پرش به محتوا

وفای به عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۲۷ ژانویه
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
==وجوب وفای به عهد، از احکام قرآن==
==وجوب وفای به عهد، از احکام قرآن==
{{اصلی| آیه وجوب وفا}}
{{اصلی| آیه وجوب وفا}}
[[مجتهد|فقیهان]]، با استناد به آیهٔ «[[آیه وجوب وفا|أَوفوا بِالعُقودِ]]»،<ref>سورهٔ مائده،‌ آیهٔ ۵.</ref> به [[واجب|وجوب]] وفا به تمام قراردادها حکم کرده‌اند و در [[فقه|کتاب‌های فقهی]]، به صورت مفصل از این موضوع بحث کرده‌اند.<ref>خمینی، کتاب البیع، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۱۸۵. موسسه دائره المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۱۱.</ref>[[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] در کتاب، [[فرهنگ قرآن]]، با استناد به آیاتی از قرآن<ref>سورهٔ مائده، آیهٔ ۱، سورهٔ اسراء، آیهٔ ۳۴.</ref> گزارش می‌دهد که وفای به عهد از واجباتی است<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج ۲۱، ص۳۱۶.</ref> که خداوند در چند [[آیه]]،<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۴۰، سورهٔ انعام، آیهٔ ۱۵۲.</ref> با صراحت، به آن فرمان داده است.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲۱، ص۳۰۴.</ref>
[[مجتهد|فقیهان]]، با استناد به آیهٔ «[[آیه وجوب وفا|أَوفوا بِالعُقودِ]]»،<ref>سورهٔ مائده،‌ آیهٔ 1.</ref> به [[واجب|وجوب]] وفا به تمام قراردادها حکم کرده‌اند و در [[فقه|کتاب‌های فقهی]]، به صورت مفصل از این موضوع بحث کرده‌اند.<ref>خمینی، کتاب البیع، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۱۸۵. موسسه دائره المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۱۱.</ref>[[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] در کتاب، [[فرهنگ قرآن]]، با استناد به آیاتی از قرآن<ref>سورهٔ مائده، آیهٔ ۱، سورهٔ اسراء، آیهٔ ۳۴.</ref> گزارش می‌دهد که وفای به عهد از واجباتی است<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج ۲۱، ص۳۱۶.</ref> که خداوند در چند [[آیه]]،<ref>سورهٔ بقره، آیهٔ ۴۰، سورهٔ انعام، آیهٔ ۱۵۲.</ref> با صراحت، به آن فرمان داده است.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲۱، ص۳۰۴.</ref>


[[رضایی اصفهانی]]، پژوهشگر قرآنی نیز با مستند قرار دادن برخی از آیات قرآن<ref>سورهٔ اسراء، آیهٔ ۳۴.</ref> نوشته است انسان در برابر تعهدات خود مسئول است و در صورت عهدشکنی بازخواست می‌شود.<ref> رضایی اصفهانی، قرآن و علوم انسانی، ۱۳۹۱ش، ص۱۷۳، ۱۷۴.</ref>
[[رضایی اصفهانی]]، پژوهشگر قرآنی نیز با مستند قرار دادن برخی از آیات قرآن<ref>سورهٔ اسراء، آیهٔ ۳۴.</ref> نوشته است انسان در برابر تعهدات خود مسئول است و در صورت عهدشکنی بازخواست می‌شود.<ref> رضایی اصفهانی، قرآن و علوم انسانی، ۱۳۹۱ش، ص۱۷۳، ۱۷۴.</ref>
===آثار وفاداری در قرآن===
===آثار وفاداری در قرآن===
قرآن‌پژوهان، براساس آیاتی از قرآن، آثاری برای وفای به عهد ذکر کرده‌اند که برخی به این شرح است: همجواری با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در روز رستاخیز،<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۵۷.</ref> ضمانت [[بهشت]]،<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن،۱۳۸۶، ج۶، ص۵۱۴.</ref> رسیدن به اجر عظیم،<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲۱، ص۳۰۴.</ref> سزاواربودن رستگاری.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۱۴، ص۵۳۸.</ref>
قرآن‌پژوهان، براساس آیاتی از قرآن، آثاری برای وفای به عهد ذکر کرده‌اند که برخی به این شرح است: همجواری با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در روز رستاخیز،<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۵۷.</ref> ضمانت [[بهشت]]،<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن،۱۳۸۶، ج۶، ص۵۱۴.</ref> رسیدن به اجر عظیم،<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲۱، ص۳۰۴.</ref> سزاواربودن رستگاری.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۱۴، ص۵۳۸.</ref>
==وفای به عهد، قانونی جهان‌شمول==
==وفای به عهد، قانونی جهان‌شمول==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نوشته است براساس  [[حدیث|روایات]]، وفای به عهد قانونی جهان‌شمول است که هم مسلمانان و هم [[کفر|کافران]] را در بر می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن،۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۵۷.</ref> به باور او، لزوم پایبندی به پیمان، در [[فطرت]] انسان‌هاست و به همین دلیل، در میان تمام اقوام و ملل، چه معتقد به دین باشند چه نباشند، لازم شمرده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۴۴.</ref> او، با استناد به [[آیه بر|آیهٔ ۱۷۷ سورهٔ بقره]]، <ref>«وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا؛ چون عهد بندند به عهد خود وفادارند.»</ref> بیان می‌کند که مفهوم وفای به عهد در قرآن هیچ قید و شرطی ندارد و شامل تمام عهدهای الهی و پیمان‌های مردم، چه مسلمان چه کافر می‌شود و مادامی که آنان به عهد خود پایبند هستند، مسلمانان نیز باید به پیمان خود وفادار باشند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۴۵.</ref>  
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نوشته است براساس  [[حدیث|روایات]]، وفای به عهد قانونی جهان‌شمول است که هم مسلمانان و هم [[کفر|کافران]] را در بر می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن،۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۵۷.</ref> به باور او، لزوم پایبندی به پیمان، در [[فطرت]] انسان‌هاست و به همین دلیل، در میان تمام اقوام و ملل، چه معتقد به دین باشند چه نباشند، لازم شمرده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۴۴.</ref> او، با استناد به [[آیه بر|آیهٔ ۱۷۷ سورهٔ بقره]]، <ref>«وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا؛ چون عهد بندند به عهد خود وفادارند.»</ref> بیان می‌کند که مفهوم وفای به عهد در قرآن هیچ قید و شرطی ندارد و شامل تمام عهدهای الهی و پیمان‌های مردم، چه مسلمان چه کافر می‌شود و مادامی که آنان به عهد خود پایبند هستند، مسلمانان نیز باید به پیمان خود وفادار باشند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۴۵.</ref>  
confirmed
۴

ویرایش