آیه ۶۴ سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۶۴ سوره یوسف، اشاره به پاسخ [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب]] به درخواست فرزندانش دارد. آنها پس از بازگشت از سفر و به درخواست [[عزیز مصر]]، از یعقوب خواستند تا  در سفر آتی [[بنیامین]]، برادر یوسف را به همراه آنها به [[مصر]] بفرستد. در غیر این صورت، به آنها گندم نخواهد داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص۲۳.</ref> حضرت یعقوب که دلیل سپردن [[یوسف (پیامبر)|یوسف]] به برادرانش، او را از دست داده بود و اعتمادش از آنها سلب شده بود، گفت آیا همان‌گونه که پیش از این، درباره یوسف به شما اعتماد کردم، دوباره اعتماد کنم و بنیامین را با شما همراه سازم؟<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۷۸.</ref>

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] با استفاده از این [[آیه]] می‌گوید در جایی که ناگزیر باشیم بین [[توکل]] بر [[خدا]] و بین اطمینان کردن به دیگران یکی را انتخاب کنیم، باید بر خدا توکل کرد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ص۲۱۴.</ref> [[محسن قرائتی]] از این آیه چنین برداشت کرده است که اعتماد دوباره به کسی که سابقه بدعهدی دارد، کار عاقلانه‌ای نیست.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۲۴۳.</ref> [[ابومنصور ماتریدی|محمد ماتُریدی]] نیز با استناد به این آیه معتقد است اگر کسی در موضوعی دچار خیانت شد، می‌توان او را در زمینه مشابه، متهم به خیانت کرد؛ همان گونه که یعقوب، فرزندانش را متهم به امکان تکرار خیانت کرد.<ref>ماتریدی، تأویلات اهل‌السنه، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۲۶۰.</ref>