پرش به محتوا

آیه شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(خنثی‌سازی نسخهٔ 1197206 از Mahdi1382 (بحث) لینک به خود صفحه)
برچسب: خنثی‌سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''آیه شهادت''' یا '''آیه شَهِدَ الله''' ([[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]]: ۱۸) گواهی [[خدا]]، [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم بر [[توحید|یگانگی الله]] است؛ در حالی که [[عدل (کلام)|عدالت]] را اجرا می‌کند. طبق تفسیر‌ها، شهادت خداوند «گواهی عملی» است؛ یعنی با پدید آوردن جهانی منظم، در مقام عمل به [[توحید|یکتایی]] خود گواهی می‌دهد. به باور برخی مفسران، تکرار جمله «لا إله إلّا هو» در این آیه اشاره دارد که هر کس این گواهی خداوند را شنید باید بر [[توحید|یگانگی]] او شهادت دهد.  
'''آیه شهادت''' یا '''آیه شَهِدَ الله''' و یا '''آیه ۱۸ سوره آل‌عمران'''، گواهی [[خدا]]، [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم بر [[توحید|یگانگی الله]] است؛ در حالی که [[عدل (کلام)|عدالت]] را اجرا می‌کند. طبق تفسیر‌ها، شهادت خداوند «گواهی عملی» است؛ یعنی با پدید آوردن جهانی منظم، در مقام عمل به [[توحید|یکتایی]] خود گواهی می‌دهد. به باور برخی مفسران، تکرار جمله «لا إله إلّا هو» در این آیه اشاره دارد که هر کس این گواهی خداوند را شنید باید بر [[توحید|یگانگی]] او شهادت دهد.  


در فضیلت [[تلاوت]] این آیه روایاتی وارد شده، از جمله این‌که خواندن آن پس از [[نمازهای واجب|نماز‌های واجب]] مستحب است. برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه را پس از ملاقات دو تن از [[احبار|أحبار شام]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند. در برخی روایات نقل شده است که منظور از «أولو العلم» در این آیه، [[امامان شیعه]] هستند.   
در فضیلت [[تلاوت]] این آیه روایاتی وارد شده، از جمله این‌که خواندن آن پس از [[نمازهای واجب|نماز‌های واجب]] مستحب است. برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه را پس از ملاقات دو تن از [[احبار|أحبار شام]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند. در برخی روایات نقل شده است که منظور از «أولو العلم» در این آیه، [[امامان شیعه]] هستند.   
خط ۴۴: خط ۴۴:
در آخر آیه، جمله «لا إله إلّا هو» تکرار شده است. به اعتقاد برخی مفسران، این تکرار، گویا اشاره به این مطلب است که همانطور که در آغاز آیه گواهی [[خدا|خداوند]]،‌ [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم بر [[توحید]] آمده است؛ هر کس این گواهی را شنید، او هم باید با شهادت آنان هم صدا گردد و شهادت بر [[توحید|یگانگی]] خداوند دهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۶۹.</ref>
در آخر آیه، جمله «لا إله إلّا هو» تکرار شده است. به اعتقاد برخی مفسران، این تکرار، گویا اشاره به این مطلب است که همانطور که در آغاز آیه گواهی [[خدا|خداوند]]،‌ [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم بر [[توحید]] آمده است؛ هر کس این گواهی را شنید، او هم باید با شهادت آنان هم صدا گردد و شهادت بر [[توحید|یگانگی]] خداوند دهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۶۹.</ref>


== مصداق أولو العلم ==
== مصداق أولوالعلم ==
در برخی [[حدیث|روایات]] نقل شده است که منظور از «أولو العلم» در آیه شهادت، [[امامان شیعه]] هستند؛<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۶۶؛ بحرانی، البرهان، قم، ج۱، ص۶۰۴.</ref> اما نویسنده [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] بر این باور است که منظور از «أولو العلم» همه دانشمندان هستند و این روایات به روشن‌ترین مصداق «أولوا العلم» یعنی [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۶۸.</ref>  
در برخی [[حدیث|روایات]] نقل شده است که منظور از «أولو العلم» در آیه شهادت، [[امامان شیعه]] هستند؛<ref>عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۶۶؛ بحرانی، البرهان، قم، ج۱، ص۶۰۴.</ref> اما نویسنده [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] بر این باور است که منظور از «أولو العلم» همه دانشمندان هستند و این روایات به روشن‌ترین مصداق «أولوا العلم» یعنی [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۶۸.</ref>