confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
عید قربان: تفاوت میان نسخه‌ها
تمیزکاری
(ویکی سازی) |
(تمیزکاری) |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
* حکمت قربانی قرب و نزدیک شدن به [[خدا|خداوند]] است که اگر عمل بر پایه تقوا باشد این نزدیک شدن حاصل می‌شود. لَن ینَالَ اللهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰکن ینَالُهُ التَّقْوَیٰ مِنکمْ. ترجمه: هرگز [نه] گوشت‌های آن‌ها و نه خون‌هایشان به خدا نخواهد رسید، ولی [این] تقوای شماست که به او می‌رسد.<ref>سوره حج، آیه۳۷.</ref> | * حکمت قربانی قرب و نزدیک شدن به [[خدا|خداوند]] است که اگر عمل بر پایه تقوا باشد این نزدیک شدن حاصل می‌شود. لَن ینَالَ اللهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰکن ینَالُهُ التَّقْوَیٰ مِنکمْ. ترجمه: هرگز [نه] گوشت‌های آن‌ها و نه خون‌هایشان به خدا نخواهد رسید، ولی [این] تقوای شماست که به او می‌رسد.<ref>سوره حج، آیه۳۷.</ref> | ||
* گلوی دیو هوای نفس و طمع را باید برید و او را کشت. <ref>مصباح الشريعة المنسوب للإمام الصادق (ع)،۱۴۰۰ق، ج۱، ص۴۹.</ref> {{یاد|و اذبح حنجرتی الهوی و الطمع عند الذبیحة. مصباح الشریعه منسوب به امام صادق(ع)}} | * گلوی دیو هوای نفس و طمع را باید برید و او را کشت. <ref>مصباح الشريعة المنسوب للإمام الصادق (ع)،۱۴۰۰ق، ج۱، ص۴۹.</ref> {{یاد|و اذبح حنجرتی الهوی و الطمع عند الذبیحة. مصباح الشریعه منسوب به امام صادق(ع)}} | ||
* از حکمت‌های قربانی کردن اطعام فقرا و نیازمندان است. رسول خدا در حجة الوداع صد شتر برای قربانی با خود آوردند. [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم]] حکمت واجب شدن قربانی را رسیدگی به فقرا عنوان کردند که به وسعت از گوشت بخورند و فرمود: گوشت را به آن‌ها بخورانید.<ref>محمدی ری شهری، حج و عمره در قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۲۴۸.</ref> | * از حکمت‌های قربانی کردن [[اطعام]] [[فقیر|فقرا]] و نیازمندان است. رسول خدا در حجة الوداع صد شتر برای قربانی با خود آوردند. [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم]] حکمت واجب شدن قربانی را رسیدگی به فقرا عنوان کردند که به وسعت از گوشت بخورند و فرمود: گوشت را به آن‌ها بخورانید.<ref>محمدی ری شهری، حج و عمره در قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۲۴۸.</ref> | ||
* هدف از قربانی یاد خدا و یادآوری همه نعمت‌ها از جمله دام‌های حلال است و قربانی با یاد خداوند حِلّیت پیدا می‌کند. لِیشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیذْکرُ‌وا اسْمَ اللَهِ فِی أَیامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَیٰ مَا رَ‌زَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَام. ترجمه: تا شاهد منافع خویش باشند، و نام خدا را در روزهای معلومی بر دام‌های زبان‌بسته‌ای که روزی آنان کرده است ببرند.<ref>سوره حج، آیه۲۸.</ref><ref>جوادی آملی، جرعه‌ای از صهبای حج، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۶.</ref> | * هدف از قربانی یاد خدا و یادآوری همه نعمت‌ها از جمله [[حلال‌گوشت|دام‌های حلال]] است و قربانی با یاد خداوند حِلّیت پیدا می‌کند. لِیشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیذْکرُ‌وا اسْمَ اللَهِ فِی أَیامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَیٰ مَا رَ‌زَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَام. ترجمه: تا شاهد منافع خویش باشند، و نام خدا را در روزهای معلومی بر دام‌های زبان‌بسته‌ای که روزی آنان کرده است ببرند.<ref>سوره حج، آیه۲۸.</ref><ref>جوادی آملی، جرعه‌ای از صهبای حج، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۶.</ref> | ||
*شگرگزاری از خداوند برای هدایت و توفیق بندگی .برخی فقها در باره قربانی اين گونه تعبير كرده اند: «هذه الذبيحة شكراً لله علي هدايته و توفيقه»؛ «اين قربانی به عنوان شكرِ خداوند متعال، در برابر هدايت و توفيق او است. <ref>[https://hajj.ir/fa/76298 «اسرار قربانی، اسرار حلق»]، حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، تاریخ درج مطلب: ۲۸ بهمن ۱۳۹۰ش.</ref> | *[[شکر|شگرگزاری]] از خداوند برای هدایت و توفیق بندگی .برخی فقها در باره قربانی اين گونه تعبير كرده اند: «هذه الذبيحة شكراً لله علي هدايته و توفيقه»؛ «اين قربانی به عنوان شكرِ خداوند متعال، در برابر هدايت و توفيق او است. <ref>[https://hajj.ir/fa/76298 «اسرار قربانی، اسرار حلق»]، حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، تاریخ درج مطلب: ۲۸ بهمن ۱۳۹۰ش.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[عبدالله | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = [[عبدالله جوادی آملی]]:{{سخ}} | ||
* اقامه نمازِ( عید قربان)، برقراری رابطه با [[خدا]]ست و قربانی کردن، تحکیم رابطه خلق با خلق را ایجاد می‌کند، اگر کسی به قصد قربت قربانی انجام دهد و با احترام این گوشت قربانی را به مردم بدهد این کار باعث ایجاد تقرب و محبت بین مردم می‌گردد. سنت الهی قربانی کردن، افراد جامعه را نسبت به هم مهربان می‌کند و ما را شامل [[دعا]]ی [[ابراهیم (پیامبر)| خلیل]] و [[اسماعیل (پیامبر)|ذبیح]] حق می‌کند. | * اقامه نمازِ( عید قربان)، برقراری رابطه با [[خدا]]ست و قربانی کردن، تحکیم رابطه خلق با خلق را ایجاد می‌کند، اگر کسی به قصد قربت قربانی انجام دهد و با احترام این گوشت قربانی را به مردم بدهد این کار باعث ایجاد تقرب و محبت بین مردم می‌گردد. سنت الهی قربانی کردن، افراد جامعه را نسبت به هم مهربان می‌کند و ما را شامل [[دعا]]ی [[ابراهیم (پیامبر)| خلیل]] و [[اسماعیل (پیامبر)|ذبیح]] حق می‌کند. | ||