عید قربان: تفاوت میان نسخه‌ها

سِرّ رسیدن عبادت به قبول طولی عبادت است. مثلا [[طهارت]] شرط عَرْضی است اما برای رسیدن به سر عبادت باید پرهیزگار بود و شرط قبولِ طولی نماز،‌ [[تقوا]] است.{{مدرک}} انما یتقبل الله من المتقین.<ref>سوره مائده، آیه۲۷.</ref> برای قربانی کردن اسراری ذکر شده است:

* حکمت قربانی قرب و نزدیک شدن به [[خدا|خداوند]] است که اگر عمل بر پایه تقوا باشد این نزدیک شدن حاصل می‌شود. لَن ینَالَ اللهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰکن ینَالُهُ التَّقْوَیٰ مِنکمْ. ترجمه: هرگز [نه‌] گوشت‌های آن‌ها و نه خون‌هایشان به خدا نخواهد رسید، ولی [این‌] تقوای شماست که به او می‌رسد.<ref>سوره حج، آیه۳۷.</ref>

{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[عبدالله جوادی آملی]]:{{سخ}}

*| منبع = https://javadi.esra.ir/fa/w/عید-قربان،-یک-عید-مشترک-جهانی-و-فرصتی-برای-دستیابی?p_l_back_url=%2Fsearch%3Fq%3D%25D8%25B9%25DB%258C%25D8%25AF%2 | تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

* از حکمت‌های قربانی کردن [[اطعام]] [[فقیر|فقرا]] و نیازمندان است. رسول خدا در حجة الوداع صد شتر برای قربانی با خود آوردند. [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم]] حکمت واجب شدن قربانی را رسیدگی به فقرا عنوان کردند که به وسعت از گوشت بخورند و فرمود: گوشت را به آن‌ها بخورانید.<ref>محمدی ری شهری، حج و عمره در قرآن و حدیث،‌ ۱۳۸۶ش، ص۲۴۸.</ref>

* هدف از قربانی یاد خدا و یادآوری همه نعمت‌ها از جمله [[حلال‌گوشت|دام‌های حلال]] است و قربانی با یاد خداوند حِلّیت پیدا می‌کند. لِیشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیذْکرُ‌وا اسْمَ اللَهِ فِی أَیامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَیٰ مَا رَ‌زَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَام. ترجمه: تا شاهد منافع خویش باشند، و نام خدا را در روزهای معلومی بر دام‌های زبان‌بسته‌ای که روزی آنان کرده است ببرند.<ref>سوره حج، آیه۲۸.</ref><ref>جوادی آملی،‌ جرعه‌ای از صهبای حج،‌ ۱۳۸۶ش، ص۲۲۶.</ref>