آیه ۳۰ سوره فصلت: تفاوت میان نسخه‌ها

در تفاسیر شیعی به چند [[حدیث|روایت]] ذیل آیه ۳۰ سوره فصلت اشاره شده که استقامت در ایمان را به راسخ بودن بر [[امامت|ولایت اهل بیت(ع)]] تفسیر کرده‌اند.<ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۴۶-۵۴۷.</ref> [[علی بن ابراهیم قمی]] در [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیرش]]، با استناد به روایات، استقامت بر ایمان را به استقامت بر [[ولایت امام علی(ع)|ولایت امیرالمؤمنین علی(ع)]] تفسیر کرده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۶۵.</ref> همچنین استوار بودن [[شیعه|شیعیان]] بر ولایت اهل‌ بیت(ع) به‌عنوان نماد استقامت در ایمان، مضمون دو روایتی است که در تفسیر مجمع البیان، از [[محمد بن فضیل بن غزوان|محمد بن فضیل]] از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۲۱.</ref> و در [[تفسیر نور الثقلین (کتاب)|تفسیر نورالثقلین]] از ابی بصیر از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] نقل شده است.<ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۴۷.</ref> [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] نیز در [[مرآة العقول (کتاب)|کتاب مرآة العقول]] در شرح روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] ذیل این آیه، فراز «اسْتَقَامُوا عَلَى الْأَئِمَّةِ وَاحِدٍ بَعْدَ وَاحِدٍ»(بر اعتقاد به امامت امامان یکی پس از دیگری استوار ماندند.)<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> در آن روایت را به راسخ بودن بر ولایتِ همه [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] تفسیر کرده است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۴. </ref>