المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←نگاهی به محتوا
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
#معارف مربوط به انسان بعد از دنیا. | #معارف مربوط به انسان بعد از دنیا. | ||
#معارف مربوط به [[اخلاق]] انسانی.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۱۳-۱۴.</ref> | #معارف مربوط به [[اخلاق]] انسانی.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۱۳-۱۴.</ref> | ||
*شروع المیزان با مقدمه‌ای است درباره معنای تفسیر و طبقات مفسران و شروعش از عصر نزول قرآن و زمان صحابه و تداومش درعصر تابعین و ورود | *شروع المیزان با مقدمه‌ای است درباره معنای تفسیر و طبقات مفسران و شروعش از عصر نزول قرآن و زمان صحابه و تداومش درعصر تابعین و ورود [[محدث|محدثان]]، [[متکلم|متکلمان]]، فلاسفه، متصوفه و دانشمندان مسلمان علوم طبیعی و تجربی به عرصه تفسیر قرآن و یادآوری این نکته که تفسیر قرآن به قرآن روش [[اهلبیت(ع)|اهلبیت]] به عنوان معلمان قرآن و هدایت کنندگان به آن است. <ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعيليان، ج۱،صص۴-۱۴.</ref> | ||
پس از مقدمه نخستین مطلب المیزان این است که خداوند متعال كلام خود را به نام خود كه عزيزترين نام است آغاز كرده، تا آنچه كه در كلامش هست نشانِ او را داشته باشد، و مرتبط با نام او باشد، و نيز ادبى باشد تا بندگان خود را به آن ادب، | پس از مقدمه نخستین مطلب المیزان این است که خداوند متعال كلام خود را به نام خود كه عزيزترين نام است آغاز كرده، تا آنچه كه در كلامش هست نشانِ او را داشته باشد، و مرتبط با نام او باشد، و نيز ادبى باشد تا بندگان خود را به آن ادب، تربیت كند و بياموزد تا در اعمال و افعال و گفتارهايشان اين ادب را رعايت نموده و همه را با نام وى آغاز نموده و نشان او را برکارهایشان بزنند تا عملشان خدايى شده و فقط بخاطر او باشد. <ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعیلیان، ج۱، ص۱۵.</ref> | ||
*آخرین مطلب المیزان به مناسبت کلمه [[خناس]] در سوره ناس روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به نقل از [[الامالی (شیخ صدوق)|امالی صدوق]] است که چون آیه : وَالَّذِینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ. نازل شد ابلیس در مکّه بالای کوه ثور رفت و به فریاد بلند جنیان تحت امر خودش را فراخواند و چون به گردش آمدند گفتند: «ای سیّد ما! برای چه ما را فراخواندی؟ گفت: «این آیه نازل شده چه کسی در برابر آن قیام می‌کند»؟ یکی گفت: «من به چنین وسیله»؟ گفت: «تو اهلش نیستی». دیگری چنان و چنین گفت، گفت: «تو هم اهلش نیستی». وسواس خنّاس گفت: «من اهل آنم». گفت: «به چه وسیله»؟ گفت: «به آن‌ها وعده دهم و آرزومندشان کنم تا گناه کنند و چون در [[گناه]] افتادند طلب آمرزش و [[استغفار]] را از یادشان ببرم». گفت: «تو اهل آنی و او را تا [[قیامت]] بر این وظیفه گمارد.» <ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعیلیان، ج۲۰، ص۳۹۸.</ref> | |||
== منابع المیزان == | == منابع المیزان == | ||