احمد بن فهد حلی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آقابزرگ]] بدون ذكر دلیل او را از شاگردان شهید اول دانسته است<ref>الذریعه، ج۱۳، ص۱۰۸</ref> ، اما این مقدار روشن است كه وی در حدود سال ۸۲۴ق به منطقه [[جبل عامل|جَبَل عامِل]] سفر کرده‌است. در [[جزین|جِزّین]] از [[علی بن محمد بن مكی]]، فرزند شهید اول، به دریافت [[اجازه حدیث|اجازه]] نایل شده است.<ref> ریاض العلماء، ج۱، ص۶۴</ref>

==اساتید==

* [[سید محمد بن فلاح مشعشعی]]<ref> مجالس المؤمنین، ج۱، ص۵۸۰؛ عوالی اللئالی العزیزیه ج۱، ص۸؛ امل الامل، ج۱، ص۷۵؛ بحارالانوار، ج۱۰۵، ص۲۶-۲۷؛ ریاض العلماء، ج۳، ص۱۲۱؛ روضات الجنات، ج۱، ص۷۳، ج۷، ص۱۶۹</ref>

{{پایان}}

==شهرت در عرفان و تصوف==

از آن رو كه ابن فهد به [[زهد]] و [[تقوا]] شهره بوده و آثاری نیز در [[علم اخلاق|اخلاق]] و [[عرفان]] نوشته، [[قاضی نورالله شوشتری]] <ref>مجالس المؤمنین، ج۱، ص۵۷۹</ref> وی را [[صوفیه|صوفی]] و [[مرتاض]] خوانده است.