۱۶٬۵۸۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''آیه امانت''' ([[سوره احزاب|احزاب]]: ۷۲) دربارهٔ امانتی سخن میگوید که خدا در اختیار انسان گذاشته است. طبق این آیه، خدا ابتدا این امانت را به آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرد و آنها نپذیرفتند؛ ولی انسان آن را برعهده گرفت. مفسران مسلمان، در خصوص اینکه این امانت چیست و چرا آسمانها و زمین و کوهها آن را قبول نکردهاند و انسان پذیرفته، بسیار بحث کرده و دیدگاههای متفاوتی ارائه دادهاند. | '''آیه امانت''' ([[سوره احزاب|احزاب]]: ۷۲) دربارهٔ امانتی سخن میگوید که خدا در اختیار انسان گذاشته است. طبق این آیه، خدا ابتدا این امانت را به آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرد و آنها نپذیرفتند؛ ولی انسان آن را برعهده گرفت. مفسران مسلمان، در خصوص اینکه این امانت چیست و چرا آسمانها و زمین و کوهها آن را قبول نکردهاند و انسان پذیرفته، بسیار بحث کرده و دیدگاههای متفاوتی ارائه دادهاند. | ||
بنابر تفاسیر روایی شیعی، منظور از | بنابر تفاسیر روایی شیعی، منظور از امانت، ولایت و امامت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] است؛ اما مفسران [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] میگویند مراد از آن تکالیف دینی است. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] معتقد است امانت همان ولایت الهی است که از بین موجودات، تنها انسان استحقاق آن را دارد؛ زیرا تنها، انسان استعداد آن را دارد که به بالاترین مرتبه کمال برسد. | ||
==شهرت آیه در فرهنگ اسلامی== | ==شهرت آیه در فرهنگ اسلامی== | ||
آیه ۷۲ سوره احزاب، بسیار موردتوجه [[تفسیر قرآن|مفسران]] مسلمان قرار گرفته است. مفسران [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، ذیل این آیه، از اینکه این امانت چیست و چرا آسمانها و زمین آن را نپذیرفتهاند و انسان قبول کرده بسیار بحث کردهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۴۸-۳۴۹؛ طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ۵۸۴-۵۸۶؛ به فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۵، ص۱۸۷-۱۸۹؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۲۷۰-۲۷۱.</ref> در [[حدیث|احادیث]] نیز در خصوص این مسئله سخن گفته شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، | آیه ۷۲ سوره احزاب، بسیار موردتوجه [[تفسیر قرآن|مفسران]] مسلمان قرار گرفته است. مفسران [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، ذیل این آیه، از اینکه این امانت چیست و چرا آسمانها و زمین آن را نپذیرفتهاند و انسان قبول کرده بسیار بحث کردهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۴۸-۳۴۹؛ طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ۵۸۴-۵۸۶؛ به فخرالدین رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۵، ص۱۸۷-۱۸۹؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۲۷۰-۲۷۱.</ref> در [[حدیث|احادیث]] نیز در خصوص این مسئله سخن گفته شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۳؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱ص۱۸۳-۱۸۴؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۱۹۸.</ref> | ||
افزون بر این، در ادبیات عرفانی هم عارفان و شاعرانی چون [[حافظ شیرازی|حافظ]] و [[مولوی]] و [[خواجه عبدالله انصاری]] به آن اشاره کردهاند. | افزون بر این، در ادبیات عرفانی هم عارفان و شاعرانی چون [[حافظ شیرازی|حافظ]] و [[مولوی]] و [[خواجه عبدالله انصاری]] به آن اشاره کردهاند. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
{{شعر۲|عرض=۷۰ | {{شعر۲|عرض=۷۰ | ||
| نپذیرفت آسمان بار امانت| که عاشق بود و ترسید از خطایی<ref>مولوی، کلیات شمس، ۱۳۶۷ش، ص۹۹۳، غزل شمارهٔ ۲۶۷۴.</ref>}} | | نپذیرفت آسمان بار امانت| که عاشق بود و ترسید از خطایی<ref>مولوی، کلیات شمس، ۱۳۶۷ش، ص۹۹۳، غزل شمارهٔ ۲۶۷۴.</ref>}} | ||
خواجه عبدالله انصاری نیز در مناجاتی به درگاه خداوند میگوید: «الهی اگر نه امانت را امینم، آن زمان که امانت مینهادی، دانستی که چنینم.»<ref>خواجه عبدالله انصاری، رساله دل و جان، | خواجه عبدالله انصاری نیز در مناجاتی به درگاه خداوند میگوید: «الهی اگر نه امانت را امینم، آن زمان که امانت مینهادی، دانستی که چنینم.»<ref>خواجه عبدالله انصاری، رساله دل و جان، ۱۳۸۲ش، ص۳.</ref> | ||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
به باور [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، منظور از امانت ولایت الهی است که بر دوش انسان قرار داده شده است و این به جهت آن است که از بین موجودات، او می تواند با اعتقادات درست و عمل صالح، راه کمال را طی کند و به بالاترین رتبهای برسد که هیچ موجودی نمیتواند به آن دست یابد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۴۹.</ref> | به باور [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، منظور از امانت ولایت الهی است که بر دوش انسان قرار داده شده است و این به جهت آن است که از بین موجودات، او می تواند با اعتقادات درست و عمل صالح، راه کمال را طی کند و به بالاترین رتبهای برسد که هیچ موجودی نمیتواند به آن دست یابد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۴۹.</ref> | ||
وی با ذکر حدیثی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] که در آن منظور از امانت [[ولایت امام علی(ع)]] بیان شده،<ref>کلینی، | وی با ذکر حدیثی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] که در آن منظور از امانت [[ولایت امام علی(ع)]] بیان شده،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۳.</ref> ولایت اهلبیت را یکی از مصادیق ولایت الهی انسان شمرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷، ج۱۶، ص۳۵۴.</ref> | ||
== عرضه بر آسمانها و زمین و کوهها == | == عرضه بر آسمانها و زمین و کوهها == | ||
یکی از پرسشهای مفسران دربارهٔ آیه امانت این است که منظور از «عرضهٔ» امانت به آسمانها و زمین و کوهها چیست. در این زمینه، دیدگاهها متفاوت است: برخی از مفسران معنای حقیقی برداشت کردهاند و جمعی گفتهاند عرضه معنایی مجازی دارد: | یکی از پرسشهای مفسران دربارهٔ آیه امانت این است که منظور از «عرضهٔ» امانت به آسمانها و زمین و کوهها چیست. در این زمینه، دیدگاهها متفاوت است: برخی از مفسران معنای حقیقی برداشت کردهاند و جمعی گفتهاند عرضه معنایی مجازی دارد: | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
* فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | * فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
* فرات کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات الکوفی، تحقیق و تصحیح محمد کاظم، تهران، مؤسسه چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق. | * فرات کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات الکوفی، تحقیق و تصحیح محمد کاظم، تهران، مؤسسه چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق. | ||
* قمی مشهدی، | * قمی مشهدی، محمد، کنز الدقائق و بحر الغرائب، تحقیق حسین درگاهی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۸ش. | ||
* قمی، علی بن ابراهیم، تفسیرالقمی، تحقیق طیب موسوی جزایری، قم دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۳۶۳ش. | * قمی، علی بن ابراهیم، تفسیرالقمی، تحقیق طیب موسوی جزایری، قم دارالکتاب، چاپ سوم، ۱۳۶۳ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علیاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
[[رده:مقالههای بدون اولویت]] | [[رده:مقالههای بدون اولویت]] | ||
[[رده:آیات نامدار سوره احزاب]] | [[رده:آیات نامدار سوره احزاب]] | ||
<onlyinclude>{{درجهبندی | |||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| جعبه اطلاعات = <!--نمیخواهد، ندارد، دارد-->دارد | |||
| عکس = <!--نمیخواهد، ندارد، دارد-->دارد | |||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| رعایت شیوهنامه ارجاع = <!--ندارد، دارد--> | |||
| کپیکاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | |||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | |||
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد | |||
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل | |||
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد | |||
| زیادهنویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد | |||
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | |||
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}--> | |||
| توضیحات = | |||
}}</onlyinclude> |
ویرایش