ارکان نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی، رو به [[قبله]] بودن در حال اختیار را هم از ارکان نماز برشمرده‌اند؛<ref>ابن‌حمزه طوسی، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۹۳.</ref> چنانکه از برخی فقهای گذشته، رکن بودن قرائت نیز نقل شده است.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، مکتبة المرتضویة، ج۱، ص۱۰۵.</ref>

مشهور فقها، زیاد و کم کردن سهوی یا عمدی ارکان نماز را موجب باطل شدن [[نماز]] می‌دانند،<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، انتشارات علمیه اسلامیه، ج۱، ص۶۴۴.</ref> ولی برخی معتقدند اضافه کردن سهوی رکن، نماز را باطل نمی‌کند.<ref> نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۹، ص۲۳۹-۲۴۱.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|صاحب عروه]] زیادی در نیت نماز را قابل تصور نمی‌داند؛ یعنی قصد و تصور دوبارهٔ صورت نماز در ذهن، نماز را باطل نمی‌کند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۳۳.</ref><br>

به گفته فقیهان، اگر نمازگزار، رکنی را فراموش کند، تا زمانی که وارد رکن بعدی نشده، باید آن را ادا کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۱۲، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref>