سادات حسنی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{گسترش}}

'''سادات حَسَنی''' یا '''بَنِی الْحَسَن''' شاخه‌ای از [[سادات]] که نَسَب آن به [[امام حسن مجتبی(ع)]]  می‌رسد. این شاخه در طول تاریخ تحرکات سیاسی و اجتماعی بسیار و قیام‌هایی در سده دوم و سوم داشته و حکومت‌های متعددی در نقاط مختلف کشورهای اسلامی بر پا کرده‌ که برخی از آنها تاکنون پابرجاست. [[سادات طباطبایی|خاندان طباطبایی]]، مدرس، حکیم، شجریان و گلستانه از شاخه‌های سادات حسنی است.

==تبارشناسی==

از ۸ فرزند [[امام حسن (ع)]]<ref>المفید، الارشاد، ج۲، ص۱۶؛ أنساب ‏الأشراف، ج‏۳، ص۷۴.</ref>۴ نفر در کودکی به [[شهادت]] رسیدند و ۴ نفر دیگر به نام‌های [[حسن مثنی]]، [[زید بن حسن بن علی|زید بن حسن]]، [[عمرو بن حسن]] و [[حسین اثرم]] دارای فرزند شدند. نسل حسین اثرم و عمرو  از بین رفت و تنها نسل حسن مثنی و زید بن حسن باقی ماند.<ref>المجدی فی أنساب الطالبیین، ص۲۰۲.</ref> این شاخه، در برخی مناطق مانند [[حجاز]]، به [[شُرَفا]] مشهور است.<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج۲، ص۵۸۹.</ref>

==قیام‌ها==

پس از [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]]، [[زید بن علی]] و پسرش [[یحیی بن زید|یحیی]]، رهبری قیام‌های علوی از [[سادات حسینی]] به سادات حسنی سرایت کرد و رفته رفته نقش رهبری سادات حسنی در قیام‌ها و برپایی حکومت‌های [[زیدیه]] نسبت به سادات حسینی پررنگ تر شد به گونه‎ای که قیام‌های [[علویان]] بیشتر به سادات حسنی شناخته می‎شد.

آغازگر حکومت اشراف بر مکه، جعفر بن محمد بن حسن بن محمد بن موسی بن عبدالله بن موسی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی(ع) (۳۵۷/۳۵۸ق.) است. <ref>اتعاظ الحنفاء، ج۱، ص۲۲۵؛ تاریخ مکه، ص۲۴۵</ref>

شرفا یا سادات، تا شورش [[آل سعود]] در دوران معاصر، بر مکه حجاز حکومت کردند. آخرین تن از آنان که حکومت را در دست داشت، [[شریف حسین بن علی]] بود<ref>بودجزیرة العرب، ص۱۵۰.</ref> که به دست عبدالعزیز اولین پادشاه آل سعود در سال ۱۳۴۴ق برکنار شد<ref>جزیرة العرب، ص۲۶۴</ref> و حکومت هزار ساله سادات بر حجاز برچیده شد.