وفای به عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

در برخی کتب روایی با نقل روایاتی شاخصه ایمان به [[خدا]] و [[قیامت|روز جزا]] را وفای به عهد،<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۶۴.</ref> و عهدشکنی را مساوی با بی‌دینی می‌دانند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۱۰ ه، ج۸۱، ص۲۵۲.</ref> به گزارش [[شیخ صدوق]] [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] در روایتی وفای به عهد را یکی از سه عصاره تمام ادیان ذکر می‌کند.<ref>صدوق، خصال‏، ۱۳۶۲ش، ج ۱، ص۱۱۳.</ref> در کتاب [[غرر الحکم و درر الکلم (کتاب)|غرر الحکم]] با نقل روایاتی از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] وفای به عهد را شریف‌ترین خلق و خوی انسان<ref>تميمى آمدى، غرر الحكم و درر الكلم‏، ۱۴۱۰ق، ص۱۸۶.</ref> و اصل دین<ref>تميمى آمدى، غرر الحكم و درر الكلم‏،‏ ۱۴۱۰ق، ص۹۴. مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن‏،۱۳۷۷ش،‏ ج۳، ص۲۵۴.</ref> معرفی می‌کند. همچنین در [[نهج البلاغه]] وفای به عهد، هم سطح راستگویی و سپری محکم<ref>نهج البلاغه (فيض الاسلام)، ۱۳۶۸ ه.ش، خطبه۱۲۷، ص۱۲۷.</ref> و از مهمترین واجبات الهی ذکر شده است.<ref>نهج البلاغه (فيض الاسلام)، ۱۳۶۸ ه.ش، نامه ۵۳، ص۱۰۲۸.</ref>

وفای به عهد را به‌معنای انجام کامل و بدون کم و کاست اعمالی دانسته‌اند که شخص تعهد کرده است<ref>قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۲۳۰. سجادی، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، ۱۳۸۶ش، ص۷۸۸.</ref> و نقطه مقابل آن را، [[غَدْر]]، مکر و نیرنگ گفته‌اند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۷۲. قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۸۹.</ref> برخی نیز بر این نظر هستند که مجموع تعهد نسبت به پیمان و میثاق و همچنین سرسپردگی، ثبات و استمرار در دوستی و مودت و ضمانت در کار و کردار معنای وفا است.<ref>دهخدا، لغت نامه دهخدا، ۱۳۸۵ش، ذیل واژه وفا. حسینی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۲۰، ص۳۰۰.</ref>