شرح چهل حدیث (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

== پیشینه ==

[[چهل حدیث|چهل‌‌حدیث‌نویسی]] یا اربعین‌نویسی، سنتی مرسوم در میان [[مسلمان|مسلمانان]] است که از نیمه دوم قرن سوم هجری آغاز شد.<ref>شکوهیان، «حدیث رهپویان فضیلت...»، ص۱۵۵.</ref> بر اساس حدیثی که از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است، هر کس چهل حدیث را از آنچه مسلمانان در امر دین خود بدان محتاجند حفظ کند، خداوند او را در قیامتْ، فقیهی عالِم محشور خواهد کرد. {{یاد|قَالَ اَلنَّبِی صَلَّی الله عَلَیهِ وَ آلِهِ : مَنْ حَفِظَ مِنْ أُمَّتِی أَرْبَعِینَ حَدِیثاً مِمَّا یحْتَاجُونَ إِلَیهِ مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ بَعَثَهُ اَللهُ عَزَّ وَ جَلَّ یوْمَ اَلْقِیامَةِ فَقِیهاً عَالِماً. الشیخ الصدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ج۱، ص۱۳۴، نشر‌ دار الشریف الرضی، قم، ۱۴۰۶ق، چاپ دوم پ}}<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۵۴۱، ح۱۵؛ شکوهیان، «حدیث رهپویان فضیلت...»، ص۱۵۵.</ref> امام خمینی نیز در مقدمه کتاب، به این حدیث اشاره کرده و ابراز امیدواری کرده است که این اثر مشمول حدیث مذکور باشد.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۱.</ref> وی همچنین درباره نوع انتخاب شرح احادیث و علت نگارش این کتاب به زبان فارسی می‌نویسد: بعد، این بنده بی‌بضاعت ضعیف مدتی بود با خود حدیث می‌کردم که چهل حدیث از احادیث اهل‌بیت عصمت و طهارت، علیهم السلام، که در کتب معتبره اصحاب و علماء، رضوان اللَّه علیهم، ثبت است، جمع‌آوری کرده و هر یک را به مناسبت شرحی کند که با حال عامه مناسبتی داشته باشد، و از این جهت آن را به زبان فارسی نگاشته که فارسی‌زبانان نیز از آن بهره برگیرند.<ref>خمینی، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)،۱۳۸۰ش، ص۲. </ref>