ارکان نماز: تفاوت میان نسخه‌ها
←اضافه یا کم کردن رکن
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
ارکان نماز بنابر قول مشهور عبارتند از: [[نیت]]، [[قیام (نماز)|قیام]]، [[تکبیرة الاحرام]]، [[رکوع]] و دو [[سجده]].<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref> | ارکان نماز بنابر قول مشهور عبارتند از: [[نیت]]، [[قیام (نماز)|قیام]]، [[تکبیرة الاحرام]]، [[رکوع]] و دو [[سجده]].<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref> | ||
منظور از نیت همان انجام نماز به قصد انجام فرمان خداوند و تقرب به اوست که از آن گاهی به داشتن داعی(قصد) تعبیر می‌شود. حاضر ساختن چیزی در ذهن یا جاری ساختن الفاظی بر زبان در نیت لازم نیست.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۳۴.</ref> مراد از قیام، ایستاده بودن هنگام تکبیرة الإحرام و همچنین قیام متّصل به رکوع است یعنی از حالت ایستاده به رکوع رفتن.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۷۳.</ref><br> | منظور از نیت همان انجام نماز به قصد انجام فرمان خداوند و تقرب به اوست که از آن گاهی به داشتن داعی(قصد) تعبیر می‌شود. حاضر ساختن چیزی در ذهن یا جاری ساختن الفاظی بر زبان در نیت لازم نیست.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۳۴.</ref> مراد از قیام، ایستاده بودن هنگام تکبیرة الإحرام و همچنین قیام متّصل به رکوع است یعنی از حالت ایستاده به رکوع رفتن.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۷۳.</ref><br> | ||
برخی فقیهان گذشته، رو به [[قبله]] بودن در حال اختیار را هم از ارکان نماز شمرده<ref>ابن‌حمزه طوسی، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۹۳.</ref> و برخی نیز، [[قرائت|قرائت نماز]] را رکن می‌دانستند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، مکتبة المرتضویة، ج۱، ص۱۰۵.</ref> | |||
==اضافه یا کم کردن رکن== | ==اضافه یا کم کردن رکن== | ||
مشهور فقها، زیاد و کم کردن سهوی یا عمدی ارکان نماز را موجب باطل شدن [[نماز]] می‌دانند،<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، انتشارات علمیه اسلامیه، ج۱، ص۶۴۴.</ref> ولی برخی معتقدند اضافه کردن سهوی رکن، نماز را باطل نمی‌کند.<ref> نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۹، ص۲۳۹-۲۴۱.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|صاحب عروه]] زیادی در نیت نماز را قابل تصور نمی‌داند؛ یعنی قصد و تصور دوبارهٔ صورت نماز در ذهن، نماز را باطل نمی‌کند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۳۳.</ref><br> | مشهور فقها، زیاد و کم کردن سهوی یا عمدی ارکان نماز را موجب باطل شدن [[نماز]] می‌دانند،<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، انتشارات علمیه اسلامیه، ج۱، ص۶۴۴.</ref> ولی برخی معتقدند اضافه کردن سهوی رکن، نماز را باطل نمی‌کند.<ref> نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۹، ص۲۳۹-۲۴۱.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|صاحب عروه]] زیادی در نیت نماز را قابل تصور نمی‌داند؛ یعنی قصد و تصور دوبارهٔ صورت نماز در ذهن، نماز را باطل نمی‌کند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۳۳.</ref><br> | ||
به گفته فقیهان، اگر | به گفته فقیهان، اگر نمازگزار رکنی را فراموش کند، تا زمانی که وارد رکن بعدی نشده، باید آن را ادا کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۱۲، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||