گناه: تفاوت میان نسخه‌ها

در کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)| عروةالوثقی]]، گناه کبیره به گناهی گفته شده است که در قرآن یا روایات به کبیره بودن آن تصریح شده یا به مرتکب آن وعده عذاب داده شده یا در قرآن و روایات از یکی از گناهان کبیره بزرگ‌تر دانسته شده است.<ref>یزدی، العروةالوثقی، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۶۸۱.</ref>

نخستين گام براى پاک کردن گناه، توبه است‏. حقيقت توبه را ندامت و پشيمانى از گناه دانسته‌اند كه لازمه آن تصميم بر ترک در آينده است‏.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج۲۴، ص: ۲۸۹.</ref> عامل دیگر پس از توبه، [[استغفار]] است که در قرآن، لازمه آمرزش الهی معرفی شده است.<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۳۵.</ref> استغفار را طلب بخشش و غفران از خداوند و توبه را پشیمانی از انجام گناه معنا کرده‌اند. در بسیاری از آیات قرآن، توبه و استغفار در کنار هم آمده است.<ref>کیانی فرید، «توبه»، ج۸، ذیل مدخل.</ref> از دیگر عواملی که گناهان را از بین می برد، انجام حسنات،<ref>سوره هود آیه ۱۱۴، سوره قصص آیه ۵۴، </ref> [[تقوا]]،<ref>سوره انفال آیه ۲۹،  سوره نوح آیه ۳ و ۴، سوره حدید  آیه ۲۸.</ref> ایمان و [[عمل صالح]]<ref>سوره احقاف آیه ۳۱. </ref> و دادن [[صدقه]] است.<ref>سوره بقره آیه ۲۷۱.</ref>

در منابع فقهی شیعه، همواره بر وجوب توبه از گناهان تأکید شده است و وجوب آن فوری دانسته شده است. [[محمدحسن نجفی]]، فقیه مشهور<ref>جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۳، ص۱۶۸.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی |سید یزدی]] توبه از گناه را مهم‌ترین مسئله و واجب‌ترینِ [[واجب]]‌ها می‌داند.<ref>نگاه کنید به یزدی، عروةالوثقی، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۸۷.</ref> با توجه به آیات [[قرآن]] ازجمله [[آیه]] ۸۲ [[سوره طه|سوره طاها]]، خداوند توبه گناهکار را می‌پذیرد و گناهان او را هرچه باشد، می‌بخشاید.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۱۸۷و۱۸۸.</ref>

{{منابع}}* قرآن کریم