آیه اذن جهاد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط=[[آیه سیف]] | | آیات مرتبط=[[آیه سیف]] | ||
}} | }} | ||
'''آیه اذن جهاد''' ([[سوره حج]]: ۳۹) یا '''آیه | '''آیه اذن جهاد''' ([[سوره حج]]: ۳۹) یا '''آیه قِتال''' اولین آیه‌ای که به [[مسلمان|مسلمانان]] مورد ظلم واقع شده، اجازه [[جهاد]] با [[شرک|مشرکان]] را داده است. به باور مفسران، آیه قتال [[ناسخ و منسوخ|ناسخ]] آیاتی است که بر مدارا با مشرکان تأکید می‌کرد. برخی از [[مجتهد|فقهای شیعه]] با استناد به این آیه، [[جهاد دفاعی]] را منوط به اذن امام نمی‌دانند؛ در مقابل، شماری از [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] جهاد ابتدایی را از آیه برداشت کرده‌اند. در شماری از [[حدیث|روایات]] افرادی چون [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]]، [[جعفر بن ابی‌طالب]] و [[حمزة بن عبدالمطلب]] مصداق این آیه دانسته شده‌اند. | ||
بعضی از نویسندگان دینی با استناد به این آیه موضوعاتی چون معتدل بودن دین اسلام و [[رجعت]] را برداشت کرده‌اند. | بعضی از نویسندگان دینی با استناد به این آیه موضوعاتی چون معتدل بودن دین اسلام و [[رجعت]] را برداشت کرده‌اند. | ||