پرش به محتوا

الرضا من آل محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۹ دسامبر ۲۰۱۹
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
'''اَلرّضا مِنْ آلِ مُحمّد'''، شعار [[عباسیان]] بود که در آغاز کار، برای به دست آوردن دل دوست‌داران خاندان [[پیامبر(ص)]]، ستم‌های [[امویان]] و [[مروانیان]] بر این خاندان را یادآور می‌شدند و ادعا می‌کردند که به دنبال زنده کردن [[سنت]] [[رسول خدا]](ص) هستند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، ۱۳۸۴، ص۷۳.</ref>
'''اَلرّضا مِنْ آلِ مُحمّد'''، شعار [[عباسیان]] بود که در آغاز کار، برای به دست آوردن دل دوست‌داران خاندان [[پیامبر(ص)]]، ستم‌های [[امویان]] و [[مروانیان]] بر این خاندان را یادآور می‌شدند و ادعا می‌کردند که به دنبال زنده کردن [[سنت]] [[رسول خدا(ص)]] هستند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، ۱۳۸۴، ص۷۳.</ref>


آنها در ابتدای قیام، با این شعار که [[خلافت]]، مخصوص [[اهل البیت|خاندان رسول خدا]] است و مردم باید کسی را از آن خانواده به حکومت بپذیرند که [[اسلام|مسلمانان]] به حکومت او راضی باشند، وارد نزاع با [[بنی امیه]] شدند و به همین جهت مردم را به «الرضا من آل محمد» خواندند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، ۱۳۸۴، ص۲۳.</ref> اما به مجرد اینکه حکومت را به دست گرفتند و جای پای خود را محکم کردند، بیشتر از امویان بر [[بنی هاشم|هاشمیان]] و بر مردم ستم کردند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، ۱۳۸۴، ص۷۳.</ref>
آنها در ابتدای قیام، با این شعار که [[خلافت]]، مخصوص [[اهل البیت|خاندان رسول خدا]] است و مردم باید کسی را از آن خانواده به حکومت بپذیرند که [[اسلام|مسلمانان]] به حکومت او راضی باشند، وارد نزاع با [[بنی امیه]] شدند و به همین جهت مردم را به «الرضا من آل محمد» خواندند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، ۱۳۸۴، ص۲۳.</ref> اما به مجرد اینکه حکومت را به دست گرفتند و جای پای خود را محکم کردند، بیشتر از امویان بر [[بنی هاشم|هاشمیان]] و بر مردم ستم کردند.<ref>شهیدی، سیدجعفر، ۱۳۸۴، ص۷۳.</ref>


ظاهراً قبل از عباسیان، [[زید بن علی]] نیز چنین شعاری داشته است چنانکه از [[امام صادق]](ع) روایت شده است که
ظاهراً قبل از عباسیان، [[زید بن علی]] نیز چنین شعاری داشته است چنانکه از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است که
:::'''"خدا عمویم زید را بیامرزد! او مردم را به «الرضا من آل محمد» می‌خواند و اگر پیروز می‌شد به وعده وفا می‌کرد. چون می‌خواست خروج کند با من مشورت کرد. بدو گفتم: عمو! اگر راضی شوی که کشته گردی و در کناسه [[کوفه]] بر‌دار شوی خود می‌دانی."'''<ref>عیون اخبارالرضا، ج۱، صص۱۹۴-۱۹۵؛ به نقل شهیدی، ص۳۷.</ref>
:::'''"خدا عمویم زید را بیامرزد! او مردم را به «الرضا من آل محمد» می‌خواند و اگر پیروز می‌شد به وعده وفا می‌کرد. چون می‌خواست خروج کند با من مشورت کرد. بدو گفتم: عمو! اگر راضی شوی که کشته گردی و در کناسه [[کوفه]] بر‌دار شوی خود می‌دانی."'''<ref>عیون اخبارالرضا، ج۱، صص۱۹۴-۱۹۵؛ به نقل شهیدی، ص۳۷.</ref>


confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۷

ویرایش