Automoderated users، confirmed
۹٬۴۴۹
ویرایش
امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
(←منابع) |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
نام امامان در [[قرآن]] ذکر نشده است؛ اما در روایاتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] همچون [[متن خطبه غدیر |خطبه غدیر]]، [[حدیث جابر]] و [[حدیث دوازده خلیفه]] اسامی و شمار امامان(ع) آمده است. بنابر این روایات، امامان و جانشینان پیامبر(ص)، دوازده نفر و همگی از [[قبیله قریش|قریش]] و اهل بیت پیامبر(ص) هستند. | نام امامان در [[قرآن]] ذکر نشده است؛ اما در روایاتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] همچون [[متن خطبه غدیر |خطبه غدیر]]، [[حدیث جابر]] و [[حدیث دوازده خلیفه]] اسامی و شمار امامان(ع) آمده است. بنابر این روایات، امامان و جانشینان پیامبر(ص)، دوازده نفر و همگی از [[قبیله قریش|قریش]] و اهل بیت پیامبر(ص) هستند. | ||
از نظر شیعیان اثناعشری، امام علی(ع) به نص پیامبر(ص) به [[امامت]] منصوب شد و از آن پس، هر امامی، امام پس از خویش را به صورت صریح و با نص معرفی کرده است. براین اساس، جانشینان پس از پیامبر(ص) ۱۲ نفر به این ترتیب هستند: [[امام علی علیه‌السلام|على بن ابى‌طالب]]، [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن بن علی]]، [[امام حسین علیه‌السلام|حسین بن على]]، [[امام سجاد علیه‌السلام|على بن حسین]]، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|محمد بن على]]، [[امام صادق علیه‌السلام|جعفر بن محمد]]، [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|موسى بن جعفر]]، [[امام رضا علیه‌السلام|على بن موسى]]، [[امام جواد علیه‌السلام|محمد بن على]]، [[امام هادی علیه‌السلام|على بن محمد]]، [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|حسن بن على]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدى]](عليهم‌السلام). بنابر دیدگاه مشهور [[شیعه]]، یازده امام [[شهادت|شهید]] شدند و آخرین آنها، مهدی موعود در [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] به سر می‌برد او در آینده [[ظهور امام زمان|ظهور]] کرده و زمین را پر از عدل و داد می‌کند. | از نظر شیعیان اثناعشری، امام علی(ع) به [[نص بر امام|نص]] پیامبر(ص) به [[امامت]] منصوب شد و از آن پس، هر امامی، امام پس از خویش را به صورت صریح و با نص معرفی کرده است. براین اساس، جانشینان پس از پیامبر(ص) ۱۲ نفر به این ترتیب هستند: [[امام علی علیه‌السلام|على بن ابى‌طالب]]، [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن بن علی]]، [[امام حسین علیه‌السلام|حسین بن على]]، [[امام سجاد علیه‌السلام|على بن حسین]]، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|محمد بن على]]، [[امام صادق علیه‌السلام|جعفر بن محمد]]، [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|موسى بن جعفر]]، [[امام رضا علیه‌السلام|على بن موسى]]، [[امام جواد علیه‌السلام|محمد بن على]]، [[امام هادی علیه‌السلام|على بن محمد]]، [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|حسن بن على]] و [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدى]](عليهم‌السلام). بنابر دیدگاه مشهور [[شیعه]]، یازده امام [[شهادت|شهید]] شدند و آخرین آنها، مهدی موعود در [[غیبت امام مهدی(عج)|غیبت]] به سر می‌برد او در آینده [[ظهور امام زمان|ظهور]] کرده و زمین را پر از عدل و داد می‌کند. | ||
درباره شرح حال امامان شیعه و فضائل آنها کتب متعددی از سوی [[شیعه|شیعیان]] مانند [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]] و [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]] و از سوی اهل سنت مانند [[ینابیع المودة لذوی القربی (کتاب)|ینابیع المودة]] و [[تذکرة الخواص من الامة فی ذکر خصائص الائمة (کتاب)|تذکرة الخواص]] نگارش شده است. | درباره شرح حال امامان شیعه و فضائل آنها کتب متعددی از سوی [[شیعه|شیعیان]] مانند [[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]] و [[دلائل الامامة (کتاب)|دلائل الامامة]] و از سوی اهل سنت مانند [[ینابیع المودة لذوی القربی (کتاب)|ینابیع المودة]] و [[تذکرة الخواص من الامة فی ذکر خصائص الائمة (کتاب)|تذکرة الخواص]] نگارش شده است. | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
محمد بن علی مشهور به امام جواد و امام محمدِ تقی(ع) و نهمین امام [[امامیه|شیعیان اثناعشری]]، فرزند امام هشتم و [[سبیکه|سَبیکه نوبیه]] در [[رمضان|ماه رمضان]] [[سال ۱۹۵ هجری قمری|سال ۱۹۵ق]] در [[مدینه]] متولد شد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> و در [[سال ۲۲۰ هجری قمری|سال ۲۲۰ق]] در [[بغداد]] به شهادت رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۳۷۹.</ref> او در کنار جد خود [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام هفتم]] در مقبره قریش در [[کاظمین|کاظمیه]] مدفون گردید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵.</ref> | محمد بن علی مشهور به امام جواد و امام محمدِ تقی(ع) و نهمین امام [[امامیه|شیعیان اثناعشری]]، فرزند امام هشتم و [[سبیکه|سَبیکه نوبیه]] در [[رمضان|ماه رمضان]] [[سال ۱۹۵ هجری قمری|سال ۱۹۵ق]] در [[مدینه]] متولد شد<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> و در [[سال ۲۲۰ هجری قمری|سال ۲۲۰ق]] در [[بغداد]] به شهادت رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۳۷۹.</ref> او در کنار جد خود [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام هفتم]] در مقبره قریش در [[کاظمین|کاظمیه]] مدفون گردید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۹۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴و۳۴۵.</ref> | ||
امام جواد(ع) در هشت سالگی<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲.</ref> و به تصریح پدرش به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۵.</ref> خردسالی او سبب شد تا شماری از شیعیان، در امامت او تردید کنند؛ برخی، برادر امام رضا [[عبدالله بن موسی بن جعفر|عبدالله بن موسی]] را امام خواندند و برخی دیگر به [[واقفیه]] پیوستند؛ اما بیشتر آنان با توجه به نص امامت و آزمایش علمی امام جواد(ع)، امامت او را پذیرفتند.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲-۴۷۴.</ref> دوران ۱۷ سال امامتش<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> با خلافت مأمون و معتصم همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> | امام جواد(ع) در هشت سالگی<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲.</ref> و به تصریح پدرش به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۵.</ref> خردسالی او سبب شد تا شماری از شیعیان، در امامت او تردید کنند؛ برخی، برادر امام رضا [[عبدالله بن موسی بن جعفر|عبدالله بن موسی]] را امام خواندند و برخی دیگر به [[واقفیه]] پیوستند؛ اما بیشتر آنان با توجه به [[نص بر امام|نص]] امامت و آزمایش علمی امام جواد(ع)، امامت او را پذیرفتند.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۲-۴۷۴.</ref> دوران ۱۷ سال امامتش<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۳؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> با خلافت مأمون و معتصم همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۴۴.</ref> | ||
[[مأمون عباسی|مأمون]] در سال ۲۰۴ق به جهت تحت نظر قرار دادن او و شیعیانش، امام جواد را به [[بغداد]]- که آن روز پایتخت خلافت بود- احضار کرد و دخترش [[ام فضل دختر مأمون|ام الفضل]] را به [[ازدواج]] وی درآورد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۸.</ref> پس از مدتی او به مدینه بازگشت و تا آخر عهد مأمون در مدینه ماند. پس از درگذشت مأمون، [[معتصم عباسی|معتصم]] زمام خلافت را به دست گرفت و در سال ۲۲۰ق امام را به بغداد احضار کرده و تحت نظر گرفت و سرانجام آن حضرت با تحریک معتصم و به دست همسر خود مسموم و شهید شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۵؛ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۸۰-۴۸۲.</ref> | [[مأمون عباسی|مأمون]] در سال ۲۰۴ق به جهت تحت نظر قرار دادن او و شیعیانش، امام جواد را به [[بغداد]]- که آن روز پایتخت خلافت بود- احضار کرد و دخترش [[ام فضل دختر مأمون|ام الفضل]] را به [[ازدواج]] وی درآورد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۷۸.</ref> پس از مدتی او به مدینه بازگشت و تا آخر عهد مأمون در مدینه ماند. پس از درگذشت مأمون، [[معتصم عباسی|معتصم]] زمام خلافت را به دست گرفت و در سال ۲۲۰ق امام را به بغداد احضار کرده و تحت نظر گرفت و سرانجام آن حضرت با تحریک معتصم و به دست همسر خود مسموم و شهید شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۵؛ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۸۰-۴۸۲.</ref> | ||