مساحقه: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[فقه|فقه شیعه]] حکم تکلیفی مساحقه حرمت بیان شده و راه‌های اثبات و نیز مجازات آن نیز بیان شده است.

=== حرام بودن ===

به گفته [[علامه حلی]]، فقیه شیعه قرن هشتم قمری، همه فقیهان شیعه مساحقه را [[حرام]] دانسته‌اند.<ref>علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳.</ref> در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)‌]]، علت حرام شدن رابطه جنسی با همجنس که شامل مساحقه در زنان نیز می‌شود، ساختار وجودی زنان و میل فطری مردان به زنان دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref> همچنین در این روایت، رابطه با جنس موافق سبب از بين رفتن نسل بشر، برهم خوردن نظم و تدبير جامعه و نابودی دنيا شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، مکتبة الداوری، ج۲، ص۵۴۷.</ref>

بر اساس [[فتوا|فتوای]] بیشتر فقیهان شیعه، مساحقه با شهادت دادن چهار مرد [[عدالت فردی|عادل]] یا چهار بار اقرار زنی که مساحقه کرده، ثابت می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة،‌ ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ص۲۵۷.</ref> در مقابل، [[مقدس اردبیلی]] فقیه قرن دهم قمری، شهادت دو مرد عادل یا دو بار اقرار زن را کافی دانسته است.<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جامعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۷.</ref> بر اساس ماده ۱۷۲ و ۱۹۹ [[قانون مجازات اسلامی]] جمهوری اسلامی ایران، مساحقه با شهادت چهار مرد عادل یا چهار بار اقرار ثابت می‌شود.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ایران. </ref>

همه فقیهان شیعه مساحقه را دارای [[حد شرعی]] دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة،‌ ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جماعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۰؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۷۸۷.</ref> به فتوای آنان، مجازات هر کدام از دو زن مساحقه‌ کننده صد ضربه تازیانه است و فرقی میان [[مسلمان]] و [[کفر|کافر]] نیست.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ طوسی، النهایة،‌ ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶؛ مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، جماعة المدرسین، ج۱۳، ص۱۲۰؛ شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۰ق، ص۷۸۷. </ref> همچنین به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] فقیه شیعه قرن سیزدهم قمری، بیشتر فقیهان در این حکم، فرقی بین [[احصان|محصنه]] (زن شوهردار) و غیرمحصنه (زن مجرد) نگذاشته‌اند.<ref>صاحب جواهر، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۳۸۸.</ref> [[شیخ طوسی]]،<ref>شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶.</ref> [[عبدالعزیز حلبی|ابن براج]]<ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۵۳۱؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۷۰۶.</ref> و [[محمد بن علی بن حمزه طوسی|ابن حمزه طوسی]]،<ref>ابن حمزه طوسی، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۴.</ref> از فقهای قرن پنجم قمری، مجازات مساحقه کنندهٔ محصنه را [[سنگسار]] دانسته‌‌اند. براساس ماده ۲۳۹ و ۲۴۰ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، مجازات مساحقه صد ضربه شلاق است و فرقی بین مسلمان،‌ کافر،‌ محصنه و غیرمحصنه نیست.<ref>«[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/845048 قانون مجازات اسلامی]»، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ایران.</ref>  

به گفته [[سید علی طباطبایی|صاحب ریاض]]، فقیه شیعه قرن دوازدهم قمری، بیشتر فقهای شیعه فتوا داده‌اند اگر مساحقهٔ زنی سه بار ثابت شد و هر بار تازیانه خورد، بار چهارم کشته می‌شود.<ref>صاحب ریاض، ریاض المسائل، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۷۷.</ref> [[ابن‌ادریس حلی|ابن ادریس حلی]] فقیه قرن ششم قمری، حکم کشته شدن را در مرتبه سوم دانسته‌ است.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۶۷. </ref>