراق]]، [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ماتم گرفتند و در [[ایران]]، احمدشاه نیز در مجلس ختمش حاضر شد.<ref>امین، اعیانالشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی]] (۱۳۰۸-۱۳۷۴ش) کتابشناس و نسخهشناس، نوه او است.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۷۰ش، ج۹، ص۲۳۱.</ref> | سید محمدکاظم، در [[۲۸ رجب]] ۱۳۳۷ق (۱۲۹۸ش) بر اثر ذاتُالرّیه، درگذشت و در [[مسجد عمران بن شاهین (نجف)|مسجد عمران بن شاهین]] در [[حرم امام علی(ع)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، اعیانالشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۸.</ref> در رحلتش، در [[عراق]]، [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ماتم گرفتند و در [[ایران]]، احمدشاه نیز در مجلس ختمش حاضر شد.<ref>امین، اعیانالشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی]] (۱۳۰۸-۱۳۷۴ش) کتابشناس و نسخهشناس، نوه او است.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۷۰ش، ج۹، ص۲۳۱.</ref> | ||
سید محمدکاظم یزدی در [[نجف]] [[ازدواج]] کرد. فرزندانش عبارتاند از: سید علی، سیده زهرا، سید حسن، سید محمود، <ref>موسوی درودی، «زندگینامه مختصر و سالشمار فعالیتهای علمی…»، ص۱۹۸.</ref> سید اسدالله <ref>شرفالدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref> و سید محمد که نویسنده کتابهای صحائفالاَبرار بوظائف الاَسحار و رسالةٌ فی فضلِ الکُتُب و اِقتِنائِها است<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۸.</ref> و در [[اهواز]]، در مبارزه عشایر برضد قوای انگلیسی، نقش رهبری داشت.<ref>شرفالدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref>برخی از کارشناسان مرگ سید محمد فرزندصاحب عروه را به صورت شهادت دانسته و برخی مانند [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ طهرانی]] نویسنده [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعه]] مرگ او را طبیعی نوشتهاند. وتاریخش را ۱۳ جمادی الاولی ۱۳۳۴ ق. ذکر کرده اند. <ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۸. | سید محمدکاظم یزدی در [[نجف]] [[ازدواج]] کرد. فرزندانش عبارتاند از: سید علی، سیده زهرا، سید حسن، سید محمود، <ref>موسوی درودی، «زندگینامه مختصر و سالشمار فعالیتهای علمی…»، ص۱۹۸.</ref> سید اسدالله <ref>شرفالدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref> و [[سید محمد طباطبایی یزدی|سید محمد]] که نویسنده کتابهای صحائفالاَبرار بوظائف الاَسحار و رسالةٌ فی فضلِ الکُتُب و اِقتِنائِها است<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۸.</ref> و در [[اهواز]]، در مبارزه عشایر برضد قوای انگلیسی، نقش رهبری داشت.<ref>شرفالدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref>برخی از کارشناسان مرگ سید محمد فرزندصاحب عروه را به صورت شهادت دانسته و برخی مانند [[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ طهرانی]] نویسنده [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعه]] مرگ او را طبیعی نوشتهاند. وتاریخش را ۱۳ جمادی الاولی ۱۳۳۴ ق. ذکر کرده اند. <ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۸. | ||
</ref>[[سید علی حسینی خامنهای|سید علی خامنهای]] نیز براین باور است که سید محمد از سوی پدرش به جنگ با انگلیسیها رفت و در جنگ هم در میان دیگر علمای حاضر در جبهبه عنوان محور اصلی بود ولی در جنگ به شهادت نرسید و بعدها از دنیا رفت.<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=22185</ref> | </ref>[[سید علی حسینی خامنهای|سید علی خامنهای]] نیز براین باور است که سید محمد از سوی پدرش به جنگ با انگلیسیها رفت و در جنگ هم در میان دیگر علمای حاضر در جبهبه عنوان محور اصلی بود ولی در جنگ به شهادت نرسید و بعدها از دنیا رفت.<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=22185</ref> | ||