آیه ۶۴ سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت یعقوب در مقابل تأکید فرزندانش بر محافظت از بنیامین، می‌گوید [[خدا]] بهترین حافظ و نگهدار و مهربان‌ترین شخص است. وی با بیان این عبارت می‌خواهد بگوید اگر بنیامین را به همراه شما بفرستم، با اعتماد به خدا و [[توکل]] بر او خواهم فرستاد نه با اطمینان به وعده‌ شما.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص۲۴.</ref> برخی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] نوشته‌اند پس از این که حضرت یعقوب فرزندانش را غیرقابل اعتماد دانست، بر او [[وحی]] شد که خدا یوسف و برادرش را محافظت می‌کند؛ از این رو در ادامه گفت که خدا بهترین حافظ و مهربان‌ترین افراد است.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۲۲۶.</ref>

===برداشت‌ها===

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] با استفاده از این [[آیه]] می‌گوید در جایی که ناگزیر باشیم بین [[توکل]] بر [[خدا]] و واگذار کردن کارها به او و بین اطمینان کردن به دیگران یکی را انتخاب کنیم، باید بر خدا توکل و اعتماد کرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ص۲۱۴.</ref> [[محسن قرائتی]] از این آیه چنین برداشت کرده است که اعتماد دوباره به کسی که سابقه بدعهدی دارد، کار عاقلانه‌ای نیست.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۴۳.</ref> [[ابومنصور ماتریدی|محمد ماتُریدی]] نیز با استناد به این آیه معتقد است اگر کسی در موضوعی دچار خیانت شد، می‌توان او را در زمینه مشابه، متهم به خیانت کرد؛ همان گونه که یعقوب، فرزندانش را متهم به امکان تکرار خیانت کرد.<ref>ماتریدی، تأویلات اهل‌السنه، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۲۶۰.</ref>

برخی از [[تفسیر قرآن|مفسران قرآن]] نقل کرده‌اند هنگامی که [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب]] به خدا توکل کرد و گفت که خدا بهترین نگهدار و مهربان‌ترین مهربانان است، خدا به عزت و جلال خود قسم خورد، هر دو فرزندت را به تو برمی‌گردانم.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۷۸؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۲.</ref>

==یادداشت==

{{یادداشت‌ها}}  

==پانویس==