۱۶٬۵۵۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
امامیه با استناد به چنین روایاتی بر این باورند که ازدواج موقت نخستین بار، توسط عمر بن خطاب، تحریم و ممنوع شد<ref>برای نمونه نگاه کنید به عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۷۵؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۴۴.</ref> و این عمل او را نوعی [[بدعت|بدعتگذاری]] در دین و [[اجتهاد در مقابل نص]] و مخالفت با تشریع پیامبر(ص) به شمار میآورند.<ref>شرف الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷-۲۰۸؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۲۱۳؛ عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۰.</ref> عَسقلانی (۷۷۳–۸۵۲ق) از عالمان اهلسنت هم گفته است ازدواج موقت در زمان پیامبر جایز بود و پس از وی، در تمام دوره خلافت [[ابوبکر بن ابیقحافه|ابوبکر]] و بخشی از خلافت عُمَر بن خطاب، جایز و مرسوم بود؛ اما در نهایت عُمَر در اواخر حیاتش، آن را ممنوع اعلام کرد.<ref>عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۹، ص۱۷۴.</ref> | امامیه با استناد به چنین روایاتی بر این باورند که ازدواج موقت نخستین بار، توسط عمر بن خطاب، تحریم و ممنوع شد<ref>برای نمونه نگاه کنید به عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۷۵؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۴۴.</ref> و این عمل او را نوعی [[بدعت|بدعتگذاری]] در دین و [[اجتهاد در مقابل نص]] و مخالفت با تشریع پیامبر(ص) به شمار میآورند.<ref>شرف الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷-۲۰۸؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۲۱۳؛ عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۰.</ref> عَسقلانی (۷۷۳–۸۵۲ق) از عالمان اهلسنت هم گفته است ازدواج موقت در زمان پیامبر جایز بود و پس از وی، در تمام دوره خلافت [[ابوبکر بن ابیقحافه|ابوبکر]] و بخشی از خلافت عُمَر بن خطاب، جایز و مرسوم بود؛ اما در نهایت عُمَر در اواخر حیاتش، آن را ممنوع اعلام کرد.<ref>عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۹، ص۱۷۴.</ref> | ||
اما بیشتر عالمان اهل سنت، با استناد به برخی روایاتِ موجود در منابع رواییشان<ref>برای نمونه نگاه کنید به بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۱۳۵؛ نووی، | اما بیشتر عالمان اهل سنت، با استناد به برخی روایاتِ موجود در منابع رواییشان<ref>برای نمونه نگاه کنید به بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۱۳۵؛ نووی، صحیح مسلم بشرح النووی، ۱۳۴۷ق، ج۹، ص۱۸۰.</ref> میگویند حکم ازدواج موقت در همان عصر پیامبر و توسط او نسخ شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابنرشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۸۰.</ref> گروهی از آنان نیز معتقدند که حکم ازدواج موقت در عصر پیامبر با نزول آیاتی مانند آیات ۵ تا ۷ [[سوره مؤمنون]] نسخ شد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۹.</ref> آنان بر این باورند که مطابق این آیات، مؤمنان افراد پاکدامنی هستند که غیر از همسران یا کنیزانشان با کسی کامجویی نمیکنند و کسانی که غیر از این طریق، بهدنبال بهرهگیری جنسی باشند، از حدود الهی تجاوز کردهاند. ازدواج موقت هیچیک از این دو مورد (همسر و کنیز) نیست. پس تجاوز از حدود الهی است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۹.</ref> | ||
در پاسخ به این سخن گفتهاند که آیات ۵ تا ۷ سوره مؤمنون در [[مکه]] نازل شده و [[آیه متعه]] که برای جواز ازدواج موقت بدان استناد میکنند، پس از این آیات و در [[مدینه]] نازل شده است و نسخکننده نباید پیش از نسخشده باشد.<ref>عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۱۲.</ref> ضمن آنکه در ازدواج موقت، زن در مدت معینشده توسط طرفینِ عقد، همسر شرعی مرد محسوب میشود. پس روابط زناشویی آنان، تجاوز از حدود الهی نیست.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۷۷؛ عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۱۴.</ref> | در پاسخ به این سخن گفتهاند که آیات ۵ تا ۷ سوره مؤمنون در [[مکه]] نازل شده و [[آیه متعه]] که برای جواز ازدواج موقت بدان استناد میکنند، پس از این آیات و در [[مدینه]] نازل شده است و نسخکننده نباید پیش از نسخشده باشد.<ref>عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۱۲.</ref> ضمن آنکه در ازدواج موقت، زن در مدت معینشده توسط طرفینِ عقد، همسر شرعی مرد محسوب میشود. پس روابط زناشویی آنان، تجاوز از حدود الهی نیست.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۷۷؛ عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۱۴.</ref> | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
*نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت، دار احیاءالثراث العربی، ۱۴۰۴ق. | *نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت، دار احیاءالثراث العربی، ۱۴۰۴ق. | ||
*نعمان مغربی، محمد، دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام عن اهل بیت رسول الله علیه و علیهم افضل السلام، تحقیق: آصف بن علی اصغر فیضی، قاهره، دارالمعارف، ۱۳۸۳ق. | *نعمان مغربی، محمد، دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام عن اهل بیت رسول الله علیه و علیهم افضل السلام، تحقیق: آصف بن علی اصغر فیضی، قاهره، دارالمعارف، ۱۳۸۳ق. | ||
*نووی، ابوزکریا، | *نووی، ابوزکریا، صحیح مسلم بشرح النووی، قاهره، المطبعة المصریة بالأزهر، ۱۳۴۷ق/۱۹۲۹م. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
ویرایش